Ο Τ.Μπάιντεν φέρνει στην επιφάνεια απόρρητα έγγραφα των ΗΠΑ 20 χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου

Σήμερα συμπληρώνονται 20 χρόνια από την 11η Σεπτεμβρίου και την επίθεση της Αλ Κάιντα και του Οσάμα Μπιν Λάντεν στην «καρδιά» του δυτικού κόσμου και του Καπιταλισμού.

Στο μεγαλύτερο και αιματηρότερο τρομοκρατικό χτύπημα στην Ιστορία της ανθρωπότητας, τέσσερα πολιτικά αεροσκάφη, μετά από αεροπειρατεία, προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκοσμίου Κέντρου και στο Πεντάγωνο, με φόρο αίματος 2.977 ανθρώπινες ζωές και με 25.000 τραυματίες.

Είκοσι χρόνια μετά, την ώρα που αποσύρονταν τα αμερικανικά στρατεύματα από το Αφγανιστάν, «μήτρα» της παγκόσμιας τρομοκρατίας, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραφε εκτελεστικό διάταγμα, με το οποίο καλούσε το υπουργείο Δικαιοσύνης να επανεξετάσει το ζήτημα αποχαρακτηρισμού της έκθεσης των μυστικών υπηρεσιών για την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Μέσα στο επόμενο εξάμηνο, ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ, Μέρικ Γκάρλαντ, καλείται να δημοσιοποιήσει όλα τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που αφορούν στις επιθέσεις.

Αναλυτές προσπαθούν να ερμηνεύσουν κατά πόσο η απόφαση αυτή συνδέεται με την απόσυρση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, αλλά και την γενικότερη σκονοθεσία της εξωτερικής πολιτικής τους, παρόλο που μια από τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Μπάιντεν ήταν η «διαφάνεια γύρω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις» με αφορμή τη συμπλήρωση των 20 ετών από το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους.

«Ήδη λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, 2-3 χρόνια μετά την εισβολή στο Ιράκ, αλλά προ λίγων ετών ήρθαν στο φως από βρετανικής και αμερικανικής πλευράς, έγγραφα και ομολογίες Αμερικανών αξιωματούχων, που ομολογούν ότι δεν ήταν σωστός ο τρόπος αντιμετώπισης της Αλ Κάιντα. Η δε εισβολή στο Ιράκ ουδεμία σχέση είχε με την τρομοκρατία, καθώς η χώρα δεν κατείχε όπλα μαζικής καταστροφής. Πρόκειται για μια μιντιακή απάτη των Μπλερ και Μπους» επισημαίνει ο Σωτήρης Ρούσσος, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών.

«Με άλλα λόγια, τα τελευταία χρόνια πύκνωναν τα έγγραφα κι οι μαρτυρίες που αμφισβητούσαν τους χειρισμούς, υπογραμμίζοντας ότι ακόμη και το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους θα μπορούσε να είχε αποτραπεί».

Ο Μπάιντεν, προσθέτει ο αναλυτής, «έρχεται επομένως σήμερα και δηλώνει ότι θα βγάλει στο φως όλα τα έγγραφα ακριβώς για να καταδείξει ότι ήταν λανθασμένες οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν κι ότι ο ίδιος σταματά πολιτικές χτισμένες σε λάθος στοιχεία και υποθέσεις και επομένως έτσι αποσύρεται και ο στρατός από το Αφγανιστάν».

11η Σεπτεμβρίου: «Ώθηση στη μιλιταριστική επιβολή των ΗΠΑ»

Ήδη πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, διευκρινίζει ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, την περίοδο μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, «οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει στρατηγικές επικράτησης κι επιβολής της δικής τους αντίληψης για το πώς οργανώνεται ο κόσμος, η ανοιχτή καπιταλιστική οικονομία, οι δυτικές πολιτικές ήδη από την προεδρία του Κλίντον. Η 11η Σεπτεμβρίου έδωσε την ώθηση να γίνει πιο μιλιταριστική αυτή η αντίληψη, στη λογική ότι αν κάποιες χώρες-κοινωνίες δεν αλλάξουν από μόνες τους και με τη θέλησή τους, οι ΗΠΑ έχουν το δικαίωμα να τις αλλάξουν επεμβαίνοντας. Το είδαμε στο Αφγανιστάν, το είδαμε στο Ιράκ. Να επιχειρούν να επιβάλλουν παγκοσμίως τον δυτικό τρόπο έκον-άκον, με μιλιταριστική λογική».

Η 11η Σεπτεμβρίου και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας ουσιαστικά, συνεχίζει ο συνομιλητής μας, «έδωσαν νέα ώθηση στη στρατιωτική κι αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ, μαζί με τις πολιτικές προϋποθέσεις για την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης σε όλο τον κόσμο, περιορισμό των ελευθεριών, καταπάτηση των δικαιωμάτων (Γκουαντάναμο), που έγιναν αποδεκτά. Άρα, ένα μεγάλο στρατιωτικό, οικονομικό και πολιτικό σύστημα οργανώθηκε μέσα από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, που πήρε τον ρόλο του Ψυχρού Πολέμου» συνοψίζει.

Και ναι μεν την Αλ Κάιντα «την εξουδετέρωσαν» οι ΗΠΑ, αλλά «το τζιχαντιστικό σύστημα μέσα από το οποίο αναδύθηκε το ISIS έδειξε ότι το φαινόμενο της τρομοκρατίας είναι Λερναία Ύδρα και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δεν αρκεί. Πρέπει να υπάρξουν κι άλλοι τρόποι» καταλήγει.