Διεθνής Ασφάλεια
Η αμερικανική ναυτική βάση της Σούδας στην Κρήτη θα είναι ένας από τους στόχους του ρωσικού Στόλου της Ανατολικής Μεσογείου και της ρωσικής Αεροπορίας της Νότιας Στρατιωτικής Διοίκησης της Ρωσίας, βάσει των όσων δήλωσε η ρωσική στρατιωτική ηγεσία (Αρχηγός ρωσικού Γενικού Επιτελείου, στρατηγός Γερασίμοφ) και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αμυνας (Σ.Σοϊγκού).
Το ίδιο ισχύει και για την βρετανική βάση του Ακρωτηρίου στην Κύπρο, αν εμπλακεί η βρετανική Αεροπορία στις επιχειρήσεις. Αντίστοιχα θα πληγούν και βάσεις της Μέσης Ανατολής (Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Κουβέιτ) από τις βάσεις των οποίων δυνητικά θα εξορμήσουν αμερικανικά, γαλλικά ή βρετανικά αεροσκάφη για να κτυπήσουν την Συρία.
Το εφιαλτικό σενάριο, μπορεί να γίνει πραγματικότητα αν η ρωσική προειδοποίηση εξαπόλυσης πλήγματος στις πλατφόρμες των όπλων και στις βάσεις από τις οποίες θα εξορμήσουν οι πλατφόρμες, επίγειες ή θαλάσσιες, γίνει πραγματικότητα.
Η Σούδα είναι η μοναδική ναυτική βάση των ΗΠΑ στην Α.Μεσόγειο και το βασικό επιχειρησιακό εφαλτήριο του 6ου Στόλου στην Α.Μεσόγειο, οπότε οι εγκαταστάσεις της, μοιραία θα αποτελέσουν στόχο των ρωσικών πυραύλων.
Αλλωστε οι ίδιοι οι Αμερικανοί κατέδειξαν την αξία της βάσης για τις επιχειρήσεις στην Συρία: Εκθεση του αμερικανικού στρατιωτικού Ινστιτούτου Λέξινγκτον, που συντάχθηκε από τον αντιπρόεδρο του Ινστιτούτου, Daniel Goure και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Ινστιτούτου (http://lexingtoninstitute.org/wp-content/uploads/2016/03/Souda-Bay-NATOs-Military-Gem.pdf) αναλύει την σημασία της για τις επιχειρήσεις στην Συρία
Βέβαια, η Ρωσία υπολείπεται σαφώς σε αεροπορική ισχύ αυτή την στιγμή του δυτικού συνασπισμού στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στην Μέση Ανατολή γενικότερα.
Η παρουσία περίπου 30 ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών στην βάση Χμέιμιμ, εκ των οποίων μόνο 8-12 είναι πολλαπλού ρόλου με έμφαση στις αποστολές αέρος-αέρος, Su-35S και Su-30SM, είναι αξιόλογη αλλά δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στα άνω των 150 αμερικανικών, γαλλικών και βρετανικών αεροσκαφών, μεταξύ των οποίων και F-22 που σταθμεύουν στην ευρύτερη περιοχή.
Το ίδιο ισχύει και ακόμα περισσότερο για τη ναυτική ισχύ της Ρωσίας που βρίσκεται αναπτυγμένη στην Α.Μεσόγειο: Σημαντική, αλλά υπολείπεται σε μεγάλο βαθμό της δυτικής αρμάδας στην Α.Μεσόγειο.
Και όλα αυτά χωρίς να βάλουμε στο ισοζύγιο ισχύος το Ισραήλ.
Ομως η Ρωσία έχει ένα πλεονέκτημα, που δείχνει διατεθειμένη να το χρησιμοποιήσει: Την γειτνίαση των αεροπορικών βάσεων της με το μέτωπο της Συρίας και την δυνατότητά της να εξαπολύσει μαζικά πυραυλικά πλήγματα με βλήματα cruise από ναυτικές και εναέριες πλατφόρμες, αλλά και με πυραύλους ναυτικής κρούσης από την ασφάλεια του ρωσικού εναέριου χώρου και την Μαύρη Θάλασσα, κατά του αμερικανικού 6ου Στόλου και να προκαλέσει τεράστιες απώλειες στους Αμερικανούς.
Το γεγονός ότι Πούτιν, Σοϊγκού και Γερασίμοφ έχουν δεσμευθεί να κτυπήσουν, αν οι Αμερικανοί εξαπολύσουν πλήγμα κατά της Συρίας, δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας για το τι θα συμβεί: Πλέον είναι θέμα αξιοπιστίας της ίδιας της Ρωσίας.
Από την άλλη πλευρά, η γνωστή για τις ακραίες τοποθετήσεις της, εκπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, Νίκι Χέιλι, απευθυνόμενη πριν λίγο κατά την διάρκεια της συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας, στον Ρώσο συνάδελφό της, είπε ότι «υπάρχει το αίμα των παιδιών από τη Συρία στα χέρια σας» και υποστήριξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «θα απαντήσουν στη χημική επίθεση στη Συρία ανεξαρτήτως του αν το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών θα ενεργήσει ή όχι».
«Φθάσαμε σε ένα σημείο όπου ο κόσμος θα πρέπει να δει την απόδοση δικαιοσύνης», δήλωσε η Χέιλι. «Η ιστορία θα καταγράψει αυτό ως τη στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας είτε θα επιτελέσει το καθήκον του είτε να δείξει την πλήρη και παντελή του αποτυχία να προστατεύσει τον λαό της Συρία. Σε κάθε περίπτωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα απαντήσουν».
Νωρίτερα, ο Ρώσος εκπρόσωπος είχε αναφερθεί σε εξίσου έντονο ύφος εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, κάνοντας λόγο για «απειλές και συκοφαντίες κατά της Ρωσίας χειρότερες από εκείνες της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου».
Η κατάσταση θυμίζει όλο και περισσότερο την Κρίση των πυραύλων της Κούβας το 1962, μόνο που αυτή τη φορά ότι γίνει θα αγγίξει άμεσα και την Ελλάδα…
