Γιατί γίνεται η «εξέγερση» στο Ιράν: Η μόνη δημοκρατία του Κόλπου ενώ τα απολυταρχικά καθεστώτα μένουν στο απυρόβλητο

Τι κρύβεται πίσω από την δήθεν «αυθόρμητη» εξέγερση του Ιράν; Μα φυσικά τα δυτικά συμφέροντα εναντίον της Ρωσίας και του σιιτικού-αλεβιτικού-ορθόδοξου μπλοκ το οποίο νίκησε και κυριάρχησε στην Συρία και πλέον το «βαθύ αμερικανικό» κράτος συνειδητοποίησε ότι πρέπει να κτυπήσει έναν εκ των κύριων αντιπάλων του κατά μέτωπο και όχι με «αντιπρόσωπους».

Στην Μέση Ανατολή έχουμε μια σειρά από παράδοξα. Είτε αρέσει είτε όχι, είναι η μόνη θεμελιωμένη δημοκρατία με τακτικές και συνταγματικά κατοχυρωμένες εκλογές από το 1979 που έγινε η επανάσταση μέχρι σήμερα.

Είναι η μόνη δημοκρατική χώρα στον Κόλπο (όπως ορίζεται η δημοκρατία με βάση την αντιπροσώπευση και την εκλογή των αντιπροσώπων το ότι η μορφή της έχει θρησκευτικό πρόσημο καμία σημασία δεν έχει)

Κι όμως αντί να έχουμε εξέγερση πραγματική στις σουνιτικές χώρες του Κόλπου, οι οποίες κυβερνούνται από διεφθαρμένα απολυταρχικά καθεστώτα που καμία ελευθερία δεν προσφέρουν στους πολίτες τους, έχουμε «εξέγερση» στο Ιράν.

Σημειώνεται ότι ο βασικός λόγος που τα καθεστώτα του Κόλπου μισούν κυριολεκτικά το Ιράν είναι ακριβώς το γεγονός ότι αυτό έχει δημοκρατικό καθεστώς πέραν του γεγονότος του ότι η χώρα είναι σιιτική

Άλλωστε επί Σάχη οι Πέρσες-Ιρανοί πάλι Σιίτες ήταν αλλά τότε καμία χώρα του Κόλπου δεν ήταν εχθρική απέναντί της διότι απλούστατα όλες οι μοναρχίες ήταν δεμένες στο αμερικανικό «άρμα»

Τώρα το Ριάντ με 20% σιιτικό πληθυσμό ανησυχεί ιδιαίτερα.

Άλλους εννέα νεκρούς κατέγραψαν οι ιρανικές αρχές το βράδυ της Δευτέρας προς Τρίτη ανεβάζοντας στους 22 συνολικά τον αριθμό των θυμάτων από τις διαδηλώσεις των τελευταίων 24ωρων.

Όπως ανακοίνωσε η ιρανική κρατική τηλεόραση ορισμένοι εκ των νεκρών επιχείρησαν να κάνουν έφοδο σε αστυνομικό τμήμα προκειμένου να κλέψουν όπλα.

Συγκεκριμένα έξι διαδηλωτές επιτέθηκαν στο αστυνομικό τμήμα της πόλης Καχνταριτζάν για να αρπάξουν, συμφωνα με την ιρανική κρατική τηλεόραση, όπλα.
Ένα 11χρονο αγόρι και ένας 20χρονος έπεσαν νεκροί στην πόλη Χομεϊνισάρ ενώ ένα μέλος της Επαναστατικής Φρουράς σκοτώθηκε στην πόλη Νατζαφαμπάντ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι και οι τρεις έπεσαν νεκροί από κυνηγετική καραμπίνα, η χρήση της οποίας είναι διαδεδομένη στις ιρανικές επαρχίες.

Σημειώνεται ότι και οι τρεις πόλεις βρίσκονται στην κεντρική επαρχία Ισφαχάν, περίπου 350 χλμ. νότια της Τεχεράνης.

Σημειώνεται ότι πρόεδρος της χώρας είναι ο Χασάν Ροχανί ο οποίος και θεωρείται μετριοπαθής και καμία σχέση δεν έχει η προεδρία του με αυτήν του σκληροπυρηνικού (αλλά πολύ μεγάλου ηγέτη) Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ.

Για πάνω από 4 δεκαετίες που το Ιράν πέρασε τα δύσκολα χρόνια του εμπάργκο τέτοιες βίαιες φιλόδοξες διαδηλώσεις δεν είχαν ξεσπάσει και γίνονται τώρα που η χώρα έχει αρχίσει να αποκτά πρόσβαση στις διεθνείς αγορές και επιχειρεί να κερδίσει από την συμφωνία που είχε συνάψει ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Μ.Ομπάμα.

Μια συμφωνία την οποία επιχειρεί να ακυρώσει τώρα ο νυν πρόεδρος Ν.Τραμπ.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια μεγάλη αφορμή. Μια βίαιη (αναγκαστική) καταστολή των δήθεν δυνάμεων της «δημοκρατικής αντιπολίτευσης» ή των «μαχητών της ελευθερίας» (κάποιων ποιητικό τίτλο θα βρει η Ουάσιγκτον να προσδώσει) θα είναι το ιδανικό για να χρησιμοποιηθεί για αυτόν τον σκοπό.

Και έτσι εκ νέου εμπάργκο, εκ νέου κυρώσεις με τελικό στόχο μια αμερικανική στρατιωτική επέμβαση κατά του Ιράν ώστε να εκπέσει το αντιαμερικανικό status quo αν και το Ιράν είναι ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ακόμα και για τις ΗΠΑ.

Μία τέτοια επέμβαση θα ήταν πάρα πολύ φιλόδοξη. Σίγουρα την ζητάει το Ισραήλ το οποίο μόνο την Τεχεράνη φοβάται στην περιοχή. Το Ισραήλ πολύ θα ήθελε μια αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη και μια άμεση αποδυνάμωση του Ιράν αλλά αυτό είναι περισσότερο ευκταίο για το Τελ Αβίβ παρά εφικτό.

Άλλωστε η Ρωσία δεν θα άφηνε το Ιράν στην τύχη του για πολλούς λόγους.

Πρώτα απ΄όλα υπήρξαν σύμμαχοι στην Συρία και μαζί ακύρωσαν τους αμερικανικούς σχεδιασμούς.

Δεύτερον η Rosneft εκμεταλλεύεται και πουλάει το ιρανικό πετρέλαιο για λογαρισμό της Τεχεράνης

Τρίτον όμως και πολύ σπουδαιότερο: Το Ιράν προστατεύει εκ του νότου την ρωσική επικράτεια, αποτελεί ανάχωμα και δεν επιτρέπει την ολική της περικύκλωση από τις δυνάμεις του «νυν κακού» στην σημερινή εποχή του νέου Ψυχρού Πολέμου όπου οι όροι έχουν αντιστραφεί.

Στον πρώτο Ψυχρό Πόλεμο είχαμε την χριστιανική Δύση εναντίον της άθεης, κομμουνιστική Σοβ.Ένωσης.

Τώρα όμως έχουμε την άθεη και παντελώς ανήθικη πλέον Δύση, με υπό συνειδησιακή κατάρρευση κοινωνίες, να στρέφεται εναντόν της ορθόδοξης Ρωσίας και όσων μαζί της αντιστέκονται στην λαίλαπα αυτού που ονομάζεται ως Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Συνεπώς η Μόσχα δεν μπορεί και δεν δύναται να αφήσει το Ιράν στην μοίρα του.

Οι δε «Φρουροί της Επανάστασης» είναι πάρα πολύ ισχυροί για να μην καταστείλουν την «εξέγερση» αυτή.

Μια «εξέγερση» η οποία λαμβάνει χώρα σε μια εποχή που οικονομικά είναι πολύ καλύτερη από πριν.

Να θυμίσουμε επίσης ότι το Ιράν είναι η μόνη από τις μουσουλμανικές χώρες της περιοχής το οποίο έχει ΣΕ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΗ ΘΕΣΗ την γυναίκα. Η γυναίκα στο Ιράν καταλαμβάνει όλα τα δημόσια αξιώματα, όπως και αυτό του υπουργού, ενώ θεωρτικά, εάν το επιλέξει αυτό ο ιρανικός λαός, μπορεί να γίνει και πρόεδρος της χώρας.

Φυσικά υπάρχει αυστηρός ενδυματολογικός κώδικας, αλλά παρόλα αυτά είναι από τις πιο χειραφετημένες μουσουλμάνες γυναίκες και χαίρει σεβασμού και προστασίας από τους ιρανικούς νόμους.

Κι όμως η «εξέγερση» λαμβάνει χώρα εκεί και όχι σε άλλες χώρες όπως κάποιος απόλυτα φυσιολογικά θα περίμενε.

Αλλά το ίδιο δεν έγινε και στην Συρία; Μια πλούσια χώρα, με θρησκευτική ελευθερία, με απόλυτα χειραφετημένες γυναίκες (όπου ντύνονταν όπως ήθελαν) με μεσαία τάξη, με οικονομική άνεση κατέληξε να γίνει ένα ρημαδιό.

Γιατί; Διότι οι λόγοι των μεγάλων σφαγών της Ιστορίας δεν είναι ποτέ οικονομικοί, είναι γεωπολιτικοί και επιβάλλονται ΠΑΝΤΑ από αυτούς που δουλεύουν καλύτερα στο παρασκήνιο.

Όπως έλεγε και ο Ψευτοθόδωρος στην θρυλική ταινία «Ζητείται Ψεύτης» (που τον υποδύονταν ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος) «οι πολιτικοί είναι για να μιλάνε και οι ψηφοφόροι για να τους χειροκροτάνε» που σημαίνει ότι πάντα είναι εύκολο κάποιοι να ξεσηκωθούν αρκεί να υπάρξουν οι κατάλληλες «ατάκες». Άλλωστε παρόμοια κατάσταση ζήσαμε και εδώ με την κυβέρνηση Κ.Καραμανλή του Νεώτερου. Ά και αυτός είχε επιχειρήσει να συνεργαστεί με κάποια… Μόσχα…

Τυχαίο;