Όλη η αλήθεια για τις FREMM και την ανατροπή της ισορροπίας στο Αιγαίο: Από το 2008 μέχρι τις ελαφρότητες Κουβέλη

Tι πραγματικά συμβαίνει με το πρόγραμμα απόκτησης νέου Κύριου Σκάφους Επιφανείας για το ΠΝ; Ποια είναι τα πραγματικά πλαίσια μέσα στα οποία εξελίσσεται το πρόγραμμα απόκτησης των γαλλικών φρεγατών FREMM;

Aς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οχι από το Νοέμβριο του 2008 που η τότε κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε τη ναυπήγηση 4+2 φρεγατών FREMM, ούτε από το ναυάγιο του προγράμματος στα χρόνια του Μνημονίου με πιο κύριο χαρακτηριστικό χρονικό σημείό την ανακοίνωση του τότε υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Παναγιωτόπουλου για την ενεργοποίηση του προγράμματος, τον Ιούνιο του 2013.

Στις τέλη του περασμένου χρόνου κι ενώ οι τουρκική επιθετικότητα έδειχνε ότι θα κλιμακωνόταν, μετά την απόφαση για την αναβάθμιση των F-16 (που ανακοινώθηκε από τον… πρόεδρο των ΗΠΑ, Ν.Τραμπ), το ΠΝ κλιμάκωσε τις πιέσεις του για την απόκτηση νέου Κύριου Σκάφους Επιφανείας.

Δηλαδή νέων φρεγατών, καθώς ήδη η ισορροπία στο Αιγαίο έχει διαταραχθεί σε σημαντικό βαθμό υπέρ του τουρκικού Ναυτικού και τα επόμενα χρόνια θα αποκτηθεί συντριπτική υπεροχή (ναυπήγηση τεσσάρων νέων φρεγατών TF-100, ολοκλήρωση ναυπήγησης 2 stealth κορβετών Ada που θα προστεθούν στις ήδη δύο υπάρχουσες, έναρξη ναυπήγησης έξι μεγάλων φρεγατών TF-2000, ολοκλήρωση ναυπήγησης ενός ή δύο αεροπλανοφόρων κλάσης Anadolu, ολοκλήρωση ναυπήγησης 6 υποβρυχίων Type-214T κλπ).

Το σημαντικότερο όλων: Η τρομακτική αεροπορική υπεροχή που θα αποκτήσει η τουρκική Αεροπορία στο Αιγαίο με την είσοδο σε υπηρεσία δεκάδων F-35Α.

Για ένα Ναυτικό, ο χειρότερος εχθρός δεν είναι το αντίπαλο Ναυτικό, αλλά η αντίπαλη Αεροπορία.

Ηδη και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, με εξαίρεση της MEKO-200HN που έχουν εντάξει βλήματα ESSM στο αντιαεροπορικό οπλοστάσιό τους, οι λοιπές φρεγάτες κλάσης “S” είναι «χαμένες από χέρι» σε πυραυλικές επιθέσεις κορεσμού που δεν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα CIWS Phalanx.

Πρακτικά το ΠΝ έχει απωλέσει την στρατηγική του σημασία στο Αρχιπέλαγος, από την στιγμή που οι υπεύθυνοι για την ασφάλεια της χώρας αδιαφόρησαν για την απόκτηση ναυτικής πλατφόρμας αεράμυνας περιοχής, δηλαδή πλοίου που να έχει αντιαεροπορικά όπλα και αισθητήρες που να προσφέρουν δυνατότητα εντοπισμού σε ακτίνα 300 χλμ. και κατάρριψης σε ακτίνα 120 χλμ.

Τον περασμένο Ιανουάριο ξεκίνησαν σχετικά “χαλαρές” συζητήσεις για την πιθανότητα ενεργοποίησης της απόφασης του ΚΥΣΕΑ του 2008 για τις FREMΜ.

Από τότε είχαμε σημειώσει ότι το οικονομικό σκέλος του προγράμματος δεν είχε επιλυθεί, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι δεν υπήρχαν πλοία διαθέσιμα από γαλλικής πλευράς, ειδικά μετά την πώληση μίας FREMM, που προοριζόταν αρχικά για το γαλλικό Ναυτικό, στην Αίγυπτο (πακέτο με τα δύο LPD “Mistral” και μία κορβέτα Gowind στην πιο “κουφή” εξοπλιστική αγορά της τελευταίας 20ετίας).

Για αγορά ή για ναυπήγηση, είχαμε από τότε τονίσει, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί. Χρήματα δεν υπάρχουν και πλέον δεν υπάρχει χρόνος.

Οι υπεύθυνοι πολιτικοί και των τριών εκλεγμένων κυβερνήσεων των Μνημονίων Παπανδρέου, Σαμαρά και Τσίπρα (εξαιρείται η δοτή απο τις Βρυξέλλες κυβέρνηση Παπαδήμου που δεν υπολογίζεται καν ως ελληνική), είναι σαφές ότι αγνόησαν επιδεικτικά το γεγονός πώς η ασφάλεια της χώρας είναι πάνω και πέρα από τα όποια οικονομικά προγράμματα περικοπώ και τις οικονομικές κρίσεις.

Και ότι τα προγράμματα ασφάλειας της χώρας έπρεπε να συνεχιστούν, έστω με μερικές περικοπές, γιατί η απειλή για την εθνική ασφάλεια όχι απλώς μεγάλωνε, αλλά γιγαντωνόταν.

Και τα πλοία, όπως και τα αεροσκάφη, δεν τα έχουν όλοι “στο συρτάρι τους”, ούτε εντάσσονται “με κλειστά τα μάτια” στις ένοπλες δυνάμεις ενός κράτους.

Είχαμε γράψει δεκάδες φορές ότι για τη ναυπήγηση ενός πλοίου απαιτούνται πέντε χρόνια (ειδικά του πρώτου μιας κλάσης) και ένα-δύο χρόνια απαιτεί η είσοδός τους σε επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Οι Ελληνες πολιτικοί, με μηδενικό δείκτη αντίληψης θεμάτων εθνικής ασφαλείας και ανύπαρκτη κουλτούρα ασφαλείας (ο τελευταίος που είχε γνώση και αντίληψη επί του θέματος, ήταν ο μακαρίτης ο Κ.Μητσοτάκης), απλά νομίζουν ότι “θα ψωνίσουν από το ράφι”. Αμ, δε…

Ετσι όταν άρχισε η συζήτηση τον Ιανουάριο, οι Γάλλοι του Naval Group αντιπρότειναν αντί για FREMM, τις Belh@ara ή και κορβέτες Gowind στην έκδοση των 2.500 τ.

Οι τελευταίες δεν κάνουν γιατί δεν προσφέρουν τίποτα περισσότερο από από ότι οι “S” σε ότι αφορά την αντιαεροπορικό αγώνα και η πρώτη Belh@ara, αν οι διαδικασίες της παραγγελίας εκτελούντο ταχύτατα, αισίως θα μπορούσε να παραληφθεί το 2024, αφού το 2023 θα παραλάβει το πρώτο σκάφος το γαλλικό Ναυτικό.

Το θέμα είναι τι θα έχει μείνει από την Ελλάδα, όπως την ξέρουμε σήμερα, το 2024, οπότε και αυτή η ιδέα (πολύ ελκυστική επιχειρησιακά για το ΠΝ γιατί το πλοίο “τους κάνει” από όλες τις απόψεις) “πάγωσε”, αφού και το κόστος ξεπερνά τα 800 εκατ. ανά σκάφος.

Τι έμενε; H FREMM. Εκτός από την πιθανότητα να αποδεσμεύσει δύο παλιά αντιτορπιλικά Arleigh Burke, το αμερικανικό Ναυτικό το 2020 που κάνουν μεν την ίδια δουλειά με τις FREMM σε ότι αφορά την αντιαεροπορική άμυνα περιοχής, αλλά έχουν τριπλάσιο λειτουργικό κόστος, είναι παλιά σκάφη, άρα κρατούν εγκλωβισμένο το ΠΝ σε παλιά τεχνολογία, συν πολλά άλλα μειονεκτήματα.

Αυτή την στιγμή στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΝ “παρακαλάνε” να μην εγκριθεί η αποδέσμευση και η παραχώρηση Arleigh Burke, γιατί ξέρουν ότι οι πολιτικοί, όποιος και να είναι στην εξουσία, είτε Α.Τσίπρας, είτε Κ.Μητσοτάκης, είτε κάποιος άλλος, θα πάνε στην αμερικάνικη λύση που υποτίθεται ότι θα είναι “χαμηλότερου κόστους”.

Εν πάση περιπτώσει οι συζητήσεις με την γαλλική πλευρά συνεχίζονταν, το οικονομικό μέρος του προγράμματος δεν είχε επιλυθεί (η λύση με την επιστροφή των τόκων των ομολόγων θεωρητικά είναι “μία λύση” αλλά θέλει δόμηση και πολλή δουλειά ακόμα) και μόνο μετά από την συνάντηση Μακρόν-Τσίπρα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε ότι προχωρά και βέβαια, μόνο με leasing.

Για αγορά, ούτε για αστείο και ούτε για… πλάκα μιλάμε για ναυπήγηση. Η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία έχει καταστραφεί και θέλει χρόνια να ξαναστηθεί στα πόδια της.

Και στην επόμενη πενταετία θα έχουν κριθεί ΟΛΑ στο Αιγαίο.

Το ζήτημα όμως δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι και διαθεσιμότητας πλοίων: Μόνο έξι πλοία οι Aquitaine, Provence, Languedoc, Auvergne, Bretagne, Normandie, έχουν παραδοθεί στο γαλλικό Ναυτικό και απομένουν οι δύο FREDA (έκδοση ειδικά για αντιαεροπορικό αγώνα), Alsace, Lorraine που θα παραδοθούν το 2021 και 2022!

Πώς θα δώσουν οι Γάλλοι δύο από τις πρώτες έξι; Δηλαδή θα δώσουν το 33% της συνολικής δύναμης των FREMM (ότι πιο σύγχρονο διαθέτουν) στην Ελλάδα και μάλιστα μέχρι… τον Σεπτέμβριο;

Σημειώνεται ότι οι FREMM αποτέλεσαν την βασική πλατφόρμα στην πρόσφατη επίθεση της Γαλλίας (μαζί με τις ΗΠΑ και την Βρετανία) κατά της Συρίας.

Εύκολα γίνεται αντιληπτή η στρατηγική σημασία του συνδυασμού FREMM-SCALP Naval.

Η συζήτηση είναι για μία (μόνο…) FREMM άμεσα, (συζητείται ακόμα και η… αιγυπτιακή) και το 2021, άλλη μία. Και από το 2024 βλέπουμε για Belh@ra.

Και φτάνουμε στην περασμένη εβδομάδα που o ΑΝΥΕΘΑ, Φώτης Κουβέλης ανακοίνωσε τις δύο FREMM για να καταδείξει με σαφήνεια την αβάσταχτη ελαφρότητα του ελληνικού πολιτικού προσωπικού, ειδικά σε θέματα ασφάλειας.

Χωρίς να υπάρχει τίποτε το αληθινό προς την κατεύθυνση αυτή, πέρα από συζητήσεις, όπως διαβεβαιώνει το pronews.gr υπουργός που πήρε μέρος στο χθεσινό ΚΥΣΕΑ.

Και ξεσηκώνοντας την μήνη της ίδιας της… Γαλλίας που αντέδρασε με οργισμένες δηλώσεις της Γαλλίδας υπουργού Αμυνας (“περίεργοι” πολιτικοί: Δεν πουλάνε τα όπλα της πατρίδας τους, ίσως γιατί απλώς… τα χρειάζονται!).

Εν πάση περιπτώσει, όπως από χθες γράψαμε, πρώτα πρέπει να βρεθούν τα πλοία, μετά τα λεφτά και να μην υπάρξει και “διεμβολισμός” από τρίτη χώρα, για να τελειώσει η απόκτηση έστω μίας FREMM, αρχικά.

Και «να κάνουμε το σταυρό μας» να μην συμβεί τίποτα στο Αιγαίο, μέχρι τότε…