Η φυλετική συνέχεια των Ελλήνων: Οι ελληνογενείς της νότιας Ιταλίας

«Αν οι σημερινοί Έλληνες και οι σημερινοί κάτοικοι της Νοτίου Ιταλίας, είναι τόσο συγγενείς κι εφόσον γνωρίζουμε ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Νοτίου Ιταλίας προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τους μετανάστες, που δημιούργησαν την Μεγάλη Ελλάδα, τότε και οι σημερινοί Έλληνες είναι κατευθείαν απόγονοι των Αρχαίων Προγόνων τους, αναμφίβολα.»

Λένε οι αρνητές της συνεχείας της Ελληνικής Φυλής ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Ελλάδος δεν είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά προϊόν επιμειξιών από Σλάβους, Τούρκους κλπ. Πως γίνεται όμως οι ελληνόφωνοι (για μας ΕΛΛΗΝΕΣ) της νοτίου Ιταλίας να είναι ακριβώς ίδιοι φυλετικά με τους Έλληνες της κυρίως Ελλάδος; Μήπως δέχθηκαν και αυτοί «επιμειξίες» από Σλάβους ή Τούρκους; Φυσικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να συνέβη!

Οι Έλληνες και οι Ιταλοί: Tην μεγαλύτερη γενετική συγγένεια στην Ευρώπη την έχουμε ως Έθνος με τους Ιταλούς. Στην επιμέρους ανάλυση της Ιταλίας, οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι η χώρα τους στο Βορρά δείχνει ομοιότητα μεγαλύτερη προς την κεντρική Ευρώπη, ενώ η Κεντρική και Νότια Ιταλία, προς την Ελλάδα και τις μεσογειακές χώρες. Στον κύριο συνθετικό χάρτη της Ιταλίας, που αφορά το 27% της ποικιλότητας που παρατηρείται, εμφανίζεται ένας χαρακτηριστικός πόλος, στην «μύτη της μπότας» της Ιταλίας.

Η εξήγηση που δίνεται, αφορά τον Ελληνικό αποικισμό της Κάτω Ιταλίας τον 8ο και 7ο αιώνα, όταν η χώρα ονομάστηκε “Μεγάλη Ελλάς” με πληθυσμό ίσως και μεγαλύτερο από τον μητροπολιτικό της Ελλάδος. Μερικοί υπολογίζουν πως οι Έλληνες Μετανάστες ήταν γύρω στις 300.000 άτομα έναντι γηγενούς πληθυσμού ολόκληρης της Ιταλικής Χερσονήσου περίπου δεκαπλάσιου.

Η ελληνική γλώσσα στην περιοχή της Μεγάλης Ελλάδος παρέμεινε ως τον 13ο αιώνα μ.Χ. και ακόμη και σήμερα ανιχνεύεται μια μεγάλη αναλογία Ελληνικών επωνύμων στην περιοχή, που φτάνει και το 8%. Υπάρχει μια άλλη περιοχή, στην μεσότητα του τακουνιού της Ιταλικής μπότας, όπου υπάρχουν και σήμερα Ελληνόφωνα χωριά. Πρόκειται για μεταγενέστερο θύλακο μεταναστών από τον 5ο και 6ο μ.Χ. αιώνα. Υπενθυμίζουμε ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατείχε μεγάλο τμήμα της Νοτίου Ιταλίας, όπου η επίσημη γλώσσα ήταν η Ελληνική. Αυτός ο ελληνόφωνος θύλακας δεν δείχνει γενετική διαφορά από τους γείτονές τους. Εδώ όμως αναγνώστη, εμπεριέχεται μια σημαντική μαρτυρία, η κεντρική του άρθρου αυτού.

Αν οι σημερινοί Έλληνες και οι σημερινοί κάτοικοι της Νοτίου Ιταλίας, είναι τόσο συγγενείς κι εφόσον γνωρίζουμε ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Νοτίου Ιταλίας προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από τους μετανάστες, που δημιούργησαν την Μεγάλη Ελλάδα, τότε και οι σημερινοί Έλληνες είναι κατευθείαν απόγονοι των Αρχαίων Προγόνων τους, αναμφίβολα.

Η γενετική συγγένεια Ελλήνων-Ιταλών, είχε πιστοποιηθεί και με την εργασία του καθηγητού της Βιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, κ. Κ. Τριανταφυλλίδη, στην εργασία που δημοσιεύθηκε στο Human Heredity (1983). Η γενετική σχέση των Ελλήνων με άλλους μεσογειακούς λαούς είχε παρουσιαστεί με το δενδρόγραμμα του καθηγητού Τριανταφυλλίδη, στο οποίο φαίνεται η στενή γενετική σχέση των Ελλήνων με τους Ιταλούς.

Μικρή είναι και η γενετική συγγένεια των Ελλήνων με τους Βούλγαρους, όπως είχε καταδειχθεί από τον κ. Τριανταφυλλίδη και άλλους ερευνητές.

Το παραπάνω έρχεται να ενισχύσει την άποψη ότι οι Έλληνες δεν ήρθαν σε επιμειξίες με τους γειτονικούς τους λαούς για λόγους γλωσσικούς, θρησκευτικούς, πολιτισμικούς κ.α.

Περαιτέρω μελέτες κι έρευνες θα διαλευκάνουν μια μέρα πλήρως όλα όσα εθίγησαν παραπάνω και πολλά περισσότερα. Η συγγένειά μας με τους Ευρωπαίους είναι δεδομένη, αν και δεν είναι τόσο κοντινή όσο των υπολοίπων. Φαίνεται δε, ότι οι Έλληνες εμφανίζουν μια γενετική ιδιαιτερότητα, μικρή, μα ανιχνεύσιμη. Όχι πρόσφατη, αλλά παλιά όσο και η ιστορία τους. Δεν επηρεάστηκαν γενετικά από τους άλλους Ευρωπαίους, αλλά επηρέασαν κιόλας σ’ ένα βαθμό τους Ευρωπαίους, όπως είδαμε. Μπορεί να συρρικνώθηκαν αριθμητικά στην πάροδο των αιώνων, άφησαν όμως τα γενετικά αποτυπώματά τους. Μα το πιο σημαντικό είναι ότι ζούνε μέσα μας, το αίμα τους κυλάει στο δικό μας.

Τι πιο υπέροχη κληρονομιά! Τι πιο μεγάλη ελπίδα για ένα μέλλον αντάξιο ενός λαμπρού παρελθόντος!