Μ. Μπόλαρης: Ζητά την απόσυρση της διάταξης που επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια να γίνουν ανάδοχοι γονείς

Με ανάρτησή του στο facebook ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μάρκος Μπόλαρης, ζητά την απόσυρση της διάταξης που επιτρέπει σε ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης να γίνουν ανάδοχοι γονείς, λίγες μόλις ώρες πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθαρίζει ότι, διατηρεί τη διαφωνία του με την προωθημένη ρύθμιση επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι, για λόγους «στοιχειώδους συνέπειας στις σχέσεις πολιτείας – κοινωνίας, πολιτικών και πολιτών ζητήσαμε να αποσυρθεί η προς νομοθέτηση διάταξη για την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, πριν την διεξαγωγή συζήτησης για θέματα ουσίας, δηλαδή παιδαγωγικής, παιδοψυχολογίας, συνταγματικότητας, ισότητας των Ελλήνων πολιτών, κοινωνιολογίας».

Ο κ. Μπόλαρης υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη ρύθμιση αιφνιδιάζει την κοινωνία και «υπαγορεύεται από επικοινωνιακά κριτήρια».

«Ενώ η ελληνική κοινωνία αναμένει πρωτοβουλίες για την αναχαίτιση του δημογραφικού προβλήματος, αξιώνει εκσυγχρονισμό κι επαναδόμηση του πλέγματος των κοινωνικών υπηρεσιών, αιφνιδιάζεται από την διάταξη για την αναδοχή ανηλίκων από ομόφυλα ζευγάρια, μια διάταξη που φαίνεται να υπαγορεύεται από επικοινωνιακά κριτήρια, αφού είναι προφανές ότι στερείται τα εργαλεία υλοποίησης» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Αναλυτικά η ανάρτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:

Αίτημα να αποσυρθεί η προς νομοθέτηση διάταξη για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια.

Αντιρρητικός λόγος λόγω έλλειψης :
α. της επείγουσας προτεραιότητας γιά ένα Δίκτυο Κοινωνικών Δομών κι Υπηρεσιών, με επιστημονική κι στελεχιακή επάρκεια.
β. των πολιτικών ανάσχεσης του Δημογραφικού μας Θέματος ως προϋπόθεσης συνέχειας του λαού και του κράτους.
γ. της ορθής νομοθέτησης και της δημοκρατικής συναίνεσης

Καθώς η χώρα βγαίνει από τις Συμπληγάδες Πέτρες των μνημονίων είναι προτεραιότητα η Πολιτική, ο πολιτικός σχεδιασμός με ισχυρή πολιτική βούληση για το χτίσιμο ενός νέου παραγωγικού μοντέλου, ενός άλλου δημόσιου τομέα στην υπηρεσία του πολίτη, της Δημοκρατίας. Σημαντικός τομέας αυτού του απαραίτητου σχεδιασμού είναι σαφώς οι δημόσιες κοινωνικές δομές κι υπηρεσίες.

Κι είναι βέβαιο πως η πολιτεία μας, η κυβέρνηση, ο πολιτικός κόσμος καθώς η πατρίδα μας έχει προτεραιότητα κι επιχειρεί ένα νέο ξεκίνημα, ξαναβλέπει και ξανασχεδιάζει το σύνολο των κρίσιμων θεμάτων μας. Κι ένα απ’ αυτά, από τα μείζονα, είναι το Δημογραφικό μας πρόβλημα. Μιας λοιπόν κι η συζήτηση που άνοιξε στο δημόσιο λόγο αφορά την υιοθεσία παιδιών, ας πιάσουμε τη συζήτηση απ’ την αρχή. Τρείς σύντομες παρατηρήσεις αντιρρητικού λόγου:

Α. Κι η αρχή είναι ο πολιτικός σχεδιασμός για την Δημογραφία σε μια χώρα που α) είχε δημογραφικό πρόβλημα πριν την κρίση, β) εντάθηκε αυτό, αφού έχασε μέσα στην δεκαετία λόγω μείωσης των γεννήσεων περίπου 100.000 παιδιά και γ) έχασε επιπρόσθετα εκατοντάδες χιλιάδες νέους λόγω μετανάστευσης. Να λοιπόν μια άμεση προτεραιότητα κι εκκρεμότητα για πολιτική και νομοθετική πρωτοβουλία.

Β. Κάθε νομοθετική πρωτοβουλία, έστω κι όταν αφορά αποσπασματικές αλλά απαραίτητες διατάξεις για την βελτίωση της νομοθεσίας, όπως η παρούσα για την υιοθεσία, πρέπει να έχει σαφή στόχευση, να γνωρίζει ποια εργαλεία έχει στη διάθεσή του το κράτος. Ο εισαγόμενος νόμος κι η προτεινόμενη διάταξη πρέπει να μπορεί να εφαρμοστεί, να υλοποιηθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες στην καθημερινότητα, να βελτιώνει την προηγούμενη κατάσταση στον κοινωνικό χώρο, να έχει θετικό αποτύπωμα στην κοινωνία. Στην συζητούμενη νομοθετική πρωτοβουλία το πρόταγμα έγκειται στην βελτίωση του περιβάλλοντος και των συνθηκών ανατροφής ιδιαίτερα στα προς υιοθεσία παιδιά χάριν των οποίων νομοθετούμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση νομοθετικής πρωτοβουλίας λείπουν αυτά τα θεμελιώδη στοιχεία, αφού είναι γνωστό ότι οι Κοινωνικές Υπηρεσίες δεν έχουν στοιχειώδη στελέχωση κι υποδομές ώστε να διεκπεραιώσουν ούτε καν μια τυπική υιοθεσία, αδυνατώντας, πολλώ μάλλον, να διαχειριστούν πολυπλοκότερα ζητήματα.

Γ. Ενώ η ελληνική κοινωνία αναμένει πρωτοβουλίες για την αναχαίτιση του δημογραφικού προβλήματος, αξιώνει εκσυγχρονισμό κι επαναδόμηση του πλέγματος των κοινωνικών υπηρεσιών, αιφνιδιάζεται από την διάταξη για την αναδοχή ανηλίκων από ομόφυλα ζευγάρια, μια διάταξη που φαίνεται να υπαγορεύεται από επικοινωνιακά κριτήρια, αφού είναι προφανές ότι στερείται τα εργαλεία υλοποίησης. Είναι σαφές επομένως ότι χρειάζεται αφ΄ενός μια στιβαρή προετοιμασία στις κοινωνικές δομές κι αφ΄ετέρου ένας πολυεπίπεδος διάλογος για την ενημέρωση των πολιτών, που εξάλλου είναι οι εντολείς για τα νομοθετικά μας καθήκοντα και εντέλει οι κριτές μας. Η λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος προϋποθέτει την πολύπλευρη ενημέρωση του λαού και την εφαρμογή της εντολής της πλειοψηφίας.

Για τους λόγους αυτούς, λόγους στοιχειώδους συνέπειας στις σχέσεις πολιτείας – κοινωνίας, πολιτικών και πολιτών ζητήσαμε να αποσυρθεί η προς νομοθέτηση διάταξη για την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, πριν την διεξαγωγή συζήτησης για θέματα ουσίας, δηλαδή παιδαγωγικής, παιδοψυχολογίας, συνταγματικότητας, ισότητας των Ελλήνων πολιτών, κοινωνιολογίας.