Ρωσία: Το κόστος της αναγέννησης ως μεγάλης δύναμης στην Μέση Ανατολή – Εκατοντάδες νεκροί αλλά «αποστολή επετεύχθη»

Η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Συρία, η πρώτη υπερπόντια εκστρατεία στην ιστορία της ομοσπονδίας είτε ως «Ρωσίας» από την εποχή των αυτοκρατόρων, είτε ως «Σοβιετικής Ενωσης» όχι απλώς επανέφερε την χώρα στην σκακιέρα των παικτών παγκόσμιας ισχύος, αλλά έδειξε ότι μπορεί να δράσει και μακριά από τα σύνορά της.

Η ρωσική επέμβαση, που ξεκίνησε με πλήρη ανάπτυξη των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων στα μέσα του 2015, κατάφερε να αποτρέψει την επικράτηση των ισλαμιστών και να διασώσει το μπααθικό κοσμικό καθεστώς Ασαντ και να ματαιώσει το σχέδιο μεταφοράς φυσικού αερίου από το Κατάρ στην Μεσόγειο μέσω του συριακού εδάφους, που αποτέλεσε και την βαθύτερη αιτία του εμφυλίου πολέμου.

Ομως όλα αυτά δεν συνέβησαν χωρίς κόστος. Και πώς θα μπορούσε να συμβεί άλλωστε; Η Ρωσία απέχει πολύ ως συμβατική στρατιωτική δύναμη από την Σοβιετική Ενωση και σε επίπεδο διεξαγωγής δικτυοκεντρικού πολέμου το 2015 που ενεπλάκη στην σύγκρουση είναι αμφίβολο αν πλησίαζε έστω την Βρετανία, το Ισραήλ ή την Γαλλία, πόσο μάλλον τις ΗΠΑ.

Η ρωσική ισχύς και η ικανότητα διεξαγωγής επιχειρήσεων «μεγάλωσε» διά μέσου του πολέμου στην Συρία. Σε όλα τα επίπεδα. Αλλά έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμα, όπως κατέδειξε το τραγικό επεισόδιο της κατάρριψης του ΑΦΝΣ Il-20 από την συριακή αεράμυνα και του θανάτου 15 μελών του πληρώματος.

Και οι θάνατοι από «φίλια πυρά» είναι πάντοτε πιο «πικροί». Κάτι ξέρουν σε αυτό οι, «βετεράνοι» του είδους, Αμερικανοί.

Τέσσερα επεισόδια στα οποία η Ρωσία πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος ή στρατιωτικού κύρους, ξεχώρισαν σε αυτή τη τριετή εμπλοκή στην Συρία (απόλυτα επιτυχημένης, πάντως, ως στρατιωτικής αποστολής και πολιτικών στόχων):

– Η κατάρριψη του ρωσικού Su-24 από τουρκικό F-16 το Νοέμβριο του 2015

– Η σφαγή 200-300 Ρώσων εθελοντων μαχητών (χρησιμοποιούνται σε μεγάλη έκταση προκειμένου να μην υπάρχει καταγραφή μείζονας χερσαίας επέμβασης της επίσημης Ρωσίας) σε μία μόλις μάχη έξω από διυλιστήριο, ανατολικά της Deir Ezzor, από τους Αμερικανούς.

– Ο βομβαρδισμός της αεροπορικής βάσης Χμέιμιμ και η καταστροφή ή η πρόκληση ζημιών σε «αρκετά» μαχητικά της RuAF μεταξύ των οποίων και ενός Su-35, από απλά drones με εκρηκτικά των ανταρτών, οι οποίοι πιθανότατα είχαν βοήθεια από τους Αμερικανούς.

– Η κατάρριψη του ρωσικού ανθυποβρυχιακού αεροσκάφους Ιl-20 και ο θάνατος 15 μελών του πληρώματός του από την συριακή αεράμυνα κατόπιν παραπλάνησης από ισραηλινά μαχητικά που το χρησιμοποίησαν σαν «ασπίδα» για να εκτοξεύσουν τους πυραύλους τους σε στόχους στην Λαττάκεια, στην «καρδιά» της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην Συρία!

Καταδείχθηκε ότι η no-fly-zone γύρω από την Χμέιμιμ και την Λαττάκεια, είναι περισσότερο θεωρητική: Τέσσερα ισραηλινά F-16 διείσδυσαν και «κουρέλιασαν» την αξιοπιστία της ρωσικής αεράμυνας, αν θεωρήσουμε ότι τα ισραηλινά μαχητικά είχαν να αντιμετωπίσουν α/α συστήματα S-400 και μαχητικά -30 και Su-35.

Οι ίδιοι οι Ρώσοι παραδέχθηκαν ότι προειδοποιήθηκαν μόλις 1′ λεπτό πριν την εκτόξευση των βλημάτων αέρος-εδάφους των ισραηλινών μαχητικών, άρα δεν τα είχαν εντοπίσει.

Πολύ σοβαρότερο όλων, αν και σχετικά άγνωστο, είναι το περιστατικό στις 7 Φεβρουαρίου του 2018 το οποίο εν τέλει επιβεβαίωσε το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών.

Αιτία για την μάχη, απόκτησης ελέγχου μιας πετρελαιοπηγής την οποία ήλεγχαν οι δυνάμεις των Κούρδων του SDF και οι Αμερικανοί ανατολικά της Deir Ezzor.

Περίπου 500 Ρώσοι εθελοντές μαχητές, προσέγγισαν την πετρελαιοπηγή, μαζί με συριακές δυνάμεις και τότε ο τοπικός Αμερικανός διοικητής κάλεσε σε αεροπορική βοήθεια: Από εκεί και πέρα ένα σενάριο λέει ότι οι Κούρδοι, μόλις ήρθαν σε δυσχερή θέση -και ως είθισται- ειδοποίησαν παρακείμενες αμερικανικές δυνάμεις και αυτές με τη σειρά τους κάλεσαν για αεροπορική υποστήριξη.

Αμερικανικά αεροσκάφη κλειστής υποστήριξης της USAF, Α-10 και επιθετικά ελικόπτερα AH-64D Apache από παρακείμενη βάση έπληξαν με σφοδρότητα το ρωσο-συριακό κομβόι.

Καταστράφηκαν πάνω από 150 οχήματα και οι ίδιοι οι Ρώσοι εθελοντές μιλάνε για «κόλαση» και απώλειες 200-300 εθελοντών που κτυπήθηκαν από τα κύματα των αμερικανικών αεροσκαφών/

Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας «Ο λόγος για το αιματηρό συμβάν ήταν ότι η επιχείρηση δεν είχε εκ των προτέρων συντονιστεί μα την ρωσική Διοίκηση Συρίας».

Παρ’όλα αυτά το τίμημα για την Ρωσία, σε σχέση με το κέρδος της, είναι περιορισμένο. Κατάφερε να αποκτήσει λόγο στη Μ.Ανατολή, ισχυρότερο και από αυτόν που είχε η μεγάλη-στρατιωτικά-Σοβιετική Ενωση.