Ο Ρουβίκωνας μέχρι τα γραφεία της ΕΛΛΑΚΤΩΡ – «Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους κατοίκους Λευκίμμης και Χαλκιδικής»

Την κατασκευαστική εταιρεία ΕΛΛΑΚΤΩΡ, στην Κηφισιά «επισκέφτηκαν» μέλη του Ρουβίκωνα λίγο πριν τις 12.00 το μεσημέρι της Παρασκευής.

Τα μέλη της συλλογικότητας πέταξαν τρικάκια που έγραφαν: «Αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους κατοίκους της Λευκίμμης και της Χαλκιδικής» και αποχώρησαν.

Η σχετική ανάρτηση του Ρουβίκωνα για την «παρέμβαση»:

«Την Τρίτη, 26/6/18, 13 διμοιρίες ΜΑΤ και ΟΠΚΕ κάνουν απόβαση στην Λευκίμμη Κέρκυρας και τοποθετούνται στον χώρο του ΧΥΤΑ, στην περιοχή Μεσοράχια, καθώς και σε νευραλγικά σημεία του οδικού δικτύου γύρω από την περιοχή, με σκοπό να πραγματοποιηθεί ασφαλώς η μεταφορά σύμμεικτων απορριμμάτων από τον υπερκορεσμένο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου προς την Λευκίμμη.

Οι κάτοικοι απαντούν με κινητοποιήσεις, πορείες και γενικευμένες συγκρούσεις, διεκδικώντας να κλείσει ο ΧΥΤΑ. Ο απολογισμός είναι τραυματισμοί, συλλήψεις, δακρυγόνα. Όλα τα παραπάνω μοιάζουν με deja vu από το όχι και τόσο μακρινό 2008, που οι κάτοικοι του γαλατικού χωριού, αντιστεκόμενοι στην εγκατάσταση του εργολάβου που έχει αναλάβει να κατασκευάσει το έργο, δίνουν μάχες για μήνες με την πιο “βαριά” κρατική καταστολή, αφού είχαν ενεργοποιηθεί μέχρι και δυνάμεις ελεύθερων σκοπευτών των ΕΚΑΜ ρίχνοντας αδιακρίτως πλαστικές σφαίρες.

Στις 29/5 του ’08 κατα την διάρκεια της μεγαλύτερης πορείας που έχει γίνει στην περιοχή, με συμμετοχή 3.500 αγωνιστών, σε μια κωμόπολη 6.000 κατοίκων, έχασε την ζωή της η 43χρονη Μαρία Κουλούρη, καθώς ένας μπάτσος χτύπησε με γκλοπ 16χρονο οδηγό μηχανής εν κινήσει με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο και να παρασύρει την γυναίκα.

Το εύλογο μεν αφελές δε ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής:

Γιατί ένα ολόκληρο χωριο αφήνει πίσω τις δουλειές του και την ηρεμία του για να ρισκάρει συλλήψεις και αγριο ξύλο; Η περιοχή που είναι χωροθετημένος ο ΧΥΤΑ, βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από κατοικημένες περιοχές, για την ακρίβεια απέχει μόλις 500 μέτρα από την πρώτη κατοικία, την στιγμή που το όριο είναι το τριπλάσιο. Επίσης βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη του 1,5 χλμ από την παραλία και το λιμάνι της Λευκίμμης, ενώ στα 850 μέτρα υπάρχουν εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού. Τέλος, είναι χτισμένος πάνω σε υδροφόρο μέτωπο και σε απόσταση 1 χλμ από ποτάμι, σε μια περιοχή η οποία έχει χαρακτηριστεί ”υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας”

Ας δούμε όμως την μεγάλη εικόνα…

Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει αποτύχει παταγωδώς χρόνια τώρα να διαχειριστεί το ζήτημα των απορριμμάτων και να δώσει μόνιμη λύση. Ο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου εχει υπερκορεστεί εδώ και καιρό δημιουργώντας ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές καταστροφές. Τα σκουπίδια δεν μαζεύονται από τους κάδους οι οποίοι είναι κυριολεκτικά θαμμένοι κάτω από βουνά απορριμάτων δημιουργώντας αυτοσχέδιες χωματερές/υγειονομικές βόμβες σε κάθε γειτονιά του νησιού.

Θα μπορούσε κανείς να χρεώσει ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα στον δήμο και στην περιφέρεια, όμως η μεγάλη εικόνα δείχνει άλλα. Η εσκεμμένη έλλειψη ολοκληρωμένης και βιώσιμης λύσης για την διαχείριση των απορριμάτων σε συνδυασμό με τα βουνά σκουπιδιών στους κάδους του νησιού και ειδικά εν μέσω τουριστικής περιόδου, δημιούργησε τέτοια πίεση στην κοινωνία της Κέρκυρας, κάνοντας έτσι την εναλλακτική της Λευκίμμης να φαντάζει ως μοναδική λύση στο πρόβλημα.

Κάπου εδώ το παζλ κουμπώνει, αν συνυπολογίσει κανείς πως και τα 3 στάδια της πολιτικής εξουσίας (δήμος, περιφέρεια, υπουργείο) από τα οποία φιλτράρονται οι αποφάσεις για το θέμα, ελέγχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ που ουσιαστικά παίζει μπάλα σε άδειο γήπεδο. Λείπει όμως ο επωφελούμενος από την εξίσωση και δεν είναι άλλος από το μεγάλο κεφάλαιο και πιο συγκεκριμένα οι μεγαλοξενοδόχοι.

Με την λύση της Λευκίμμης και τα σύμμεικτα, οι καρχαρίες του τουρισμού αφενός απαλλάσσονται παντελώς από την κοστοβόρα διαδικασία της διαλογής στην πηγή, αφετέρου ξεφορτώνουν τα σκουπίδια τους στον υποβαθμισμένο νότο, μακριά από τα μάτια των τουριστών.

Το οξύμωρο είναι ότι τα ξενοδοχεία αυτά παράγουν τεράστιο ποσοστό επί των συνολικών σκουπιδιών με αντάλλαγμα μερικές θέσεις εξαντλητικής εργασίας με μισθούς πείνας και συνθήκες γαλέρας. Ο άλλος κλάδος μεγαλοκεφαλαιούχων που τρίβει τα χέρια του από την υπόθεση είναι οι μεγαλοεργολάβοι, οι οποίοι περίμεναν σαν κοράκια το έργο για να πλουτίσουν στις πλάτες της ντόπιας κοινωνίας. Κατασκευές, δρόμοι, δεματοποίηση, μεταφορά και η λίστα συνεχίζεται.

Από το φαγοπότι δεν θα μπορούσε να λείπει ό μετρ των δημοσίων έργων, ο εθνικός εργολάβος Μπόμπολας. Η οικογένεια Μπόμπολα δραστηριοποιείται και στον χώρο της διαχείρισης των απορριμάτων με την εταιρία Ηλέκτωρ, θυγατρική της Ελλάκτωρ και ανέλαβε την αποκατάσταση ζημιών στον ΧΥΤΑ Λευκίμμης, μετά από εμπρησμό που αυτός δέχτηκε, έναντι του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των 496.000 ευρώ.

Επίσης η εταιρία Ηλέκτωρ συμμετέχει και στην κατασκευή του ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, σκάνδαλο παρόμοιο με αυτό της Λευκίμμης τόσο σε περιβαλλοντικό κόστος όσο και σε αντιστάσεις της τοπικής κοινωνίας.

Όποια πέτρα και αν σηκώσεις…

Η οικογένεια Μπόμπολα δραστηριοποιείται στον κατασκευαστικό κλάδο με τον όμιλο Ελλάκτωρ, μία από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές στην Ευρώπη, και διαχειρίζεται περίπου το 50% του οδικού δικτύου της χώρας. Η εταιρία αυτή έχει αναλάβει την κατασκευή των μεγαλύτερων έργων των τελευταίων χρόνων στην χώρα.

Ενδεικτικά:

Ολυμπία οδός, Αττική οδός, γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, κόμβοι Κηφισίας, αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, μουσείο Ακρόπολης, γραμμή μεταφοράς καυσίμων στη βάση της Σούδας, μετρό Αττικής και Θεσ/κης.

Επίσης ο όμιλος Ελλάκτωρ δεν θα μπορούσε να λείπει και από το πανηγύρι της ενέργειας. Μέσω θυγατρικών κατασκευάζει αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα και μέσω της Elpedison αρπάζει τα δέοντα από την ιδιωτικοποίηση του ρεύματος.

Είναι πράγματι να αναρωτιέται κανείς πώς ένας άνθρωπος κατόρθωσε να απλώσει τα πλοκάμια του πάνω σε οποιοδήποτε φαραωνικό έργο αποφασίζει το κράτος να κατασκευάσει.
Για να ερευνήσουμε το παραπάνω χρειάζεται να βάλουμε ένα ακόμα δεδομένο στο τραπέζι.

Η οικογένεια Μπόμπολα είχε μέχρι το 2015 στην κατοχή της, τις εφημερίδες Έθνος και Ημερισία, το πάλαι ποτέ ένδοξο MEGA, πληθώρα γνωστών περιοδικών και διαδικτυακών σελίδων και μαζί με όλα τα παραπάνω την δύναμη να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Ενδεικτικά, η εφημερίδα το Έθνος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του Α. Παπανδρέου στην εξουσία, ενώ μετά τον θάνατό του, προώθησε διακαώς τη συγκυβέρνηση του ’89, με αντάλλαγμα την άδεια του καναλιού MEGA.

Από την στιγμή αυτή και έπειτα, ο Μπόμπολας, έχοντας στα χέρια του ένα από τα μεγαλύτερα μέσα χειραγώγησης της κοινής γνώμης συνεργάστηκε -για όσο τον συνέφερε- με όλες τις επόμενες κυβερνήσεις παρέχοντάς τους πολιτική προστασία, με αντάλλαγμα δημόσια έργα. Το ζενίθ της αυτοκρατορίας ήρθε την δεκαετία του 90′ επί κυβέρνησης Σημίτη και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Η δύναμη της εταιρίας εκτινάχθηκε αναλαμβάνοντας όλα τα έργα του εκσυγχρονισμού του ΠΑΣΟΚ ροκανίζοντας δημόσιο χρήμα.

Το μεγαλύτερο σε διάρκεια, χρήμα, διαπλοκή, αλλά και επιπτώσεις για την κοινωνία σκάνδαλο που εμπλέκεται ο Μπόμπολας μαζί με όλες τις κυβερνήσεις από το 2003 και έπειτα είναι αυτό της εξόρυξης στη Χαλκιδική, στο οποίο αναφερθήκαμε στο κείμενο της παρέμβασής μας στην πρεσβεία του Καναδά.

Αυτές τις μέρες είναι σε εξέλιξη η δίκη των αγωνιζόμενων κατοίκων της Χαλκιδικής οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τεράστιο κατηγορητήριο, πάγια τακτική του κράτους για την απενεργοποίηση των πιο μαχητικών κομματιών της κοινωνίας. Κοινός παρονομαστής σε Χαλκιδική και Λευκίμμη είναι η αντίσταση των κατοίκων παρά τις διώξεις και την καταστολή.

Το κεφάλαιο λεηλατεί εργάτες, φύση και ζώα, αυτό είναι φτιαγμένο να κάνει. Το κράτος είναι πάντα εκεί να βάλει πλάτη, χρήμα και βούρδουλα. Το χρέος της τάξης μας είναι τους στείλει στα τσακίδια.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ».