Μετά την «μεγάλη Αλβανία» τώρα και «μεγάλη Βουλγαρία»! – Έστησαν μνημείο με την Μακεδονία υπό βουλγαρική κατοχή

Μετά την «μεγάλη Αλβανία», μας προέκυψε και η… «μεγάλη Βουλγαρία» σε αυτή την… υπέροχη γειτονιά των Βαλκανίων που ζούμε. Μνημείο στο οποίο βρίσκεται τοποθετημένος ο χάρτης της «μεγάλης Βουλγαρίας» τοποθέτησε η κυβέρνηση της χώρας σε κεντρικό πάρκο της Σόφιας, εκφράζοντας με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τον βουλγαρικό νέο-μεγαλοϊδεατισμό.

Πρόκειται για το μνημείο γνωστό ως ο «Λέων του Αγίου Στεφάνου», πάνω στο οποίο είναι χαραγμένος ο χάρτης της «μεγάλης Βουλγαρίας», που περιλαμβάνει την ελληνική Μακεδονία, εδάφη της Σερβίας, της Ρουμανίας, και των Σκοπίων.

Φυσικά η «μεγάλη Βουλγαρία» φτάνει μέχρι τις όχθες του Αιγαίου, κάτι που συνιστούσε και εξακολουθεί να συνιστά πάγιο και αδιόρατο στρατηγικό στόχο της Βουλγαρίας: Να αποκτήσει πρόσβαση στο Αιγαίο.

Εκτός όμως από την προκλητικότητα του χάρτη στο Μνημείο, εξίσου προκλητική είναι και η επιλογή του σημείου της τοποθέτησής του:

Στο πάρκο, μπροστά από το Εθνικό Μέγαρο Πολιτισμού, όπου θα διεξάγονται οι συναντήσεις κατά τη διάρκεια της βουλγαρικής προεδρίας της ΕΕ.

Έτσι η ελληνική αντιπροσωπεία θα μεταβαίνει στο κτίριο περνώντας μπροστά από ένα «μνημείο» το οποίο θα απεικονίζει την Μακεδονία υπό βουλγαρική κατοχή! .

Παρά τις αντιδράσεις, σύμφωνα με τον βουλγαρικό Τύπο, της Ελλάδας και της Σερβίας, και τις «παρασκηνιακές» -έως τώρα- διαμαρτυρίες της Ρουμανίας και των Σκοπίων, η βουλγαρική κυβέρνηση, δια της υπουργού Εξωτερικών της, Εκατερίνα Ζαχάριεβα, επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα, διαρρέοντας ότι απλά εκφράστηκε «δυσαρέσκεια μέσω ανεπίσημων διαύλων», όπως έγραψαν βουλγαρικά ΜΜΕ.

Σύμφωνα με μερίδα του βουλγαρικού Τύπου, στις 9/11/2017, «ο διευθυντής του βουλγαρικού υπουργείου Εξωτερικών είχε συνάντηση με τον Έλληνα πρεσβευτή στη Σόφια, ενώ την επόμενη ημέρα, υφυπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας θα είχε επίσης επαφές με την ελληνική πλευρά».

Κατά πληροφορίες, επίσης, ήδη η Σερβία έχει προβεί σε έντονο διάβημα προς τη Σόφια.

Βέβαια ακόμη είναι άγνωστο το αποτέλεσμα των επαφών αυτών.

Των ελληνικών αντιδράσεων, ακολούθησε ένα μπαράζ, εμφανώς στημένων δημοσιευμάτων στον βουλγαρικό Τύπο, με στόχο την Ελλάδα.

Είναι εμφανές ότι ορισμένοι κύκλοι στη Σόφια, προσπαθούν να αναζωπυρώσουν ανθελληνικά αντανακλαστικά και να ρίξουν λάδι στη φωτιά των βαλκανικών εθνικισμών, μιας περιοχής που ώρες ώρες θυμίζει πραγματικά φρενοκομείο.

Οι πρεσβείες των χωρών – μελών της ΕΕ στη Σόφια δεν πληροφορήθηκαν το εθνικιστικό παραλήρημα του υπουργού Άμυνας της Βουλγαρίας, Κ.Καρακατσάνοφ, ο οποίος, κατά τα αποκαλυπτήρια του λέοντα προέβη σε ευθείες αναφορές για σημερινά τμήματα της ελληνικής επικράτειας και άλλων κρατών των Βαλκανίων;

Εκτός όμως από το Βούλγαρο υπουργό δεν ήταν λίγοι και εκείνοι οι στρατευμένοι καλοθελητές – αναλυτές, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και πολιτικοί- που ύψωσαν τους τόνους ειδικά κατά της Ελλάδας.

Κι όλα αυτά, όταν οι μνήμες της βουλγαρικής κατοχής στην Μακεδονία και την Θράκη είναι ακόμη νωπές.

Μιας κατοχής, η οποία θεωρείται και ήταν από τις σκληρότερες. Το ίδιο σκληρή –ή και παραπάνω- από την αντίστοιχη γερμανική.

Η πλέον ενδεικτική περίπτωση είναι η ονομαζόμενη «σφαγή του Δοξάτου». Ήταν στις 29/9/1941, όταν οι Βούλγαροι δολοφόνησαν 2.140 Έλληνες αμάχους στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας. Στο Δοξάτο υπήρχαν τα περισσότερα θύματα, αλλά επεκτάθηκε στην πόλη της Δράμας και σε 22 χωριά.

Κι’ όμως, μερίδα βουλγαρικών ΜΜΕ, με αφορμή την επανατοποθέτηση του «Λέοντος του Αγίου Στεφάνου», εξαπολύοντας υβριστικές επιθέσεις κατά της Ελλάδας, έφτασε στο σημείο να αναφέρει ότι και στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου στο Σύνταγμα, υπάρχουν ονομασίες με περιοχές που δεν ανήκουν στην Ελλάδα!

Να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος λέων βρισκόταν μπροστά από ένα μνημείο για πεσόντες Βούλγαρους στρατιώτες, που εγκαινιάστηκε το 1934.

Ένα τμήμα του καταστράφηκε από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς το 1944 (ως γνωστόν, η Βουλγαρία ήταν σύμμαχος της Γερμανίας κατά τον Β¨ΠΠ) και στο μέσον του 1980 όσα τμήματά του είχαν σωθεί, απομακρύνθηκαν και αποθηκεύτηκαν στο Εθνικό Μουσείο Στρατιωτικής Ιστορίας.

Ο Χίτλερ με τον βασιλιά της Βουλγαρίας Μπόρις Γ΄