Σφοδρή ρωσική κριτική στους Σύρους χειριστές των αντιαεροπορικών συστημάτων που κατέστρεψε η IAF

Σε άρθρο της η ρωσική ιστοσελίδα vz.ru υποστηρίζει ότι η φήμη των ρωσικών συστημάτων άμυνας μπορεί να έχει υποστεί σοβαρή ζημιά από την ισραηλινή αεροπορική και πυραυλική προσβολή τα ξημερώματα της Πέμπτης, αλλά για αυτό ευθύνεται η επιχειρησιακή ανεπάρκεια που επέδειξαν οι Σύροι χειριστές των αντιαεροπορικών συστημάτων που «κοιμόντουσαν».

Γράφει σχετικά η ρωσική ιστοσελίδα: «Τα θεωρούμενα ως εξαιρετικά αποτελεσματικά ρωσικά συστήματα αεράμυνας Buk και Pantsir καταστράφηκαν στη Συρία από ισραηλινούς πυραύλους. Γιατί συνέβη αυτό, ήταν δυνατόν να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη γεγονότων – και πώς πρέπει να οργανωθεί το σύστημα αεροπορικής άμυνας της Συρίας ώστε να μην συμβεί αυτό ξανά;

Το Ισραήλ κατά τη διάρκεια της επίθεσης εναντίον των ιρανικών δυνάμεων στη Συρία κατέστρεψε τα συγκροτήματα αεράμυνας Buk-M1-2, S-200 και S-75, δήλωσε η υπηρεσία Τύπου του ισραηλινού Στρατού. Το πρακτορείο δημοσίευσε επίσης ένα βίντεο για την καταστροφή από πύραυλο Spike NLOS του συστήματος αντιαεροπορικού πυραύλου (ZRPK) Pantsir S-1.

Τα συστήματα ρωσικής κατασκευής Pantsir S-1 (κωδικός κατά ΝΑΤΟ: SA-22 Greyhound) που είχαν μεταφερθεί στον συριακό Στρατό, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, έδειξαν μεγάλη αποτελεσματικότητα στην απόκρουση της αμερικανικής πυραυλικής επίθεσης τον Απρίλιο. Το σύστημα Buk (κωδικός κατά ΝΑΤΟ: SA-11 Gadfly) είναι επίσης ένα από τα πιο αποτελεσματικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας. Τι πήγε στραβά;».

Πάντως σύμφωνα με άλλες πηγές το Pantsir που κτυπήθηκε από ισραηλινό UAV Harop βρισκόταν σε διαδικασία επανεξοπλισμού και δεν είχε βλήματα επάνω του προκειμένου να αμυνθεί, ενώ και το ραντάρ του ήταν εκτός λειτουργίας.

https://twitter.com/WaelAlRussi/status/995012862853767169

Ο εκδότης του περιοδικού «Πατριωτικό Οπλοστάσιο», στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Αλεξέι Λεόνκοφ, πιστεύει ότι η ισραηλινή Αεροπορία διενήργησε λεπτομερή κατασκοπεία με drones κατά της συριακής αεράμυνας. Χάρη σε αυτό, εντόπισε τον στόχο.

«Μπορείτε να δείτε από τα πλάνα ότι το Pantsir δεν είχε αναπτυχθεί, απλά στέκεται στο διάδρομο. Μια ομάδα ανθρώπων στέκεται στην άκρη, ένας από αυτούς προσπαθεί να πλησιάσει το συγκρότημα. Όλα συνέβησαν ξαφνικά, το πλήρωμα του δεν ήταν έτοιμο. Αν είχε αναπτυχθεί το Pantsir, η απάντηση στο ερώτημα ποιος θα κέρδιζε, δεν θα ήταν βέβαια. Πιθανότατα, το Pantsir θα είχε ανακαλύψει το επερχόμενο όπλο και θα το είχε καταστρέψει ».

Όπως σημειώθηκε από τον Λεονκόφ, υπάρχουν πολλά ερωτήματα για το τι συνέβη: γιατί το συγκρότημα έμεινε στο ύπαιθρο και όχι σε προστατευόμενη θέση, γιατί δεν ήταν καμουφλαρισμένο;

Ο επικεφαλής των πυραυλικών δυνάμεων αεροπορικής άμυνας της ρωσικής Αεροπορίας από το 2000 έως το 2008, αντιπτεράρχος Αλεξάντερ Γκορκόφ πιστεύει επίσης ότι ο ανθρώπινος παράγοντας θα μπορούσε να είχε επιδράσει.

«Ίσως, το Pantsir επρόκειτο να αναπτυχθεί ξανά. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα το σύστημα να μη βρισκόταν σε ετοιμότητα. Ίσως δεν υπήρχε πλήρωμα εκείνη τη στιγμή. Στην ξαφνική επίθεση το συγκρότημα δεν ήταν σε θέση να αποκρούσει την επίθεση», σημείωσε και ο πρώην διοικητής της 4ης Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας αντιπτέρχος Βάλερι Γκορμπένκο.

Οι συντάκτες της εκπομπής «Major and the General» του καναλιού Telegraph δηλώνουν επίσης ότι το πλήρωμα του Pantsir μπορεί απλώς να «χάζευε» πριν το θανατηφόρο χτύπημα. Σημειώνεται, ότι στο βίντεο φαίνεται ένας Σύριος αξιωματικός να τρέχει στο αυτοκίνητο για να προλάβει πριν ακριβώς την άφιξη του πυραύλου.

Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη εκδοχή. Κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης, να χρησιμοποιήθηκαν όχι μόνο αεροσκάφη και πύραυλοι.

Μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν επίσης τα συστήματα πυροβολικού της ισραηλινής παραγωγής Pereh, αυτόνομης καθοδήγησης, τα οποία είναι εξοπλισμένα με βλήματα Spike NLOS.

Το Pereh εμφανίστηκε πριν 30 χρόνια. Χάρη στα βλήματα Spike-NLOS, το όχημα μπορεί να ονομαστεί η πρώτη αυτοκινούμενη αντιαρματική μονάδα στον κόσμο. Το βεληνεκές των πυραύλων είναι έως 25 χιλιόμετρα. Το συριακό συγκρότημα Pantsir-S1 δεν θα μπορούσε να αποκρούσει τον ισραηλινό πύραυλο Spike, επειδή απλά δεν είναι κατάλληλο για να παρέχει προστασία από τέτοια βλήματα.

«Πρόκειται για αντιαρματικό βλήμα που εκτοξεύεται από χερσαία συστήματα. Και ο Pantsir είναι βελτιστοποιημένος για επιχειρήσεις σε εναέριους στόχους και όχι σε αντιπυραυλικά βλήματα», δήλωσε σε συνέντευξη με την εφημερίδα ο Κονσταντίν Μακιένκο, αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης Στρατηγικής και Τεχνολογίας.

Το ραντάρ θεωρείται το πιο ευάλωτο σημείο της αεράμυνας, επειδή είναι ένα μέσο εκπομπής ακτινοβολίας. Υπάρχουν ειδικά βλήματα εξουδετέρωσης ραντάρ (anti-radiation missiles -ARM), τα οποία κατευθύνονται στο σήμα εκπομπήαυτής της ακτινοβολίας.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το Ισραήλ κατέστρεψε την αιγυπτιακή αεροπορική άμυνα στη δεκαετία του 1970, είπε ο Leonkov . «Στη συνέχεια, οι σχεδιαστές μας πραγματοποίησαν ορισμένες αλλαγές στη λειτουργία των συστημάτων αεράμυνας. Οι σταθμοί ανίχνευσης στόχων και εκτόξευσης πυραύλων άρχισαν να αναπτύσσονται στο ίδιο συγκρότημα με τον εκτοξευτή, ο οποίος επέτρεψε την αύξηση της αποτελεσματικότητας και την αποφυγή μιας τέτοιας ζημιάς που συνέβη στην Αίγυπτο», τόνισε ο Λεονκόφ.

Δηλαδή, το αντιαεροπορικά συστήματα εδάφους αέρος είναι γενικά ένα αρκετά ευάλωτο είδος. Απαιτούν κάλυψη από άλλα οπλικά συστήματα, ειδικά επιθέσεις εδάφους. «Πρέπει να αποκρύψουμε τον εαυτό μας, να δημιουργήσουμε ψευδείς θέσεις. Υπάρχουν πολλές τακτικές μεθόδους για αυτό», τόνισε ο Γκορκόφ. Επιπλέον, επεσήμανε ότι είναι απαραίτητη η κατάλληλη διάταξη ολόκληρου του συστήματος αεράμυνας.

«Υπάρχουν διαφορετικές αρχές για την οικοδόμηση ενός συστήματος της αεροπορικής άμυνας. Αυτό μπορεί να είναι μια κυκλική άμυνα, μπορεί να είναι η επικέντρωση σε βασικούς τομείς μπορεί να είναι πολυεπίπεδο σύστημα αλληλοκάλυψης, με αντιαεροπορικούς πυραύλους μακράς, μέσης και μικρής εμβέλειας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, για την προστασία της αεράμυνας με τη χρήση εν καιρώ ειρήνης ενδιάμεσων ραντάρ, που διεξάγουν συνεχή παρακολούθηση της κατάστασης στον αέρα και δεν αποκαλύπτουν τη θέση των πυραύλων. Ο βασικός παράγοντας εδώ είναι η ταχύτητα της ανάπτυξης του συστήματος στην περίπτωση προειδοποίησης της επίθεσης.

Αν στο Pantsir μπορεί να διαρκέσει έως πέντε λεπτά, στα SA-15 Gauntlet και το SA-11 Gadfly, δύο ή τρία λεπτά. Τα σύγχρονα ραντάρ, το οποία υψώνονται από το έδαφος σε ύψος 20 μέτρων, είναι σε θέση να ανιχνεύουν τις επιθέσεις του εχθρού σε δεκάδες χιλιόμετρα, έτσι το ρωσικό σύστημα αεράμυνας πρέπει να έχει χρόνο να βρίσκεται σε κατάσταση βολής για την επίθεση από αέρος».

Ο Λεόνκοφ σημείωσε ότι ο ρωσικός Στρατός έχει πολύ περισσότερη εμπειρία από τους Αιγύπτιους ή τους Σύρους. «Η πρακτική έχει δείξει ότι όταν οι ειδικοί μας βρίσκονταν στις εγκαταστάσεις, το σύστημα αεράμυνας λειτουργούσε όπως έπρεπε. Αλλά όταν οι ειδικοί μας έφυγαν από τις εγκαταστάσεις, προέκυψαν τέτοιες υπερβολές» διατυπώνοντας ευθεία αμφισβήτηση για την ικανότητα των Σύρων να διαχειριστούν τα ρωσικά προηγμένα όπλα.

Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα – η Ρωσία χρησιμοποιεί μια πολυεπίπεδη άμυνα. Οι σταθμοί εντοπισμού και τα μέσα ηλεκτρονικού πολέμου λειτουργούν. Και αν πρόκειται για εμπόλεμη ζώνη, υπάρχουν εναέριες θέσεις εποπτείας:

Μη επανδρωμένα (UAVs) και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης (AEW: Aerial Early Warning), τύπου Α-50, ικανά να ανιχνεύουν πλατφόρμες επίθεσης από αέρος σε τεράστιες αποστάσεις. Όλα αυτά μαζί είναι συνεπώς ένα εργαλείο το οποίο στα χέρια του καταρτισμένου στρατιωτικού διοικητή γίνονται τρομερό μέσο άμυνας», είπε ο εμπειρογνώμονας.

Ωστόσο, οι Σύριοι στρατιωτικοί εκπαιδεύονται από Ρώσους και τα συστήματα αεράμυνας στη Συρία είναι ρωσικά και σοβιετικά. Αυτό σημαίνει ότι η Ρωσία θα πρέπει να εξάγει κάποια συμπεράσματα από την ισραηλινή επίθεση για να μην επαναληφθεί η απροσεξία που επέτρεψαν οι Σύριοι στρατιωτικοί».