Αυστρία: Πέρασε το 12ωρο – Ξεκινάει η εποχή της «αιώνιας» εργασίας

Ένας νόμος που μπορεί να επαναφέρει τον εργασιακό μεσαίωνα του 19ου αιώνα εγκρίθηκε από την αυστριακή Βουλή όπου θεσπίστηκε το 12ωρο ημερήσιας εργασίας ή μέχρι και 60 ώρες εβδομαδιαίας εργασίας.

Το νομοσχέδιο πέρασε με τις ψήφους της κυβέρνησης συνασπισμού του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς και του καθαρού δεξιού “Κόμματος των Ελευθέρων”, όπως επίσης με τις ψήφους του νεοφιλελεύθερου κόμματος της αντιπολίτευσης ΝΕΟΣ (Νέα Αυστρία).

Της υπερψήφισης του νομοσχεδίου, εναντίον του οποίου είχε πραγματοποιηθεί το περασμένο Σάββατο τεράστια – για τα αυστριακά δεδομένα – πορεία και διαδήλωση στο κέντρο της Βιέννης με τη συμμετοχή 100.000 ανθρώπων, προηγήθηκε πολύωρη και ιδιαίτερα έντονη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής, που οξύνθηκε ακόμη περισσότερο με την τροπολογία της κυβέρνησης που προβλέπει την έναρξη ισχύος του νόμου ήδη από την 1η Σεπτεμβρίου, αντί της 1ης Ιανουαρίου 2019, που προβλεπόταν αρχικά προφανώς για να πιάσει την αρχή της σεζόν και τους Αυστριακούς ξεκούραστους από τις διακοπές του καλοκαιριού.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, ο “κανονικός” χρόνος εργασίας θα συνεχίσει να παραμένει στις οκτώ ώρες ημερησίως ή σαράντα ώρες εβδομαδιαίως, ενώ με την νέα παράταση του ωραρίου χαλαρώνουν οι κανόνες για την απασχόληση και οι εργαζόμενοι θα μπορούν να απασχολούνται έως και δώδεκα ώρες την ημέρα ή έως και 60 ώρες την εβδομάδα.

Αυτό, σύμφωνα με τους επικριτές της κυβέρνησης και του νόμου, “υποτίθεται” ότι θα είναι προαιρετικό και θα αφορά υπερωρίες που προβλέπονταν και στο παρελθόν, αν και είναι βέβαιο, όπως σημειώνουν πως οι εργαζόμενοι θα είναι αναγκασμένοι να υποκύπτουν στις απαιτήσεις των εργοδοτών.

Στην ομιλία του ο αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών και αρχηγός του κόμματος Κρίστιαν Κερν, έκανε λόγο για την “μαζικότερη χειροτέρευση εδώ και τρεις δεκαετίες”, καταγγέλλοντας τον νόμο της κυβέρνησης ως “άδικο, ανώριμο και παντελώς παράλογο”, ενώ επισήμανε ότι βλέποντας κανείς τους εκπροσώπους της οικονομίας και της βιομηχανίας να πανηγυρίζουν για τον νόμο, επειδή έγινε όπως παραγγέλθηκε, καταλαβαίνει ποιος ωφελείται από αυτόν.

Η τάση που υπάρχει παγκοσμίως είναι περισσότερες ώρες εργασίας με λιγότερα λεφτά ή μάλλον για να διατηρηθούν οι ίδιες αποδοχές ή και η ίδια η θέση εργασίας.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξαν και οι μεταναστευτικές ροές. Τα μεροκάματα φτήνηναν και οι μετανάστες δουλεύουν πολλές ώρες, ήταν ζήτημα χρόνο να περάσουν αυτά και στα νομικά πλαίσια της εκάστοτε χώρας.

Το πρόβλημα είναι ότι βιολογικά δεν θα αντέξει κανείς να δουλεύει τόσες ώρες και να παίρνει σύνταξη στα 67 και ίσως και 70 σε μερικά χρόνια.

Οι εργαζόμενοι θα πηγαίνουν κατευθείαν στην… κάσα. Να μην πούμε για την ποιότητα ζωής, ανύπαρκτη αφού δεν θα υπάρχει χρόνος για το παραμικρό, πόσο μάλλον να δημιουργούνται υγιείς οικογένειες.