Η ρωσική πρόταση στην Ελλάδα για την απόκτηση 40 μαχητικών Su-35S και πώς «ναυάγησε»

Μία υψηλής στρατηγικής και πολιτικής αξίας προμήθεια πολεμικού υλικού που θα άλλαζε τη μοίρα της χώρας απέναντι στη Τουρκία, παραλίγο να γίνει πραγματικότητα εν μέσω Μνημονίων.

Η πρόταση προέβλεπε την παράδοση ενός αριθμού 40 έως 60 μαχητικών της εξαγωγικής έκδοσης «-BM» του ρωσικού μαχητικού 4++ γενιάς Su-35S υπό εξαιρετικά ευνοϊκούς οικονομικούς όρους, στο πλαίσιο της ελληνο-ρωσικής αμυντικής συμφωνίας η οποία υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2013 μεταξύ του Έλληνα υπουργού Αμύνης Δημήτρη Αβραμόπουλου και το Ρώσου ομολόγου του Σεργκέι Σοιγκού.

Σύμφωνα με πληροφορίες το οικονομικό ύψος της ρωσικής πρότασης ανερχόταν στα 2.5 δισ. $ για 40 μαχητικά Su-35BM ποσό στο οποίο περιλαμβανόταν εκτός των όπλων και πακέτο ανταλλακτικών και υποστήριξης.

Η πρόταση επανακατατέθηκε στο νέο πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις αρχές του 2015 κατά την επίσκεψή του στην Ρωσία με ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους και επιπρόσθετα την ρωσική εγγύηση για την ασφάλεια της Ελλάδας. Επίσης συζητήθηκε από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Π.Καμμένο κατά την επίσκεψή του στην Μόσχα τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς.

Το όλο «πακέτο» προέβλεπε χρηματοδότηση από την τράπεζα των BRICS.

Οι όροι αποπληρωμής που προσέφερε η ρωσική πλευρά είναι εξαιρετικά ευνοϊκοί: Με το 20-30% του κόστους να είναι αποπληρωτέο μέσω ελληνικών εξαγωγών αγροτικών προϊόντων και με το υπόλοιπο του ποσού παρέχεται η δυνατότητα χαμηλότοκου δανείου με περίοδο χάριτος 5 ετών.

Ακριβώς όπως πουλήθηκαν μετέπειτα στην Ινδονησία τα 12 Su-35ΒΜ και όπως θα αποπληρωθεί μέρος (περίπου το 15%) της αξίας των S-400 στη Τουρκία με τουρκικά αγροτικά προϊόντα.

Παράλληλα η ρωσική πλευρά και για να κατευνάσει τις όποιες ελληνικές ανησυχίες αναφορικά με τη συμβατότητα των αεροσκαφών με το ΝΑΤΟϊκό σύμπλεγμα επικοινωνιών προσέφερε στην έκδοση για την Ελλάδα τη δυνατότητα προσθήκης δυτικών ηλεκτρονικών όπως συστημάτων ασυρμάτων και IFF.

Η εν συνεχεία κατάρρευση της ελληνικής «αντίστασης» στους δανειστές, η έλευση των capital controls, το δημοψήφισμα που από ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ και η ανάληψη του απόλυτου οικονομικού ελέγχου από τους δανειστές όλων των προμηθειών του ΥΠΕΘΑ, ματαίωσε οποιαδήποτε σκέψη προς την κατεύθυνση απόκτησης του συγκεκριμένου στρατηγικού όπλου.

Το Su-35, ήταν το πρώτο αεροσκάφος του ρωσικού οπλοστασίου το οποία είχε την δυνατότητα να εξοπλιστεί με τριπλό σύστημα ραντάρ: ένα στο ρύγχος και από δύο διατάξεις στα χείλη προσβολής των πτερύγων. Πιο ειδικά ο κύριος ηλεκτρονικός αισθητήρας του Su-35S είναι το νέο ραντάρ της ΝΙΙΡ Ν035 IRbis-E.

Το συγκεκριμένο ραντάρ αποτελεί εξέλιξη του Ν0011 Bars που βρίσκεται στα Su-30MK προσφέροντας σημαντικά καλύτερες επιδόσεις και επιπλέον λειτουργίες. Πρόκειται για σύστημα εκπομπής στη μπάντα «Χ» με παθητική κεραία διάταξης φάσης και ηλεκτρονικής σάρωσης η διάμετρος της οποίας ανέρχεται στα 900 mm

Το IRbis-E διαθέτει συνολική ισχύ εξόδου 20 KW κάτι που του παρέχει μέγιστη εμβέλεια εντοπισμού επερχόμενου στόχου μεγέθους μαχητικού αεροσκάφους με συνολικό RCS τα 3 τμ φτάνει τα 400 χλμ. , με γωνία διόπτευσης τις 100 μοίρες στο αζιμούθο και εντοπισμό στόχου που απέρχεται τα 150 km. Όταν το εύρος έρευνας αυξάνεται στις 300 μοίρες, με μηχανική υποβοήθηση, η εμβέλεια για αποκάλυψη ίδιου στόχου ανέρχεται στα 200 km, ενώ στην περίπτωση που η σχετική θέση του στόχου παρουσιάζει επιστροφές από το έδαφος η εμβέλεια αυτή μειώνεται στα 170 km.

Η ηλεκτρονική διάταξη όμως των αισθητήρων του Su-35BM είναι δυνατό να ενισχυθεί από το πρωτοποριακό σύστημα ενεργούς σάρωσης L-Band Tikhomirov NIIP που θα αποτελεί σταθερή προσθήκη και για το νέο ρωσικό μαχητικό 5ης γενιάς T-50.

H διάταξη προσαρμόζεται στο χείλος προσβολής των πτερύγων του αεροσκάφους όπως αναφέραμε προσφέροντας προηγμένες δυνατότητες ιδιαίτερα εναντίον αεροσκαφών stealth.

Πιο συγκεκριμένα το L-Band AESA της Tikhomirov μπορεί να εκτελέσει μια σειρά εφαρμογών όπως: Έρευνα και στοχοποίηση αεροσκαφών stealth,λειτουργίες αναγνώρισης φίλου ή εχθρού, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός πηγών εκπομπής Link 16/MIDS, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός ραντάρ που εκπέμπουν στην μπάντα L –όπως το τουρκικό ραντάρ MESA του συστήματος 737 AEW&C, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός πηγών IFF αεροσκαφών, ενεργά αντίμετρα σε περιβάλλον ανταλλαγής δεδομένων Link 16, ενεργά αντίμετρα σε δέκτες συστήματος GPS και ενεργά αντίμετρα σε επίγεια ραντάρ συχνότητας L.

Η τελευταία και σύμφωνα με τη ρωσική πρακτική παραπέμπει στις συχνότητες μεταξύ 1 και 2 GHz, και μήκη κύματος μεταξύ 0,3 και 0,15 μ. Στα προτερήματα χρήσης της μπάντας L συγκαταλέγονται η έρευνα σε μεγάλη εμβέλεια με κεραίες σχετικά μικρού μεγέθους, παροχή δεδομένων σε άσχημες καιρικές συνθήκες όπως και καλή συμπεριφορά σε συνθήκες σε συνθήκες επιστροφών από το έδαφος.

Σε ότι αφορά τις σχεδιάσεις stealth τουλάχιστον για περίπτωση του F-35 –αλλά και πιθανότατα και στην περίπτωση του F-22- τα συγκεκριμένα αεροσκάφη έχουν σχεδιαστεί κυριότερα για την απόκρυψη του ίχνους τους σε συχνότητες στην X μπάντα και όχι κάτω από αυτή.

Σε ότι αφορά το σύστημα προώθησης το Su-35S φέρει το νέο κινητήρα 117S με την ώση του ανέρχεται, η μέγιστη, με τη χρήση μετακαυστήρα στις 31.900 lb (14.500 kgr) για τον καθένα, ενώ η ξηρή του ώση ανέρχεται στις 19.400 lb (8.800 kgr). Οι παραπάνω αριθμοί δίνουν στο αεροσκάφος ένα λόγο ώσης προς βάρους στο 0,84 για το μέγιστο βάρος απογείωσης και στο 1,14 για το τυπικό βάρος απογείωσης

Το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου που προέρχεται από τη MRPC Avionica στεγάζεται σε δύο ατρακτίδια στα ακροπτερύγια. Πρόκειται για το σύστημα KNIRT1 L175M Khibiny-M Το L175M ακολουθεί τη φιλοσοφία των σύγχρονων μαχητικών τέταρτης και πέμπτης γενιάς σε ότι αφορά τη συνολική του ολοκλήρωση στην ομάδα αισθητήρων του αεροσκάφους.

Παράλληλα το εξαιρετικά προηγμένο σύστημα ελέγχου πτήσης είναι ένα πολυσύνθετο λογισμικό, το οποίο ελέγχει μια σειρά από επιφάνειες ελέγχου μειώνοντας κατά πολύ το έργο του χειριστή. Το σύστημα αποκαλείται SDU-427 προέρχεται από το Su-47 Berkut και αποτελείται από τέσσερα κανάλια ελέγχου λειτουργίας

Το παραπάνω βοήθησε τους μηχανικούς του σχεδιαστικού γραφείου της Sukhoi στο να μειώσουν την επιφάνεια των ουραίων επιφανειών ελέγχου σε σημείο που να είναι μικρότερες ακόμη και από το αρχικό Su-27, βοηθώντας έτσι εκ του παραλλήλου και στη μείωση του RCS του αεροσκάφους

Δύο Μοίρες των 20 μαχητικών εκάστη ήταν υπεραρκετές για να φέρουν την αεροπορική υπεροχή στο Αιγαίο αλλά αντ’αυτού επιλέχθηκε να διατεθούν τα όποια κονδύλια στον εκσυγχρονισμό των F-16…