Έρχονται στην Ελλάδα τα οστά επτά ηρώων που ήταν αγνοούμενοι για 46 χρόνια στην Κύπρο

Τα οστά των επτά Ελλήνων ηρώων που έπεσαν κατά την τουρκική εισβολή του 1974, αναχώρησαν το μεσημέρι από το αεροδρόμιο Λάρνακας στην Κύπρο, για την Ελλάδα, με C130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Στην τελετή παράδοσης των οστών των επτά ηρώων που πραγματοποιήθηκε στο παλαιό αεροδρόμιο Λάρνακας παρέστησαν μεταξύ άλλων ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Χαρδαλιάς, ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Αντιστράτηγος Φλώρος, ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο Ιωάννης Παπαμελετίου, ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ και οι συγγενείς των ηρώων που έφτασαν στην Κύπρο γι’ αυτό το σκοπό.

Είχε προηγηθεί τρισάγιο στη μνήμη των επτά ηρώων και στη συνέχεια τα φέρετρα με τα οστά τους, μεταφέρθηκαν από τέσσερα μέλη της ΕΛΔΥΚ μέχρι το αεροσκάφος.

Ο Κύπριος Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου επέδωσε στον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Χαρδαλιά, τα οστά λέγοντας ότι «αυτοί οι άνθρωποι έχουν θυσιαστεί για την κυπριακή ελευθερία. Ένα μεγάλο ευχαριστώ εκ μέρους όλων των Κυπρίων εκ μέρους της Κυπριακής Πολιτείας».

Από την πλευρά του ο Ν. Χαρδαλιάς είπε πως «για 47 χρόνια η φιλόξενη κυπριακή γη αγκάλιασε τους ήρωες μας. Σήμερα παίρνουν το δρόμο της επιστροφής και είναι ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση για μένα, να συνοδεύω μαζί με τον Αρχηγό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και τους συγγενείς, τους ήρωες μας πίσω στην πατρίδα».

«Μέσα από την καρδιά μου απευθύνω ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην Κυπριακή Δημοκρατία για όλα όσα κάνει και για όλα όσα θα πορευτούμε μαζί και θα κάνουμε, ώστε να μπορέσουν να επιστραφούν πίσω στις οικογένειες τους όλοι οι αγνοούμενοι ήρωες μας στις μάχες που έδωσαν και στις θυσίες που έκαναν», πρόσθεσε.

«Νιώθω συγκινημένη και περήφανη» δηλώνει η αδελφή ενός ήρωα

Σε δηλώσεις της η Αγγελική Καραγκούνη, αδελφή του ήρωα έφεδρου ανθυπασπιστή Καραγκούνη Χαράλαμπου, ανέφερε πως «είμαι εδώ για να παραλάβω τα οστά του αδελφού μου για να τα πάω στην Ελλάδα. Νοιώθω πολύ συγκινημένη, αλλά ταυτόχρονα και περηφάνια που ο αδελφός μου είναι ήρωας».

Πρόσθεσε πως «τελευταία φορά που είδα τον αδελφό μου ήταν στις 5 Ιουλίου 1974. Τότε ήμουν 14 ετών και θυμάμαι ότι πήγαμε στο Λουτράκι και τον χαιρετίσαμε. Ζούσαμε ένα δράμα όλα αυτά τα χρόνια, δεν είδαμε γιορτές, ο ίδιος δεν είδε τις δικές μας τις χαρές αλλά δεν έζησε και ο ίδιος δικές του χαρές».

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ανέφερε πως «μου έδωσε ικανοποίηση η ανεύρεση των οστών του, αλλά θα ήθελα να ήταν περισσότερα. Είδα ότι στα οστά που μου δίνουν φαίνεται ότι έχει εκτελεστεί, πιάστηκε αιχμάλωτος, έχει τραύμα στο χέρι, το μισό κρανίο του είναι με σφαίρα και έμαθα ότι η μισή λεκάνη, που βρέθηκε ήταν κακοποιημένη, κάτι που δείχνει ότι ως αιχμάλωτο τον κακοποίησαν».

Πρόσθεσε ακόμα ότι «νοιώθω περήφανη από τη στιγμή που παίρνω τον αδελφό μου στην γενέτειρα του. Από την οικογένεια έμεινα μόνο εγώ».