Ο μεγάλος αντίπαλος της Τουρκίας, ηγέτης της κυβέρνησης της δυτικής Λιβύης, στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ ζήτησε την βοήθεια της Ρωσίας προκειμένου να επικρατήσει απέναντι στην κυβέρνηση της Τρίπολης που ελέγχει την ανατολική Λιβύη και αναγνωρίζεται από την Αγκυρα, την ΕΕ και τις ΗΠΑ και η οποία είναι έτοιμη να αναγνωρίσει την τουρκική υφαλοκρηπίδα… νότια… της Κρήτης!
Οπως αποκάλυψε χθες το pronews.gr o Τούρκος υπουργός Αμυνας Χ.Ακάρ επέδειξε στην κυβέρνηση της Τρίπολης χάρτες με περιοχές της «κατεχόμενης από τους Ελληνες, Μεσογείου» ζητώντας από την λιβυκή «κυβέρνηση», «να σταθεί δίπλα στη Τουρκία» και να δεχθεί την ανάπτυξη τουρκικών στρατευμάτων στην Τρίπολη!
Αμέσως μετά την επιστροφή Ακάρ στην Άγκυρα, ταξίδεψε στη Τουρκία ο, εχθρός του Χ.Χαφτάρ, πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας» της Λιβύης, Φαγιέζ Αλ Σαράτζ, ο οποίος συναντήθηκε και με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη και «έδωσαν τα χέρια».
Ο χάρτης που επέδειξε ο Χ.Ακάρ στην κυβέρνηση της Τρίπολης είναι πραγματικά απίστευτος:
Μια πλάγια γραμμή, αντί της ευθείας, που παρακάμπτει την Κρήτη και νομίζει ότι θα μπλοκάρει τις ελληνικές έρευνες και γεωτρήσεις νότια της ανατολικής Κρήτης.
Ο κίνδυνος να μπλοκαριστούν οι ελληνικές γεωτρήσεις από την «κυβέρνηση» της Τρίπολης (που δυστυχώς αναγνωρίζεται ως η «νόμιμη» κυβέρνηση της Λιβύης από τους δυτικούς) είναι μεγάλος αν δεν γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις από την Αθήνα προς την πλευρά του Χαφτάρ.
Διακρίνοντας τον κίνδυνο ο Χ.Χαφτάρ ταξίδεψε άμεσα στην Μόσχα και συναντήθηκε με τον υπουργό Αμυνας Σ.Σοϊγκού. Ζήτησε όπλα, ρωσικές ειδικές δυνάμεις και προσέφερε ναυτικές και αεροπορικές βάσεις για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο.
Ο Χ.Χαφτάρ, ήταν συνεργάτης του Μουαμάρ Καντάφι στην ανατροπή του βασιλιά Ιντρίς το 1969, αλλά τα είχε «σπάσει» και είχε καταφύγει στις ΗΠΑ το 1990 μέχρι το 2011 που ανατράπηκε ο Μ.Καντάφι και επέστρεψε στην Λιβύη, όπου αμέσως αναγνωρίστηκε, από ότι είχε μείνει από τις ένοπλες δυνάμεις της Λιβύης, ως ο φυσικός ηγέτης τους.
Κατάφερε και κατανίκησε τους ισλαμιστές στην «σφηκοφωλιά» της Βεγγάζης, αλλά ουδέποτε αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Τουρκία που στήριξαν τους… light ισλαμιστές της Τρίπολης και την κυβέρνησή «Εθνικής Ενότητας» του Φαγιέζ Αλ Σαράτζ.
Αναγνωρίστηκε ως νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης εκτός από την Ρωσία και από την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ιορδανία κλπ.
Η αγωνία του είναι να μην αναπτυχθούν απέναντί του τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις και ελεγχθούν τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της δυτικής Λιβύης.