Τι περιλαμβάνει η Συμφωνία για το Πυρηνικό Πρόγραμμα του Ιράν – Γιατί αποσύρθηκαν οι ΗΠΑ

Η Συμφωνία για το Πυρηνικό Πρόγραμμα του Ιράν από την οποία αποχώρησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες χθες υπογράφηκε το 2015 και προέβλεπε την άρση των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Τεχεράνης ,που είχε επιβάλει ο ΟΗΕ (οι ΗΠΑ επί της ουσίας) και είχαν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην ιρανική οικονομία, έναντι διακοπής του πυρηνικού της προγράμματος. ​

Τα συμβαλλόμενα μέρη σε αυτή τη συμφωνία είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία, οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση και φυσικά το Ιράν.

Το Ιράν δεσμευόταν να καταστρέψει τα αποθέματα εμπλουτισμένου ουρανίου που διέθετε και που είναι η πρώτη ύλη των πυρηνικών όπλων, να προχωρήσει πλέον σε εμπλουτισμό μόνο για ειρηνικές χρήσεις και να διακόψει την λειτουργία των περισσοτέρων πυρηνικών αντιδραστήρων που διέθετε.

Η συμφωνία αυτή απέτρεπε το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Την ίδια στιγμή όμως έδινε την δυνατότητα στην Τεχεράνη να επανακτήσει τα περιουσιακά της στοιχεία που είχαν παγώσει στις Τράπεζες της Δύσης, τα οποία κοστολογούνται σε δισεκατομμύρια ευρώ.

Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι έτσι η Τεχεράνη μπόρεσε χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και να διεξάγει τον πόλεμο, μέσω φιλικών της δυνάμεων στην Συρία.

Βέβαια η Τεχεράνη δεν έκανε τίποτα παραπάνω απ’οτι έκαναν οι Αμερικανοί στην Συρία που χρηματοδότησαν ισλαμιστικές οργανώσεις για να ανατρέψουν την κυβέρνηση Άσαντ, αλλά είπαμε, οι Αμερικανοί πάντα σκέφτονται τα πράγματα από την δική τους οπτική γωνία.

Της έδωσε ακόμα την δυνατότητα να αποκτήσει σύγχρονους και μεγάλου βεληνεκούς βαλλιστικούς πυραύλους.

Οι επικριτές της συμφωνίας, και δεν ήταν μόνο ο Τράμπ, εστίαζαν στο γεγονός πως διαρκεί μόλις 10 χρόνια και ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί οτι η Τεχεράνη δεν θα συνεχίσει τον εμπλουτισμό ουρανίου μετά την λήξη της συμφωνίας.

Έχοντας στο μεταξύ αποκτήσει πολύ ισχυρούς πυραύλους που θα μπορούσε να τους μετατρέψει σε πυρηνικές κεφαλές.

Το Ιράν έχει απειλήσει ότι σε περίπτωση που η συμφωνία ακυρωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσει τον εμπλουτισμό ουρανίου. Οι ευρωπαικές δυνάμεις λένε όμως ότι η συμφωνία ισχύει, έστω κι αν αποσύρθηκαν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Τι σημαίνει αυτό; Οι ΗΠΑ οδεύουν προς απομόνωση, ξεκίνησαν ένα πολύ μεγάλο παιχνίδι ουσιαστικά εναντίον όλων.

Επιχειρούν να κτυπήσουν έναν βασικό γεωστρατηγικό σύμμαχο της Μόσχας ο οποίος είναι αυτός που προστατεύει το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.

Ταυτόχρονα θέλουν να καταστρέψουν τις επωφελείς συμφωνίες των ευρωπαϊκών χωρών με την Τεχεράνη. Μιλάμε για πάρα πολλά λεφτά.

Θέλουν επίσης να μπλοκάρουν το φθηνό ιρανικό πετρέλαιο από τις ευρωπαϊκές αγορές για να πουλήσουν το δικό τους ακριβό και να αναβιώσουν τις φαλιρισμένες ως επί το πλείστον, εταιρείες σχιστολιθικού πετρελαίου με τεχνητή αύξηση των τιμών του «μαύρου χρυσού».

Δείτε τώρα μερικές από τις συμφωνίες που οι Ευρωπαίοι και όχι μόνο είχαν συνάψει με το «προσφάτως» πλούσιο Ιράν.

To Iράν έχει παραγγείλει από την ευρωπαϊκή Airbus 118 αεροσκάφη και συγκεκριμένα τα μοντέλα Α380 και Α350 έναντι 27 δισ. δολαρίων στα πλαίσια της ανανέωσης του πολιτικού αεροπορικού του στόλου ενώ υπάρχει και συμφωνία για 100 τζετ με την αμερικανική Boeing αξίας 17 δισ.δολαρίων.

Η Ευρώπη εδραιώνει την παρουσία της στο Ιράν. Η Γαλλία υπέγραψε συμφωνία με την Τεχεράνη, για την δημιουργία εργοστασίων της Renault και της Peugeot τα οποία θα λειτουργήσουν σε ένα χρόνο και παρόμοιες συμφωνίες έχουν συναφθεί με την Ιταλία και τη Γερμανία.

Όπως είναι κατανοητό η ΕΕ κινδυνεύει να υποστεί μια οδυνηρή οικονομική καταστροφή διαμέσου ΗΠΑ που μάλλον αυτό ακριβώς ζητάνε να πετύχουν.

Να προσθέσουμε ότι από μια αύξηση των τιμών του πετρελαίου επίσης χαμένη θα βγει η ΕΕ η οποία εισάγει 100% την ενέργειά της από εξωτερικές πηγές και φυσικά μαζί της χαμένη θα είναι και η Ελλάδα.

Αντιθέτως μεγίστως ευνοημένη θα είναι η Τουρκία!

Μεγάλος κερδισμένος θα είναι η Άγκυρα καθώς θα γίνει η μοναδική χώρα διέλευσης λαθραίου ιρανικού πετρελαίου, του οποίου την ταυτότητα κανείς δεν θα μπορεί να την εξακριβώσει και μάλιστα θα το προμηθεύεται σε πολύ καλές τιμές.

Έτσι και θα καλύπτει τις δικές της ανάγκες πολύ οικονομικά και ταυτόχρονα θα κερδίζει από την πώλησή του. Στην πραγματικότητα θα γίνει ότι γίνονταν και παλαιότερα όταν και στα 40 χρόνια του εμπάργκο κατά του Ιράν το πετρέλαιο της χώρας διοχετεύονταν στην Τουρκία διαμέσου του αγωγού του Κιρκούκ-Τσεϊχάν.

Φυσικά επειδή θα πωλείται από τους Ιρανούς φθηνότερα πολλοί θα είναι αυτοί που θα σπεύσουν να το αγοράσουν.

Όσο για τις ΗΠΑ κυρίως επιδιώκουν να βγουν κερδισμένες γεωπολιτικά αφού εξαλείφοντας το Ιράν από την Μέση Ανατολή θα καταφέρουν να επανέλθουν στην πρότερη ισχύ τους στην περιοχή.

Για να το πετύχουν αυτό θέλουν μια αφορμή για να ξεκινήσουν πόλεμο μαζί με το Ισραήλ εναντίον του Ιράν.

Έτσι λοιπόν συχνά είναι τα πλήγματα κατά ιρανικών στόχων και το Ιράν επιλέγει (και ορθά) την πολιτική του «δεν άλουσα τίποτα», ώστε να πετύχει με το χρόνο την στρατηγική περικύκλωση του Ισραήλ.

Στο μεταξύ ο χρόνος δουλεύει υπέρ του καθώς οι ΗΠΑ κατορθώνουν από μόνες τους να τεθούν σε απομόνωση από άπαντες.