Ο ρόλος του ξένου παράγοντα στην εκχώρηση της Μακεδονίας: Πώς συνδέθηκε χρέος και έξοδος από το Μνημόνιο με το Σκοπιανό

Οι δανειστές δεν ήταν ικανοί να κρύψουν την σύνδεση του ελληνικού χρέους και της εξόδου από το Μνημόνιο τον Αύγουστο με το Σκοπιανό και έτσι οι χθεσινές δηλώσεις Ευρωπαίου αξιωματούχου στο Reuters ο οποίος ανέφερε ότι η κυβέρνηση πάει με “διαφορετικό ηθικό” στις Βρυξέλλες στο επόμενο Eurogroup λόγω της συμφωνίας προκάλεσαν εκ νέου απορίες για το κατά πόσο οι ξένοι πίεσαν την Ελλάδα να εκχωρήσει την Μακεδονία.

«Νομίζω ότι η συμφωνία θα βοηθήσει την Ελλάδα στις συζητήσεις για την ελάφρυνση χρέους. Η κυβέρνηση θα πάει στις συνομιλίες με διαφορετικό ηθικό» ανέφερε χθες στο Reuters Ευρωπαίος αξιωματούχος αλλά την ίδια στιγμή επέμεινε ότι η συμφωνία δεν συνδέθηκε ποτέ με τις συζητήσεις για το πρόγραμμα.

Όταν όμως σου «ξεφεύγουν» τέτοιες δηλώσεις είναι πολύ δύσκολο να σε πιστέψουν, έτσι δεν είναι; Μήπως όμως αυτός ήταν και ο σκοπός; Για να καμφθούν οιν αντιστάσεις στο εσωτερικό της χώρας;

«Δεν μπορεί να αποκλείσει κάποιος ότι θα έχει θετικό αντίκτυπο, από τη στιγμή που η Ελλάδα εμφανίζεται ως μια δύναμη που λύνει, αντί να δημιουργεί, προβλήματα» είπε από την πλευρά του κυβερνητικός αξιωματούχος απορρίπτοντας όμως κι αυτός κάθε υπόνοια ότι το ελληνικό χρέος συνδέεται με τη συμφωνία για το Σκοπιανό. «Ποτέ δεν απαιτήθηκε από τους Ευρωπαίους δανειστές. Δεν υπήρξε ποτέ ανταλλαγή» τόνισε.

Κι όμως Αμερικανοί και Γερμανοί, ήθελαν πάση θυσία η «λύση» στο Σκοπιανό να εκχωρεί την Μακεδονία και τα ιστορικά της δικαιώματα εν μέρει τουλάχιστον, στα Σκόπια.

Οι πιέσεις και οι εκβιασμοί για το μέλλον έτσι θα μπορούν να επιτευχθούν πολύ πιο εύκολα και κυρίως να εξασφαλιστεί ότι ο ελληνικός λαός δεν θα «αλοιθωρίζει» λόγω Ορθοδοξίας προς την ρωσική πλευρά.

Να το θέσουμε πιο απλά: Ακόμα κι αν όντως οι ξένοι παρασκηνιακά δεν συνέδεσαν το χρέος με το Σκοπιανό, ωστόσο άφησαν επίτηδες να αιωρείται στην ατμόσφαιρα μια τέτοια υπόγεια διεργασία για να προκαλέσουν ψυχολογική πίεση όχι τόσο προς την ελληνική κυβέρνηση η οποία είχε εκ των προτέρων επιθυμία για «λύση ότι ναναι», αλλά προς την ελληνική κοινωνία, με την απειλή της «άδειας τσέπης» στον… αιώνα τον άπαντα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ως εκ δια μαγείας ξαφνικά υπάρχει «αισιοδοξία» στους Θεσμούς που βρίσκονται στη διαδικασία σύνταξης της Έκθεσης Συμμόρφωσης για την τέταρτη αξιολόγηση του προγράμματος. «Πλησιάζουμε στα 80 από τα 88 προαπαιτούμενα» δήλωσε άλλος Ευρωπαίος αξιωματούχος σα να έδινε «επιβράβευση».

Ο ίδιος επανέλαβε ότι η ελάφρυνση του χρέους θα πρέπει να είναι εμπροσθοβαρής και πειστική προς τις αγορές. Ο Ευρωπαίος αξιωματούχος επαίνεσε τη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει πετύχει η Ελλάδα, αλλά στάθηκε στην ανάγκη αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων.

Η κυβέρνηση κατηγορείται ότι σε συνεργασία με ξένα κέντρα εξουσίας αντάλλαξε την Μακεδονία και ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής Ιστορίας με μια καλή συμφωνία για το… χρέος.

Και δεν το λέμε εμείς αλλά το ίδιο το Reuters όπως ήδη δημοσιεύσαμε χθες, το οποίο δικαιώνει τον Δ.Καμμένο, αντιπρόεδρο της Βουλής και πρώην βουλευτή των ΑΝΕΛ.

Φυσικά αυτό διαψεύδεται επισήμως αλλά γνωρίζοντας άπαντες την «λαχτάρα» Αμερικανών και Γερμανών για αποδυνάμωση της Ελλάδας και παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» με κάθε τρόπο σε ένα βαλκανικό κρατίδιο, ώστε στο μέλλον η Ελλάδα να μπορεί να υποστεί γεωστρατηγικούς εκβιασμούς, αυτό δεν φαντάζει καθόλου απίθανο.

Η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα ακόμα κι αν τελικώς δεν επικυρωθεί από την ελληνική Βουλή καθότι έχει ήδη νομική υπόσταση!

Έτσι λοιπόν ανεξάρτητα από την έγκριση της συμφωνίας στο κοινοβούλιο της FYROM και την αποδοχή της από το σκοπιανό λαό διαμέσου δημοψηφίσματος, έχουμε την εξής δυσάρεστη κατάσταση:

Η κυβέρνηση προχώρησε σε μια απεχθή για τον ελληνικό λαό συμφωνία, χωρίς την σύμπραξη της Βουλής και ενώ ο κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝΕΛ έχουν διακηρύξει ότι δεν θα την ψηφίσουν εφόσον υπάρχει σύνθετη ονομασία με το όνομα «Μακεδονία» στην συμφωνία αυτή.

Όμως στις Πρέσπες συνήφθη μια διεθνής συνθήκη μεταξύ των δύο χωρών, συνεπώς άλλο η νομική σημασία της υπογραφής και άλλο πράγμα η κύρωση από την ελληνική Βουλή.

Όπως ορίζει το Σύνταγμα μια διεθνή συνθήκη υπογράφεται από την κυβέρνηση και μετά έρεχεται προς επικύρωση από την Βουλή.

Εδώ όμως αρχίζουν τα ωραία. Η κύρωση από την Βουλή χρησιμεύει για να καταστεί η συνθήκη αυτή εσωτερικό δίκαιο και για να τεθεί προς χρήση από τους πολίτες της χώρας!

Όμως μόνο η κυβερνητική υπογραφή, ακόμα και χωρίς την κύρωση της συμφωνίας, δεσμεύει διεθνώς την χώρα και συνεπώς σε περίπτωση μη τήρησης της συμφωνίας την καθιστά υπόλογη έναντι των ξένων που ακριβώς αυτό ήθελαν από την αρχή.

Η κυβέρνηση συνεπώς έχει προχωρήσει κυριολεκτικά σε ένα πολιτικό έγκλημα καθώς δυσκολεύει όχι μόνο τις επόμενες κυβερνήσεις σε περίπτωση που δεν κυρωθεί η συμφωνία αλλά και εμποδίζει τις επιλογές του ίδιου του ελληνικού λαού που είναι κάθετα αντίθετος με τα όσα έλαβαν χώρα.

Η κυβέρνηση βέβαια έκανε και άλλο ατόπημα: Με δηλωμένη την διαφωνία του κυβερνητικού εταίρου των ΑΝΕΛ, προχώρησε στην σύναψη συμφωνίας δίχως να έχει κυβερνητική πλειοψηφία, ελπίζοντας απλά σε κοινοβολυευτική πλειοψηφία όταν χρειαστεί από έτερους κομματικούς μηχανισμούς.

Δηλαδή μια μειοψηφική κυβερνητική τάση επέβαλε στον ελληνικό λαό και σε όλους μια εθνική ήττα λόγω ιδεολογικών «αγκυλώσεων».

Μετά από όλα αυτά εμφανίζονται οι φήμες ότι θα υπάρξει μια καλή λύση για το ελληνικό χρέος θεωρώντας κάποιοι ότι οι Έλληνες εύκολα θα ξεχάσουν ότι έγινε εάν τους μείνουν δύο ευρώμ παραπάνω στην τσέπη για να πάρουν… δρακουλίνια.

Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Αλέξης Τσίπρας προσδοκά στο Eurogroup της Πέμπτης να δοθεί ένα «δώρο» στην Ελλάδα.

Το ωραίο είναι ότι την φημολογία αυτή την συντηρεί το ίδιο το Reuters σε ανάλυσή του, η οποία συνδέει τις εξελίξεις για τη «Βόρεια Μακεδονία» με το θέμα της εξόδου από τα μνημόνια, «η συμφωνία στο Σκοπιανό αυξάνει τις πιθανότητες να πειστούν οι δανειστές και να απελευθερώσουν την Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια επιτροπείας».

«Με λίγες λέξεις ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ίσως να αύξησε τις πιθανότητές τους να πείσει τους πιστωτές να απελευθερώσουν τη χώρα του από αρκετά χρόνια οικονομικής ταπείνωσης», αναφέρει χαρακτηριστικά η ανάλυση του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου.

«Η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε στην ονομασία Βόρεια Μακεδονία δίνοντας τέλος σε μία διαμάχη 27 ετών. Τώρα υπάρχει η ελπίδα πως με τη στάση αυτή θα κερδίσει πιο ευνοϊκή υποδοχή, όταν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συναντηθούν την Πέμπτη για να χαράξουν την έξοδο της Ελλάδας από το πρόγραμμα» αναφέρει το πρακτορείο σε άρθρο του υπό τον τίτλο: «Το αποτέλεσμα της πΓΔΜ; Η συμφωνία μπορεί να ενισχύσει τις ελπίδες της Ελλάδας για ανακούφιση του χρέους».

Η συμφωνία θα περιλαμβάνει πιθανότατα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, που έχει «φουσκώσει» από το 2010, αναφέρει το πρακτορείο, επισημαίνοντας πάντως ότι ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας αναγνωρίζει πως η συμφωνία με την πΓΔΜ είναι ξεχωριστή από τη διαπραγμάτευση για το χρέος. Θυμίζει δε τη δήλωσή του ότι αισθάνεται «σαν σκακιστής, που παίζει σε δύο σκακιέρες».

Όπως σχολιάζει το Reuters o Έλληνας πρωθυπουργός είχε στο παρελθόν τεταμένες σχέσεις με την Ε.Ε. Ωστόσο Ευρωπαίος αξιωματούχος εκφράζει την εκτίμηση ότι η συμφωνία για το ονοματολογικό θα έχει ένα θετικό ψυχολογικό εφέ.

Με δεδομένες τις πληροφορίες ότι ετοιμάζεται νέο ολιγοσέλιδο κείμενο δεσμεύσεων της κυβέρνησης (5-6 σελίδες), κάτι σαν μνημόνιο “τσέπης”, οι αναφορές του Ευρωπαίου αξιωματούχου για το μετα-μνημονιακό μηχανισμό επιτήρησης ήταν λιγότερο πανηγυρικές.

Για το θέμα αυτό που καίει την χώρα μας και θα καθορίσει την πορεία μετά τον Αύγουστο ανέφερε ότι θα υπάρξει σχετική απόφαση της ΕΕ τις επόμενες εβδομάδες.

“Δεν πρόκειται για νέο πρόγραμμα αλλά θα περιλαμβάνει τριμηνιαίες αποστολές των θεσμών, οι οποίοι σε περίπτωση που απαιτείται θα μπορούν να ζητούν τη λήψη μέτρων” αποκάλυψε ο αξιωματούχος. Υπενθυμίζεται ότι παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης η τρόικα παραμένει ως έχει, δηλαδή και με τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και μετά τον Αύγουστο.

Κατά τα άλλα μπορεί οι σελίδες του μίνι “μνημονίου” να είναι λίγες αλλά μόνο και μόνο η δέσμευση της κυβέρνησης να μην αντιστρέψει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη γίνει μονιμοποιεί με μία υπογραφή τα τρία προηγούμενα μνημόνια.

Άγνωστο παραμένει μέχρι στιγμής αν αυτό το κείμενο θα πρέπει να περάσει από την ελληνική Βουλή. Οι άλλες δεσμεύσεις θα αφορούν στις ιδιωτικοποιήσεις και στις διαρθρωτικές αλλαγές, όπως η εμβληματική -υποτίθεται- καθιέρωση της αξιοκρατίας και των ανεξάρτητων γραμματέων στο Δημόσιο που δεν έγινε ποτέ στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου.

Υπενθυμίζεται ότι η αποκομματικοποίηση του Δημοσίου ήταν η κορωνίδα του τρίτου μνημονίου τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2015.