Η πρώτη νίκη στο μεταναστευτικό: Η Ιταλία κατάφερε να επιβάλλει αλλαγή της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ»

Η πρώτη σύνοδος της ΕΕ, έστω άτυπη, για το μεταναστευτικό χωρίς καμία απόφαση είναι γεγονός. Βασικά, όλα αλλάζουν πλέον. Η Γερμανία και η Γαλλία απομονώνονται από τις άλλες χώρες. Τέσσερις χώρες, οι χώρες του Βίζεγκραντ μποϋκοτάρησαν την σύνοδο, η Ιταλία με την Αυστρία και την Βουλγαρία πήγαν με δική τους ατζέντα.

Η Ισπανία έμεινε δεμένη στο «γερμανικό άρμα» αλλά ο νέος πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος δήλωσε ότι «θα μελετήσει την ιταλική πρόταση για το μεταναστευτικό» που προβλέπει κατάργηση της συνθήκης του Δουβλίνου.

Ακόμα και ο Γάλλος πρόεδρος Ε.Μακρόν δήλωσε ότι «Οι θέσεις της Ιταλίας συνάδουν με όλων μας».

Η μεγάλη ηττημένη, η Α.Μέρκελ δήλωσε ότι «Θέλουμε ευρωπαϊκές λύσεις όπου αυτό είναι δυνατόν. Θέλουμε διακρατικές λύσεις όπου οι ευρωπαϊκές λύσεις δεν είναι εφικτές. Θέλουμε περισσότερες συμφωνίες, σαν την συμφωνία με την Λιβύη, με άλλες χώρες καταγωγής». Η εντολή της Frontex πρέπει να επεκταθεί και να ενισχυθεί. Οι πρόσφυγες δεν μπορούν να επιλέγουν πού θέλουν να καταθέσουν αίτηση για άσυλο», πρόσθεσε.

Ο μεγάλος νικητής της άτυπης συνόδου δήλωσε «Σαφώς ικανοποιημένος» από τη συνάντηση που είχε σήμερα με τους Ευρωπαίους εταίρους του στις Βρυξέλλες, με τους οποίους συζήτησε το μεταναστευτικό, δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε.

Με ανάρτησή του στο Twitter ανέφερε ότι επιστρέφει στην Ιταλία από τη συνάντηση των Βρυξελλών «σαφώς ικανοποιημένος».

«Οδηγήσαμε τη συζήτηση που είναι σε εξέλιξη στη σωστή κατεύθυνση», πρόσθεσε.

Πρόταση δέκα σημείων για το μεταναστευτικό παρουσίασε η Ιταλία στη σημερινή σύνοδο των Βρυξελλών, όπως ήδη έχει γράψει το Pronews.gr. Μία πρόταση που προβλέπει την κατάργηση της συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ», την αρχή του κακού και το «νεύμα» για τις ορδές των λαθρομεταναστών από Ασία και Αφρική που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη.

Ειδικότερα, προβλέπει:

-Την εντατικοποίηση των σχέσεων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες καταγωγής ή διέλευσης των μεταναστών, όπως την Λιβύη και Νίγηρα.

-Την δημιουργία κέντρων προστασίας στις χώρες διέλευσης, για την αξιολόγηση των αιτήσεων ασύλου και την προσφορά νομικής βοήθειας στους μετανάστες, και για τους οικειοθελείς επαναπατρισμούς.

-Την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

-Την ανάγκη να ξεπερασθεί ο Κανονισμός του Δουβλίνου, ο οποίος «δημιουργήθηκε για άλλους σκοπούς και είναι πλέον ανεπαρκής». Ο στόχος είναι να «υιοθετηθούν ευρωπαϊκά μέσα τα οποία να είναι πράγματι αποτελεσματικά».

-Την ανάγκη να ξεπερασθεί το κριτήριο πρώτης εισόδου, διότι «όποιος αποβιβάζεται στην Ιταλία αποβιβάζεται στην Ευρώπη» και πρέπει να υπογραμμισθεί και πάλι η ανάγκη να επιδειχθεί τόσο αλληλεγγύη, όσο και αίσθημα ευθύνης.

-Tην κοινή ευθύνη των χωρών μελών σε ότι αφορά τους ναυαγούς «διότι δεν μπορεί, όλο το βάρος των ευθυνών, να το σηκώνουν οι χώρες πρώτης άφιξης». Πρέπει να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ του ασφαλούς λιμένα και της χώρας αρμόδιας να εξετάσει τις αιτήσεις ασύλου.

-Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να απαντήσει με κοινές πρωτοβουλίες στο «εμπόριο ανθρώπων» και τις εγκληματικές οργανώσεις.

-Την διαπίστωση ότι δε μπορούν να μεταφέρονται όλοι στην Ιταλία ή στην Ισπανία. Χρειάζονται ευρωπαϊκά κέντρα προστασίας σε πολλές χώρες μέλη, για την προστασία των δικαιωμάτων όσων φτάνουν στην Ευρώπη, αλλά και την τήρηση της δημόσιας τάξης.

-Την ιδέα πως σε ότι αφορά τις “δευτερογενείς μετακινήσεις προσφύγων” μέσα στις χώρες της Ένωσης, αυτές θα πρέπει να βασίζονται σε τεχνικές συμφωνίες ανάμεσα στις διάφορες χώρες.

Τέλος, η Ιταλία θεωρεί ότι «κάθε χώρα καθορίζει τον αριθμό οικονομικών μεταναστών», αλλά ότι «θα πρέπει να προσδιοριστούν τα απαιτούμενα αντίμετρα οικονομικού χαρακτήρα για τις χώρες που δεν δέχονται να φιλοξενήσουν πρόσφυγες».

Η κρίση δεν είναι συγκυριακή και πρόσκαιρη είπε ο πρωθυπουργός, κατά τις δηλώσεις του μετά το τέλος της άτυπης συνόδου για το μεταναστευτικό στις Βρυξέλλες, δηλώνοντας ότι δεν υπήρξε λύση σήμερα, καθώς η συζήτηση ήταν προπαρασκευαστική.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι «την μεταναστευτική κρίση θα την αντιμετωπίζει πολλά χρόνια η Ευρώπη, και αυτό που έχει σημασία, είναι το μεγάλο δίλημμα, αν θα την αντιμετωπίσουμε ψάχνοντας συλλογική λύση ή αν θα την αντιμετωπίζει κάθε χώρα ξεχωριστά και θα αφορά αυτούς στους οποίους εμφανίζονται τα συμπτώματα.

Η λύση να μην αντιμετωπιστεί αποσπασματικά , καθώς οι μονομερείς λύσεις δεν λύνουν προβλήματα».

Ζήτησε επίσης να μην δημιουργηθούν κλειστά κέντρα παραμονής μεταναστών εκτός ΕΕ και να αναβαθμιστούν τα υπάρχοντα.