Ο διάλογος του Σωκράτη με έναν φιλόσοφο για την αξία της Πίστεως! – Πρέπει να διαβαστεί

Ἦλθε τώρα στόν νοῦ μου ἕνας φιλόσοφος, ὁ ὁποῖος ἐπῆγε στόν Σωκράτη, πού ἦταν κι αὐτός φιλόσοφος τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος. Αὐτός εἶχε μία γυναῖκα πολύ ταλαντοῦχα. Ἄρχισε λοιπόν νά τόν ἐρωτᾶ:

-Κύριε φιλόσοφε, ἔχω μία σπουδαία καί ὄμορφη γυναῖκα.

Ὁ Σωκράτης ἐκείνη τήν στιγμή ἦταν στό τραπέζι του μ᾿ ἕνα μολύβι στό χέρι καί χαρτί καί ἔγραφε ἕνα μηδενικό.

-Ἡ γυναῖκα μου κατάγεται ἀπό μεγάλο γένος. Ὁ παπποῦς της ἦταν ὑπουργός.

Ὁ ἄλλος φιλόσοφος ἔγραψε ἄλλο ἕνα μηδενικό.

-Ἡ γυναῖκα μου εἶναι ὑγιής, ὅπως τό αὐγό. Δέν ἦταν ποτέ ἀσθενής καί οὔτε τώρα τήν ἔχει πειράξει κάποια ἀσθένεια.

Ὁ Σωκράτης ἔγραψε ἕνα ἀκόμη μηδενικό.

-Ἡ γυναῖκα μου εἶναι πολύ μορφωμένη.

Ὁ Σωκράτης ἔγραψε ἀκόμη ἕνα μηδενικό κοντά στά ἄλλα.

-Ἡ γυναῖκα μου ξέρει νά ἀσχολῆται μέ τό νοικοκυριό τοῦ σπιτιοῦ, νά κάνη διαφόρων εἰδῶν πίττες καί ψωμί ἐπάνω σέ μεγάλο τραπέζι!

Ἔγραψε ὁ φιλόσοφος ἄλλο ἕνα μηδενικό.

-Ἡ γυναῖκα μου γνωρίζει νά κεντᾶ διάφορα κεντήματα, νά ράβη, νά διορθώνη, νά φτιάχνει φανέλλες στήν ραπτομηχανή ἤ καί μέ τό χέρι της. Βλέπεις πόσα ταλέντα ἔχει ἡ γυναῖκα μου;

Ὁ φιλόσοφος ἔγραψε ἀκόμη δίπλα στά ἄλλα ἕνα μηδενικό. Στό τέλος ἐπρόσθεσε κι ἕνα ἄλλο σπουδαῖο χάρισμα της:

-Ἡ γυναῖκα μου ἔχει φόβο Θεοῦ καί εἶναι πιστή!

Ὁ Σωκράτης ἔβαλε τώρα τό νούμερο ἕνα (1) μπροστά καί μετά ἀκολουθοῦσαν τά ἕξι (6) μηδενικά. Τό νούμερο ἕνα (1) μαζί μέ ἕξι (6) μηδενικά μᾶς δίνει τόν ἀριθμό ἕνα (1) ἑκατομμύριο. Κατόπιν τοῦ εἶπε:

-Νά, τώρα ἔδωσα ἀξία στήν γυναῖκα σου. Ὄχι, ὅταν μοῦ ἔλεγες ὅτι εἶναι ὡραία καί μορφωμένη καί ὑγιής καί γνωρίζει νά κάνη πολλά ἔργα, διότι ὅταν τῆς λείψη ὁ φόβος καί ἡ ἀγάπη της γιά τόν Θεό, τότε ὅλα τά παραπάνω χαρίσματά της εἶναι πολλά ἀραδιασμένα μηδενικά καί τίποτε ἄλλο, τίποτε ἀπολύτως!

Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν ἄνδρα, ὅπως μέ τήν γυναῖκα αὐτή καί μέ τόν ὅποιονδήποτε ἄνθρωπο. Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά ἔχη πολλά τάλαντα, μπορεῖ νά ξέρη πολλές κοσμικές τέχνες, μπορεῖ νά γνωρίζη πολλές ἐπιστῆμες, ἐάν ὅμως ἀπουσιάζη ἀπό τήν ζωή του ὁ φόβος καί ἡ πίστις στόν Θεό, τότε τοῦ λείπει τό σχολεῖον τῆς ἄνω σοφίας καί ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι πλέον τίποτε.

από το βιβλίο: «Εκλεκτές διηγήσεις και προσευχές για μικρά παιδιά» – Γέροντα Κλέοπα Ήλιε