Γιατί ο Ρ.Τ.Ερντογάν προκήρυξε πρόωρες εκλογές: Τρέχει να προλάβει εξελίξεις και… Αμερικανούς

Η ανακοίνωση από τον Ρ.Τ.Ερντογάν των πρόωρων εκλογών στην πραγματικότητα ήταν ένα φυσιολογικό επακόλουθο. Ο Τούρκος πρόεδρος δεν είχε άλλη επιλογή. Έπρεπε να επισπεύσει την άμεση επανεκλογή του στον προεδρικό θώκο και αυτή την φορά με απεριόριστες εξουσίες.

Άλλωστε το είπε μόνος του και ο ίδιος χθες.

«Αν και ο πρόεδρος και η κυβέρνηση φαίνεται πως δεν έχουν προβλήματα λόγω της συμβατότητάς τους το παλιό σύστημα συνεχίζει να έχει τις αρρώστιές του και το νέο σύστημα πρέπει να εφαρμοσθεί έγκαιρα. Οι εξελίξεις σε Συρία και Ιράκ όπως και οι αβεβαιότητες πρέπει να διευθετηθούν.»

Νωρίτερα ο Ν.Μπαχτσελί επικαλέστηκε “οικονομικές και πολιτικές επιχειρήσεις εις βάρος της Τουρκίας” και υποστήριξε ότι είναι δύσκολο η χώρα να “αντέξει υπό τέτοιες συνθήκες” έως τον Νοέμβριο του 2019.

Στην πραγματικότητα ο Μπαχτσελί χρησίμευσε ως «λαγός» αυτός ήταν και ο λόγος που εμφανίστηκε πρώτος να το προτείνει. Ήταν μέτοχος σε μια προδιαγεγραμμένη διαδικασία.

Υπό τον φόβο ότι η τουρκική οικονομία μπορεί να κλονιστεί τους επόμενους μήνες από τις επιθέσεις που δέχεται από τις αγορές και επειδή ο Ρ.Τ.Ερντογάν οφείλει την παρατεταμένη παραμονή του στην εξουσία στην τουρκική μεσαία τάξη που ο ίδιος δημιούργησε, θέλει να κερδίσει την ψήφο της τώρα που υπάρχει πριν αυτή συντριβεί υπό το βάρος οικονομικών δυσκολιών.

Το γεγονός βέβαια ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν με στρατιωτικό νόμο αφού παρατάθηκε για ακόμη 3 μήνες το καθεστώς έκτακτης ανάγκης φαίνεται να μην προκαλεί κάποια εντύπωση στην Τουρκία. Με τι εχέγγυα θα γίνουν αυτές οι εκλογές είναι μια ερώτηση που μένει να απαντηθεί.

Άλλωστε τώρα έχει την στέρεη συμμαχία με τον Ν.Μπαχτσελί και πρέπει να την εκμεταλλευθεί άμεσα.

Ο Ρ.Τ.Ερντογάν πιθανότατα φοβάται και δυτικούς δακτύλους που μπορεί να κινηθούν προς ανατροπή του και θέλει να συγκεντρώσει εγκαίρως την εξουσία στο πρόσωπό του και στο σύστημά του.

Άλλωστε ξέρει ότι δεν είναι αρεστός ούτε στις ΗΠΑ ούτε στην ΕΕ.

Η οριακή επικράτησή του στο δημοψήφισμα του περασμένου Απριλίου του έδειξε ότι έχει αρχίσει πλέον να κουράζει και την τουρκική κοινωνία που τόσα χρόνια τον στήριζε.

Ο φόβος του ότι λόγω ΗΠΑ και Δύσης η τουρκική οικονομία μπορεί κάποια στιγμή να «σκάσει», είναι πολύ μεγάλος. Η επιτυχία του Ερντογάν προήλθε από το γεγονός ότι, το ΑΚΡ πήρε μια διαλυμένη οικονομικά χώρα το 2002 και δημιούργησε μια εύρωστη μεσαία τάξη.

Μια μεσαία τάξη η οποία όμως πολύ σύντομα θα πιεστεί ιδιαίτερα από παράγοντες που έχουν την δύναμη να το κάμουν.

Γιατί λοιπόν να μην προλάβει μια νέα οικονομική κρίση τώρα που έχει σαφέστατα το πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του;

Αυτή την στιγμή είναι ακόμα «φρέσκια» η νίκη του τουρκικού Στρατού στο Αφρίν. Και αυτό παίζει τον ρόλο του καθώς πρόκειται για μια νικηφόρα επιχείρηση που αποτρέπει την ίδρυση ενός κουρδικού κράτους.

Ταυτόχρονα οι αντίπαλοί του είναι πιο αδύναμοι από ποτέ μετά από δύο χρόνια διώξεων και εκκαθαρίσεων.

Δεν είναι μόνο το «ξεδοντιασμένο» Τάγμα Γκιουλέν, αλλά και το κουρδικό κόμμα, η ηγεσία και πολλά στελέχη του οποίου βρίσκονται στις φυλακές, κατηγορούμενα για σχέση με το ΡΚΚ, δηλαδή για τρομοκρατία.

Αυτή την στιγμή η πολιτική συμμαχία του με τους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί ξεπερνάει το όριο του 50%. Αύριο όμως; Τώρα είναι η ευκαιρία. Άλλωστε πόσοι πραγματικά πιστεύουν ότι οι εκλογές θα είναι ας πούμε… δίκαιες;

Ο Ερντογάν ελέγχει τον κρατικό μηχανισμό και όλως τυχαίως άλλαξε πριν λίγες ημέρες την εκλογική διαδικασία επιτρέποντας το ενδεχόμενο ακόμα και εκτεταμένων νοθειών

Tα όνειρα των Αμερικανών για ανατροπή του Ρ.Τ.Ερντογάν με «δημοκρατικές διαδικασίες» κατόπιν δηλαδή εκλογών, φαίνεται πως λαμβάνουν τέλος καθώς η τουρκική Εθνοσυνέλευση υπερψήφισε τελικά τον περιβόητο νόμο της σύμπραξης μεταξύ ΑΚΡ –ΜΗΡ αλλά και την «ιδιωτικής» ψήφου με βάση την οποία ο Ρ.Τ.Ερντογάν θα έχει την δυνατότητα να «μαγειρέψει» το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στην Τουρκία το 2019.

Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που διορίστηκε νέος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ένας δηλωμένος εχθρός του Ρ.Τ.Ερντογάν, ο Μάικ Πομπέο.

Έτσι όχι μόνο θα μπορεί το ΑΚΡ να συμπράττει με το ΜΗΡ και να εκλέγουν από κοινού πρόεδρο αλλά θα θεωρούνται έγκυρα τα ψηφοδέλτια που θα βγαίνουν από μη σφραγισμένους φακέλους!

Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά θα θεσμοθετηθεί ένας πρωτοποριακός τρόπος ψηφοφορίας με φορητές κάλπες!

Συγκεκριμένα ο νομάρχης θα μεταφέρει τις κάλπες σε όποιο σημείο θέλει και ο κόσμος θα ψηφίζει υπό την προστασία αστυνομικών και χωρίς την παρουσία κομματικών εκπροσώπων!

Ο νόμος αυτός εξουσιοδοτεί την Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή να συγχωνεύει εκλογικές περιφέρειες και να μετακινεί τις κάλπες σε άλλες περιοχές. Οι κάλπες θα γίνονται δεκτές χωρίς την σφραγίδα της τοπικής εκλογικής επιτροπής, οριστικοποιώντας απόφαση που είχε ληφθεί κατά τη διάρκεια του περσινού δημοψηφίσματος, η οποία είχε προκαλέσει την κατακραυγή των επικριτών της κυβέρνησης, όπως και ανησυχία μεταξύ των παρατηρητών των εκλογών.

Βάσει του νόμου αυτού θα επιτρέπεται επίσης στα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας να μπαίνουν στα εκλογικά τμήματα όταν θα καλούνται από έναν ψηφοφόρο, σε ένα μέτρο το οποίο θα επιτρέψει, σύμφωνα με την κυβέρνηση, να εξαλειφθεί ο εκφοβισμός από το παράνομο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) στο νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας, στο οποίο η πλειονότητα των κατοίκων είναι Κούρδοι.

Βουλευτές της αντιπολίτευσης, μεταξύ των οποίων και από το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), έχουν δηλώσει ότι η παρουσία μελών των δυνάμεων ασφαλείας στα εκλογικά τμήματα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταστεί λιγότερο διαφανής η διαδικασία της καταμέτρησης των ψήφων

Φυσικά τέτοιου είδους ψηφοφορία δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή από την Δύση αλλά στην τελική ποιος νοιάζεται τι θα πει η Δύση; Άλλωστε εδώ που τα λέμε και οι βασικοί αντίπαλοι του Ρ.Τ.Ερντογάν, οι Κεμαλιστές έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους στο παρελθόν για το πόσο «δημοκράτες» ήταν και αυτοί.

Απλά οι Κεμαλιστές είναι αγαπητοί στην Δύση επειδή εξυπηρετούσαν τα δυτικά συμφέροντα ενώ ο Ρ.Τ.Ερντογάν εκπροσωπεί αποκλειστικώς τα δικά του.