Με “κανιβαλισμό” και χρήση ανταλλακτικών από την φρεγάτα (F463) “Μπουμπουλίνα” που έχει αποσυρθεί εδώ και πέντε χρόνια (τουλάχιστον) από την ενεργό δράση το Πολεμικό Ναυτικό ελπίζει ότι θα επαναφέρει σε λειτουργία την παλιά φρεγάτα F464 “Κανάρης” που είχε καταστρέψει τον θόλο του σόναρ της όταν είχε προσαράξει σε βραχονησίδα έξω από τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας.
Ετσι λοιπόν, ενώ το τουρκικό Ναυτικό έχει στη ναυπηγική κλίνη ή έχει προγραμματίσει τη ναυπήγηση, ενός “μίνι” αεροπλανοφόρου, τεσσάρων φρεγάτών κλάσηςTF-100, επιπλέον δύο κορβέτών κλάσης ADA (όλα τα παραπάνω πλοία πλην του αεροπλανοφόρου με χαρακτηριστικά stealth) και έξι φρεγατών αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής, το ΠΝ έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα του από όλες τις πολιτικές ηγεσίες με τελευταία απόφαση ενίσχυσής του, την απόφαση του ΚΥΣΕΑ του Νοεμβρίου του 2008 για την απόκτηση των τεσσάρων φρεγατών FREMM που “πάγωσε”, όπως όλα τα προγράμματα αμυντικών επδνύσεων.
Ας δούμε λοιπόν την απίθανη περίπτωση της φρεγάτας (F464) “Κανάρης”:
Ο θόλος του σόναρ και το ίδιο το σόναρ του πλοίο είχε υποστεί ολική απώλεια όταν το πλοίο προσέκρουσε μετωπικά στην βραχονησίδα.
Η απώλεια του σόναρ, δεδομένης της πλήρους οικονομικής αδυναμίας επισκευής του, παραλίγο να αντιμετωπιστεί με μία απόφαση που, αν μη τι άλλο, μετέτρεπε την φρεγάτα σε… περιπολικό ανοικτής θαλάσσης: Κατάργηση του σόναρ και χρήση του πλοίου χωρίς ανθυποβρυχιακές δυνατότητες!
Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι από τα πλοία που δεν εκσυγχρονίστηκαν σε εκείνο το σκανδαλώδες, πανάκριβο και περιορισμένου αποτελέσματος πρόγραμμα αναβάθμισης των ολλανδικής ναυπήγησης φρεγατών κλάσης “S” (μόνο έξι από τα πλοία του Στόλου εκσυγχρονίστηκαν), ουσιαστικά ο “Κανάρης” πήγαινε για απόσυρση.
Μέχρι που κάποιος στο ΠΝ σκέφθηκε να αφαιρέσουν το… αραχνιασμένο σόναρ (μιλάμε για τεχνολογία της δεκαετίας του 1970 αλλά και για σκάφος που έχει αποσυρθεί πολλά χρόνια) και τον θόλο του σόναρ από την φρεγάτα “Μπουμπουλίνα” και να τα τοποθετήσουν στον “Κανάρη”, με την ελπίδα ότι η “μεταμόσχευση” θα επιτύχει.
Η όλη διαδικασία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και τα στελέχη του ΠΝ που έχουν επιφορτιστεί με το έργο, αισιοδοξούν ότι θα μπορέσει, πρώτον, να λειτουργήσει το σόναρ της “Μπουμπουλίνας”, που έχει πάρει το δρόμο για το Ναυτικό Μουσείο και δεύτερον ότι θα πετύχει η μεταμόσχευσή του στον “Κανάρη”!
Πάλι καλά που το… “Αβέρωφ” δεν είχε σόναρ, αλλιώς δεν το βλέπαμε καλά το μνημείο!
Το ερώτημα είναι για πόσο θα συνεχιστεί η παντελής εγκατάλειψη του Πολεμικού Ναυτικού σε ότι αφορά την “ραχοκοκκαλιά” της δύναμής του σε ότι αφορά τα κύρια σκάφη επιφανείας.
Δεν αρκεί ο, πραγματικά ηρωικός, αγώνας των στελεχών του ΠΝ για να διατηρηθεί σε κάποιο ανεκτό επίπεδο η επιχειρησιακή ετοιμότητα του Στόλου των κύριων σκαφών επιφανείας).
Καλές οι ΤΠΚ “Ρουσσέν”, άριστα τα υποβρύχια Type 214, αλλά θαλάσσια κυριαρχία χωρίς κύρια σκάφη επιφανείας δεν υπάρχει…
Ο ελληνικός Στόλος κύριων σκαφων επιφανείας: MEKO-200ΗΝ ΥΔΡΑ (F452), ΣΠΕΤΣΑΙ (F453), ΨΑΡΑ (F454), ΣΑΛΑΜΙΣ (F456) “S” (εκσυγχρονισμένες) ΕΛΛΗ (F450), ΛΗΜΝΟΣ (F451), ΑΔΡΙΑΣ (F459), ΑΙΓΑΙΟΝ (F460), ΝΑYΑΡΙΝΟN (F461), ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ (F462) “S” ΚΑΝΑΡΗΣ (F464), ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ (F465), ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ (F466)