Άμυνα & Ασφάλεια
Η Ελλάδα παρέλαβε το πρώτο μαχητικό αεροσκάφος Rafale και πλέον το ερώτημα πολλών αφορά όχι μόνο τις δυνατότητες του, αλλά το τι είδους οπλικά συστήματα μπορεί να φέρει εκτός από τον τρομακτικό πύραυλο Meteor.
Η Τουρκία, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, από την ημέρα της συμφωνίας Ελλάδας και Γαλλίας για τα Rafale, «ψάχνεται» ώστε να «ξεκλειδώσει» τα μυστικά του αεροσκάφους, ωστόσο δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια, ώστε να δουν οι γείτονες γιατί ο πύραυλος Meteor είναι «τρόμος και φόβος» για την αεροπορία τους.
O πύραυλος αυτός, ο οποίος μπορεί να εξοπλιστεί στα Rafale έκδοσης R3-R, έχει τη δυνατότητα εμπλοκής στόχου εκτός οπτικού πεδίου (Beyond Visual Range) ενώ διαθέτει προηγμένα συστήματα ανίχνευσης στόχου και πρόωσης που τον καθιστούν ιδιαίτερα αποτελεσματικό αλλά και καταστροφικό, κάτι που σίγουρα θα φέρει «ανατροπές» και θα προκαλέσει τεράστιο πονοκέφαλο στις αεροπορικές δυνάμεις της Τουρκίας.
Τι κάνει όμως τον πύραυλο Meteor να ξεχωρίζει και γιατί αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι αποτελεί ένα τρομακτικό όπλο απέναντι στα εχθρικά αεροσκάφη; Δύο είναι τα στοιχεία που το διαφοροποιούν, αφενός το σύστημα πρόωσής του και αφετέρου το σύστημα δεδομένων και «επικοινωνιών».
Σύστημα πρόωσης με ramjet
Σε ό,τι αφορά το σύστημα πρόωσής του, ο Meteor χρησιμοποιεί κινητήρα ramjet στερεού καυσίμου, που του δίνει τη δυνατότητα ελέγχου της ισχύος της πρόωσής του μετά την εκτόξευση του από το μαχητικό αεροσκάφος, σε αντίθεση με άλλους πυραύλους αέρος-αέρος.
Ουσιαστικά, όταν ο πύραυλος εκτοξεύεται, τότε χρησιμοποιεί την πρόωση που του παρέχει το σύστημα ramjet εξοικονομώντας έτσι σημαντική ποσότητα καυσίμου, την οποία αξιοποιεί στο επόμενο στάδιο πριν την τελική «εμπλοκή» με τον εχθρικό στόχο, καθιστώντας τον Meteor σε φάση «υψηλής ενέργειας» (high-energy state).
Με άλλα λόγια, ο πύραυλος είναι σε θέση να επιταχύνει μετά την εκτόξευσή του, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες να χτυπήσει αποτελεσματικά το στόχο, ενώ παράλληλα μειώνει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα ελιγμού και αποφυγής του από τον εχθρό. Εν ολίγοις, ο εξοπλισμένος με ramjet πύραυλος Meteor έχει περισσότερες πιθανότητες να χτυπήσει έναν στόχο σε μεγάλες αποστάσεις από έναν πύραυλο αέρος-αέρος με έναν τυπικό σύστημα πρόωσης.
Η «mid-flight» ανάλυση δεδομένων
Το άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι το σύστημα επικοινωνιών που διαθέτει, καθώς ο Meteor χρειάζεται ενημέρωση στοιχείων και δεδομένων, αφού έχει εκτοξευθεί, προκειμένου να κάνει «διορθώσεις» στην πορεία του, για να είναι σε θέση να πλήξει αποτελεσματικά το στόχο.
Ο Meteor μπορεί να λαμβάνει τέτοιες ενημερώσεις όχι μόνο από το μαχητικό αεροσκάφος που τον εκτοξεύει, αλλά και από «τρίτα» μέσα που επιχειρούν στο πεδίο, όπως φίλια και συμμαχικά αεροσκάφη, ραντάρ αλλά και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C), μια ικανότητα του πυραύλου ιδιαίτερα χρήσιμη όταν ο Meteor «εμπλέκει» στόχους σε μεγάλη απόσταση.
