Ο Ερντογάν πήρε την πλειοψηφία στην Βουλή λόγω Μπαχτσελί: Θα ασκήσει ακόμα πιο επιθετική πολιτική εναντίον της Ελλάδας

Η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία είναι ιδιότροπη και πρόκειται για ένα παιχνίδι στο οποίο παίζει ένας μόνο παίκτης. Οι άλλοι απλά δηλώνουν συμμετοχή.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από τον α΄γύρο έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Τουρκίας με το νέο προεδρικό σύστημα, ενώ με τη βοήθεια των εθνικιστών του Μπαχτσελί κατέκτησε την πλειοψηφία στην Βουλή.

Η συμμαχία με το κόμμα του Ντεβλέτ Μπαχτσελί του χάρισε την προεδρία με περίπου 52,4%.

Αυτό σημαίνει ότι στην Αθήνα θα πρέπει να περιμένουν μια ακόμα πιο επιθετική πολιτική από τον Τούρκο πρόεδρο για δύο λόγους:

Πρώτον διότι θα πρέπει να «λογοδοτεί» στον πολιτικό του συνέταιρο και δεύτερον επειδή πλέον διαθέτει υπερεξουσίες Ρωμαίου Αυτοκράτορα και θα μπορεί να αποφασίζει εν θερμώ με απόλυτο έλεγχο των τουρκικών ΕΔ όποτε το επιθυμεί, κλιμάκωση μιας κρίσης στο Αιγαίο ή και στην Κύπρο.

Πάντως για να μην κοροϊδεύονται κάποιοι στην Αθήνα, η εκλογή Ερντογάν είναι πιο συμφέρουσα από την επιστροφή των Κεμαλιστών στην εξουσία.

Εάν οι κεμαλικοί κατακτούσαν την προεδρία, ως γνωστόν επειδή είναι τα αγαπημένα παιδιά των Αμερικανών, οι ΗΠΑ και η Δύση θα τους ικανοποιούσε ακόμα και τα πιο παράλογα αιτήματα έναντι της Ελλάδας.

Άλλωστε το ζήτημα με «τα νησιά που είναι υπό ελληνική κατοχή» οι Κεμαλιστές το ξεκίνησαν και ο Ερντογάν ακολούθησε για να μη φανεί λιγότερο «σκληρός».

Θα θυμίσουμε επίσης ότι οι μεγαλύτερες τραγωδίες στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία έγιναν επι Κεμαλιστών: Μικρασιατική καταστροφή και Κύπρος ενώ και το περιστατικό στα Ίμια που οδήγησε σε στρατηγική ήττα πάλι έγινε επί κεμαλικής διακυβέρνησης.

Συνεπώς κακώς τα εγχώρια ΜΜΕ στήριξαν τόσο πολύ στο μέτωπο της προπαγάνδας τον κεμαλιστή υποψήφιο, μάλλον επειδή ζητήθηκε από εξωτερικά κέντρα εξουσίας που βγάζουν «αφρούς» με τον Τούρκο πρόεδρο, αλλά ως προς τα ελληνικά συμφέροντα δεν προέκυπτε κάποιο όφελος.

Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, με τον υποψήφιο πρόεδρό του Ιντζέ κατάφερε να πάρει 30,8%, ποσοστό που έχει να δει το κόμμα του εδώ και τριάντα χρόνια αλλά λίγη σημασία έχει αυτό καθώς ο κεμαλισμός είναι ένα ρεύμα το οποίο φθίνει στην πλειοψηφία της τουρκικής κοινωνίας.

Το κυριότερο είναι ότι δεν κατέχουν πλέον οι κεμαλιστές τις κρατικές δομές για να γαλουχούν την τουρκική κοινωνία με τις κεμαλικές αρχές.

Με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα το ρεπουμπλικανικό κόμμα βρέθηκε 8 μονάδες πάνω. Αυτό σημαίνει ότι η διαδοχή του Κιλιτσντάρογλου είναι δεδομένη.

Ο ίδιος θεωρούσε ότι με την κίνηση να τοποθετήσει τον Ιντζέ ως υποψήφιο πρόεδρο ότι θα τον «ξεφορτώνονταν» αλλά τελικά το μόνο που κατάφερε είναι να «πριονίσει» την δικιά του καρέκλα.

Πολλοί «κοσμικοί» Τούρκοι ακόμα κι αν δεν ήταν κεμαλιστές επέλεξαν από μίσος στον Ρ.Τ.Ερντογάν να ψηφίσουν τον Ιντζέ.

Το Καλό Κόμμα που αποσπάστηκε από το Εθνικιστικό Κίνημα υπό την ηγεσία της Μεράλ Άκσενερ με την ελπίδα των Δυτικών να κόψει στον Ερντογάν τον δρόμο προς την προεδρική εξουσία, «πάτωσε» αφού με 7,4% βρέθηκε κάτω από τον φυλακισμένο Ντεμιρτάς που παίρνει 8,3 για τις προεδρικές και το κόμμα της περνά μόλις το όριο με 10,1% και μπάινει στις

Οι προσδοκίες Δυτικών και κεμαλιστών ήταν να χάσει μέρος της δύναμή τους ο Μπαχτσελί αλλά αυτό δεν συνέβη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι συνολικά οι ψήφοι των εθνικιστών ανέρχονται πλέον αθροιστικά στο 22,3%.

Αυτό είναι καλό να το γνωρίζουν στην Ελλάδα καθώς οι εθνικιστές αποκτούν ρόλο ρυθμιστή και θα είναι αυτοί που θα ζητούν από τον Ρ.Τ.Ερντογάν να μην επιδκνύει καμία «αδυναμία» απέναντι στην Ελλάδα.

Πολλοί λένε ότι η συνεργασία του Ερντογάν με τον Μπαχτσελί του κόστισε έδρες που ίσως θα του έδιναν αυτοδυναμία στη μεγάλη τουρκική Εθνοσυνέλευση, την οποία τώρα εξασφαλίζει με τη βοήθεια των εθνικιστών.

Πλάκα κάνουμε; Για μια πιθανή νίκη στην Βουλή θα έχανε την προεδρία στον πρώτο γύρο και θα έδινε την δυνατότητα σε όλους τους αντιπάλους του να συνασπιστούν εναντίον του στον δεύτερο γύρο όπου μπορούσε και να χάσει;

Ως προς την Βουλή έχουμε τα εξής αποτελέσματα:

Το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης με 42,4% παίρνει 293 έδρες,
το Ρεπουμπλικανικό με 22,7% 146,
το Κουρδικό με 11,5% 67,
το Εθνικιστικό Κίνημα με 11,2% 49 έδρες και
το Καλό Κόμμα με 10.1% θα έχει 45 έδρες.

Το ξανατονίζουμε ότι ο Ρ.Τ.Ερντογάν θα έχει απόλυτη ανάγκη τους εθνικιστές για να νομοθετεί. Έχει πολύ μεγάλη σημασία αυτό για την πολιτική που θα ασκήσει έναντι της Ελλάδας κλαι όχι μόνο.

Το κουρδικό κόμμα περνώντας το φράγμα του 10% με 11,4%, εξασφαλίζει 67 έδρες και είναι το τρίτο κόμμα της βουλής. Ξεπερνάει το κόμμα του Μπαχτσελί το οποίο με 11,2% παίρνει μόλις 49 έδρες. Στις πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας πρακτικά υπάρχουν μόνο το κόμμα του Ερντογάν και το Κουρδικό. Έτσι το 80% από τις έδρες του εξασφάλισε το κουρδικό κόμμα τις απέσπασε από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που από 350 και πλέον έδρες που θα έπαιρνε αν το κόμμα Δημοκρατίας των Λαών(κουρδικό) έμενε εκτός Βουλής, βρέθηκε με 293.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Ρ.Τ.Ερντογάν επιχείρησε να διαλύσει το HDP του οποίου τον ηγέτη Ντεμιρτάς τον έχει κλείσει στην φυλακή της Ανδριανούπολης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τον Τούρκο ηγέτη τον στήριξαν πάρα πολύ και οι Τούρκοι της διασποράς.

Υπέρ του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ψήφισε το 65,8% του 1,4 εκατομμυρίου τουρκικής καταγωγής πολιτών της Γερμανίας που διαθέτει δικαίωμα ψήφου, σύμφωνα με το αποτέλεσμα της καταμέτρησης του 77,5% των ψήφων.

Αυτό δεν είναι παράξενο καθώς στην Γερμανία έχουν μεταναστεύσει Τούρκοι κυρίως από την φτωχή Ανατολία και όχι από τα μεγαλοαστικά τουρκικά παράλια της Ιωνίας.

Υπέρ του αντιπάλου του Ερντογάν, του Μουχαρέμ Ιντζέ, ψήφισε μόλις το 21,5%.

Η νίκη του Ερντογάν προκάλεσε ενθουσιασμό σε πολλούς Τούρκους της Γερμανίας, οι οποίοι γιόρτασαν με συγκεντρώσεις και αυτοκινητοπομπές. Πολλοί κρατούσαν πλακάτ με φωτογραφίες του τούρκου προέδρου, φωνάζοντας «Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο αρχηγός μας!». Το γεγονός προκάλεσε την έντονη κριτική του πρώην αρχηγού των Πρασίνων Τζεμ Έζντεμιρ, ο οποίος δήλωσε:

«Οι εορτάζοντες γερμανοτούρκοι υποστηρικτές του Ερντογάν δεν γιορτάζουν μόνο τον αυτοκράτορά τους, αλλά εκφράζουν και την απόρριψη της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αυτό πρέπει να μας απασχολήσει όλους».

Παράλληλα, ο Έζντεμιρ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την είσοδο στην τουρκική Βουλή του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας των Λαών (HDP), σημειώνοντας ότι αν η προεκλογική περίοδος ήταν λίγο πιο δίκαιη, ο Ερντογάν θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει την εξουσία.

Από την πλευρά του κόμματος της Αριστεράς, η αντιπρόεδρος της ΚΟ Σεβίμ Νταγκντελέν επέκρινε την διαδικασία των εκλογών στην Τουρκία, κρίνοντας ότι δεν ήταν «ούτε ελεύθερες, ούτε δίκαιες». «Με δολοπλοκίες πολύ πριν από τις εκλογές ο Ερντογάν πέτυχε τον στόχο του, ένα απολυταρχικό προεδρικό σύστημα. Πρέπει να φοβόμαστε ότι ο Ερντογάν θα προχωρήσει σε νέα κλιμάκωση», πρόσθεσε.