Εθνικά Θέματα
Aκόμα δεν έχουν καταλάβει στην Αθήνα πως άνοιξε ο ασκός του Αιόλου με την επονείδιστη συμφωνία εκχώρησης της Μακεδονίας των Πρεσπών.
Ήδη τα σκοπιανά ΜΜΕ θεωρούν ότι η Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι η μελλοντική πρωτεύουσα της «Μακεδονίας» το «Βόρεια» έχει πάει ήδη… περίπατο ενώ οι αλυτρωτικές βλέψεις έχουν «φουντώσει».
«Μερικοί σήμερα θυμούνται με νοσταλγία τη Γιουγκοσλαβία, πιστεύουν ότι ζούσαν πιο έντονα και πιο ασφαλείς και άλλοι πιστεύουν ότι η Γιουγκοσλαβία ήταν ένα τεχνητό δημιούργημα που από δεκαετίες προσπαθούσε να συγκεντρώσει και να διατηρήσει ασυμβίβαστα έθνη σε μια κοινότητα»
Αλλά ποιος ξέρει τι είδους μοίρα θα είχε η Γιουγκοσλαβία, εάν, το ελάχιστα, γνωστό σχέδιο του Γιόσιπ Μπρος Τίτο πραγματοποιούνταν.
Ορισμένοι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Τίτο ήθελε μια ακόμη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή Γιουγκοσλαβία, η οποία δεν θα ήταν απλά μια περιφερειακή δύναμη, αλλά μια παγκόσμια δύναμη, σύμφωνα με την κροατική Εξπρές (Ескпрес) και όπως αναφέρει το «Βαλκανικό Περισκόπιο»
Η ιστορικός Σαμπρίνα Ράμετ πέρυσι ανέφερε στα ΜΜΕ ότι ο Τίτο φιλοδοξούσε να δημιουργήσει μια Γιουγκοσλαβία που θα περιλάμβανε όλες τις περιοχές γύρω από ‘παλιά’ Γιουγκοσλαβία, δηλαδή μέρος της Ελλάδας, την ανατολική Θράκη, την Αλβανία, τη Βουλγαρία, ένα τουλάχιστον μέρος της αυστριακής Καρινθίας και το σύνολο της ιταλικής επαρχίας Φρίουλι-Ιουλιανής Βενετίας.
Μεταξύ των υποστηρικτών του γιουγκοσλαβικού αλυτρωτισμού ήταν οι μοναρχικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι πριν ακόμη από τη δημιουργία της Γιουγκοσλαβίας, δηλαδή από το 1918.
Η Σαμπρίνα Ράμετ σημειώνει ότι ο Τίτο προέβλεπε την επέκταση προς νότο της Γιουγκοσλαβίας που θα περιελάμβανε τη Θεσσαλονίκη και την Χαλκιδική, αποκτώντας την πολυπόθητη έξοδο στο Αιγαίο.
Το πιο αστείο, όμως, -σημειώνει το δημοσίευμα- είναι ότι στον χάρτη της Μεγάλης Ιδέας του Τίτο περιλαμβάνονταν η Αλβανία και η Βουλγαρία ως τμήματα της Γιουγκοσλαβίας.
Εντούτοις, όπως γράφει το Εξπρές, το πολιτικό κίνημα Ζβένο (Звено) στη Βουλγαρία υποστήριξε τη συμπερίληψη της Βουλγαρίας και της Αλβανίας στο κοινό κράτος των Νότιων Σλάβων.
Το κίνημα Ζβένο συμμετείχε στο πραξικόπημα στη Βουλγαρία το 1934. Αναζήτησε συμμαχίες με τη Γαλλία και την ένταξη της Βουλγαρίας στη Γιουγκοσλαβία.
Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η βρετανική κυβέρνηση υποστήριξε την ιδέα της δημιουργίας μιας μεγάλης Γιουγκοσλαβίας ως απάντηση στην ένταξη της Βουλγαρίας στην εξουσία του Άξονα.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Τίτο ανακοίνωσε ότι η Γιουγκοσλαβία είχε διεκδικήσει το δικαίωμα στην Τεργέστη και ολόκληρη την Καρινθία (Корушка), συμπεριλαμβανομένης της Αυστριακής Καρινθίας.
«Ελευθερώσαμε την Κορούτσκα, αλλά οι διεθνείς συνθήκες ήταν τέτοιες που έπρεπε να την εγκαταλείψουμε προσωρινά. Η Καρούτσκα είναι δική μας και θα αγωνισθούμε για αυτήν», δήλωσε ο Τίτο.
Επιπλέον, έκανε την εμφάνισή του ένας ενδιαφέρον χάρτης όπως αναφέρει το σκοπιανό sitel.com.mk, που προέβλεπε πως θα εξελίσσονταν η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, εάν τα σχέδια του Τίτο πραγματοποιούνταν:
Πρώτον: Το όραμα του στρατάρχη περιελάμβανε την Αλβανία και τμήματα της Ρουμανίας και της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Θεσσαλονίκης.
Δεύτερον: Ότι η συμφωνία Μπλεντ μεταξύ του Τίτο και Ντιμιτρόφ περιελάμβανε την ένταξη της Βουλγαρίας στην κοινότητα των γιουγκοσλαβικών χωρών.
Η ‘αποκόλληση’ επαρχιών της Ελλάδας
Ο συγγραφέας του ασυνήθιστου χάρτη, επισημαίνει ότι σε κάποιο «παράλληλο σύμπαν» η κομμουνιστική επανάσταση στην Ελλάδα θα κατόρθωνε, τουλάχιστον εν μέρει, να αφήσει μερικές περιοχές της Ελλάδας να αποχωρισθούν και να ενταχθούν στη Γιουγκοσλαβία.
Το ίδιο ισχύει για τη Βλαχία, το πρώην πριγκιπάτο που σήμερα είναι ιστορική επαρχία της Ρουμανίας.
Αν και αυτό είναι ένα απίστευτο σενάριο που θα μπορούσε να συμβεί η Γιουγκοσλαβία θα εκτείνονταν από την αυστριακή πόλη Κλάγκενφουρτ μέχρι την Κωνσταντινούπολη.
