Θ. Βερέμης: «Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι Σκοπιανοί ισχυρίζονται ότι είναι Μακεδόνες» (βίντεο)

Ομιλία έδωσε ο Θάνος Βερέμης στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Ποτάμι με θέμα «Η αλήθεια για το Μακεδονικό», την περασμένη Δευτέρα. Διπλωμάτες, πολιτικοί και επιστήμονες έδωσαν το παρών.

Ανάμεσά τους ο καθηγητής Ιστορίας και συγγραφέας Θάνος Βερέμης ο οποίος εξήγησε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι Σκοπιανοί λένε ότι είναι «Μακεδόνες».

Δείτε την ομιλία του:

«Το θέμα της Μακεδονίας είναι από τα πιο πολύπλοκα που μπορεί κανείς να φανταστεί. Γιατί; Γιατί τα ονόματα δεν σημαίνουν σε όλες τις εποχές το ίδιο πράγμα. Ας αρχίσουμε από αυτό.

Πρώτα απ’ όλα η έννοια «Μακεδονικός Αγών» βασίζεται στον πόλεμο ανάμεσα σε τρεις ράτσες: Βούλγαροι, Έλληνες και Σέρβοι, οι Σέρβοι κατά μικρότερο ποσοστό, κυρίως ελληνοβουλγαρική σύγκρουση είναι, ο μακεδονικός αγώνας, οι διάφορες ομάδες, ακόμη και η εσωτερική σύνθεση των Μακεδονομάχων έχουμε δυο λογιών Οργανώσεις στη Βουλγαρία.

Η μία είναι οι Βερχοβίστες -σας τα λέω απλά για να τα θυμόμαστε- είναι Δεξιοί κατά βάση, όργανα της Κυβέρνησης του Φερδινάνδου και αποβλέπουν σε έναν πανσλαβισμό, να ενωθούν με τη Ρωσία την προ κομμουνιστική βέβαια.

Η άλλη ομάδα είναι η ΕΜΕΟ δηλαδή η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση. Τι θέλουν αυτοί; Αυτοί είναι οι «αριστερούληδες», τώρα ο Θεός ξέρει τι είδους Αριστεροί, αλλά αριστερούληδες, είναι ριζοσπάστες, είναι φασαριόζοι, βάζουν βόμβες, σκοτώνουν ανθρώπους, έχουν μεγάλες επιδόσεις. Αυτοί τι θεωρούν τον εαυτό τους; Βούλγαρους. Αρχικά. Δηλαδή όλοι οι καλοί άνθρωποι ήταν Βούλγαροι, οι κακοί ήταν Έλληνες και άλλοι.

Τα λέω όλα αυτά, για να μπούμε στο νόημα της αλλαγής των λέξεων.
Πότε αλλάζουν τα πράγματα; Αυτή η εποχή η πρώτη, είναι η εποχή που η Μακεδονία ακόμη είναι γεωγραφική έκφραση, όλοι τη θεωρούν μέρος της γεωγραφίας της περιοχής και οι Βούλγαροι και οι Έλληνες, εξ ου και τη Μακεδονική Οργάνωση, εξ ου και το Μακεδονικό Κομιτάτο το ημέτερο. Όλοι είναι Μακεδόνες με την έννοια την εδαφική.

Πότε γίνονται έθνος αυτοί οι καημένοι οι δυστυχισμένοι Μακεδόνες; Γίνονται έθνος πρώτον όταν μπαίνει στο παιχνίδι η 3η Διεθνής, 1924-1925. Τότε αρχίζουν τα πράγματα να στενεύουν, να αγριεύουν. Δεν είναι πια Βούλγαροι, δεν είναι Έλληνες, δεν είναι Βλάχοι, δεν είναι Εβραίοι δεν είναι τίποτε. Είναι Μακεδόνες κατά το έθνος. Αυτή είναι εφεύρεση της Σοβιετικής Ενώσεως, η οποία μετονόμασε με την ευκαιρία και το ημέτερο κομμουνιστικό Κόμμα που λεγόταν έως τότε ΣΕΚΕ σε ΚΚΕ. Αυτό έγινε το 1925 για πρώτη φορά, έως τότε ήταν ΣΕΚΕ.

Και τους πάσαραν τους δυστυχισμένους στον Κορδάτο, στον Μάξιμο, στον Πουλιόπουλο αρχικά κατόπιν Τροτσκιστή και μεταλλαχθέντα σε πολλά άλλα πράγματα, τους πάσαραν την ιδέα της ενωμένης Μακεδονίας και Θράκης. Αυτοί οι τρεις, οι τέσσερις οι.. όσοι ήταν… ήταν και ο Θωμάς Αποστολίδης. Αυτοί όλοι οι καλοί άνθρωποι είπαν «ρε παιδιά, δεν μπορούμε τώρα να μιλάμε για Μακεδόνες και για μακεδονικούς αγώνες, πάνε αυτά, τέλειωσαν, ήρθαν οι πρόσφυγες 650.000 άνθρωποι, δεν είναι ίδια η σύσταση της Μακεδονίας» και καλά είπαν.

Για σκεφτείτε σήμερα όταν λέμε Μακεδόνας Έλληνας, ποιο είναι το μεγαλύτερο ποσοστό Ελλήνων Μακεδόνων απ’ όλο το παρελθόν που θυμόμαστε; Μπορεί να μου πει κανείς να του βάλω καλό βαθμό;…! Πρόσφυγες. Η σύνθεση της σημερινής Μακεδονίας της ελληνικής… Δεν ξέρω το ποσοστό δεν τους έχω μετρήσει, αλλά δεν ξέρω ένα Μακεδόνα προσωπικά που να μην είναι κατά το ήμισυ πρόσφυγας ή κατά 100% πρόσφυγας. Κι όμως, για σκεφτείτε το λιγάκι. Πόσους ξέρετε που δεν έχουν ένα πρόσφυγα στην οικογένεια; 1% τον πετύχαμε, νάτος!».

Π. ΤΣΙΜΑΣ: «Καλά, προφανώς θα υπάρχει και κάποιος».

Θ. ΒΕΡΕΜΗΣ: «Να υπάρχει και κάποιος, να υπάρχει ποικιλία. Αυτοί οι άνθρωποι οι οποίοι σήμερα και δικαίως ανησυχούν πάρα πολύ μη βρεθούν ξανά πρόσφυγες όπως ανησυχούσαν και τότε….
Πρέπει να σας πω ένα επεισόδιο. Πήγα κάποτε να δω τον Φλωράκη με τον φίλο μου τον Γιάννη Κολιόπουλο και του είπαμε «Κύριε Πρόεδρε ήρθαμε να μας πείτε για το μακεδονικό στην περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου» «Αμάν παιδιά, αυτά να μη τα συζητάτε, μας κατέστρεψαν!!». Λέω «Κύριε Φλωράκη εσάς κατέστρεψαν, εμάς δεν μας κατέστρεψαν, αλλά εν πάση περιπτώσει πείτε μας, δεν θα τα βάλουμε στις εφημερίδες» και ο άνθρωπος ανοίχτηκε και πράγματι μας είπε τον πόνο του.

Ποιον πόνο; Τη διαμάχη μεταξύ των σλαβομακεδονοφίλων και των άλλων που έλεγαν «θα μας κάψουν αν εξακολουθούμε να λέμε ανεξάρτητη τη Μακεδονία και Θράκη» γιατί αυτό ήταν το λεγόμενο.

Με την ευκαιρία να πω για τη βυζαντινή εποχή επειδή το θυμήθηκα. Η Μακεδονία ήταν η Θράκη, δεν ήταν η σημερινή Μακεδονία, τα όρια. Ο Βασίλειος ο Μακεδόνας ήταν από τη Θράκη, μάλλον ούτε καν.. ήταν από την Αρμενία, Αρμένιος ήταν ο Βασίλειος ο Μακεδόνας, αλλά δεν πειράζει. Στη Θράκη γεννήθηκε πάντως. Το λέω αυτό, για να σας πω πως τα ονόματα αλλάζουν περιεχόμενο.

Με την ευκαιρία για να μην το ξεχάσω, για όποιον θέλει μια πάρα πολύ ωραία κατανοητή, καταληπτή εξήγηση της αρχαίας Μακεδονίας, διαβάστε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής την συνέντευξη της Τασούλας Καραϊσκάκη, στο Μιλτιάδη Χατζόπουλο. Ο Χατζόπουλος είναι ένας από τους λίγους ακαδημαϊκούς -και ο κ. Σταθόπουλος βέβαια- που τιμούν την Ακαδημία. Έτσι δεν είναι Μιχάλη; Εξαιρετικός. Και εσύ… Διαβάστε το είναι εξαιρετικό, δεν θα χρειαστεί να διαβάσετε πολλούς τόμους για να καταλάβετε τι ήταν η αρχαία Μακεδονία.

Επανέρχομαι. Το 1924-’25 αρχίζουν τα βάσανα τα μεγάλα τα οποία κληρονομήσαμε και εμείς. Είναι η μεταμόρφωση των Βουλγάρων κατά το μέγιστο ποσοστό, αλλά και άλλων Μακεδόνων σε έθνος μακεδονικό. Τίνος ιδέα ήταν αυτή; Αρχικά της Σοβιετικής Ενώσεως και μετά την εισέπραξε και την καλλιέργησε η Γιουγκοσλαβία.

Γιατί; Ο μεγάλος μπελάς στην περιοχή δεν ήταν μεταξύ ημών και των άλλων, ήταν μεταξύ Γιουγκοσλαβίας – Σερβίας αρχικά και Βουλγαρίας. Αυτοί σκοτώνονταν και προπολεμικά και μεταπολεμικά, είναι ο μεγάλος καημός, αυτοί οι δύο

Όταν εφευρίσκει η 3η Διεθνής την ιδέα του έθνους του μακεδονικού στην ουσία κάνει πάσα στη Σερβία και οι Σέρβοι βέβαια την ακολουθούν μέχρι τον Τίτο, ο οποίος την επανεφεύρε και την ξαναέφερε και την ξαναέφερε. Η ιδέα δηλαδή του έθνους του μακεδονικού είναι ένας πολύ έξυπνος χειρισμός τους Τίτο, για να βγάλει τους Βούλγαρους από το παιχνίδι. Οι Βούλγαροι βέβαια δεν μπορούσαν να το χωνέψουν αυτό με τίποτε, ούτε και σήμερα χωνεύουν την ιδέα ότι μπορεί να υπάρχει ένα άλλο έθνος που να διεκδικεί τον τίτλο Μακεδονών, λένε «αυτές είναι βλακείες, Βούλγαροι είναι οι άνθρωποι».

Εμένα σε Συνέδρια επανειλημμένα με έχουν καλέσει να τους πω, «Πως το λέγατε εκείνο τον βυζαντινό αυτοκράτορα που σκότωνε Βουλγάρους;» λέω «Βουλγαροκτόνο». «Νάτο, Βούλγαροι ήταν αυτοί»! Αυτός είναι ο καημός. Ο καημός είναι μεταξύ Βουλγάρων και Σέρβων, οι Έλληνες δεν παίζουν γιατί οι Έλληνες δεν διεκδικούν την φυλετική αν θέλετε, την πολιτισμική… γιατί μεταξύ μας ούτε οι Βούλγαροι είναι Σλάβοι.

Οι Βούλγαροι, η καταγωγή τους είναι τουρκομανική. Σλάβοι πραγματικοί είναι μόνο οι Σέρβοι.
Αλλά έλα που οι Βούλγαροι σιγά – σιγά εκσλαβίστηκαν πολιτισμικά; Και αυτό που μετράει βέβαια στην ιστορία είναι η πολιτισμική ταυτότητα. Αν εμείς είμαστε Έλληνες, δεν είναι γιατί το αίμα μας ρέει ατόφιο ελληνικό αίμα από τον 5ο αιώνα π.Χ., δεν είμαστε παιδιά του Περικλή αναγκαστικά. Μπορεί να είμαστε και παιδιά Αρβανιτών, Βλάχων και όλα τα άλλα τα καλά. Αλλά μιλάμε ελληνικά, έχουμε ένα πολιτισμό που είναι ελληνικός και ο καημένος ο Παπαρρηγόπουλος ο οποίος πρώτος το είπε, είπε «Τι αίμα και πράσινα άλογα…» απαντώντας στον Φαλμεράυερ που είχε πει «ουδέ σταγόνα ελληνικού αίματος υπάρχει» και λέει «Τι αίμα; Το αίμα δεν μιλάει. Η συνείδηση μιλάει. Αν έχεις συνείδηση πολιτισμική αυτή, είσαι αυτό» και αυτή την πάρα πολύ σοφή κουβέντα… Διαβάστε Παπαρηγόπουλο, θα σας εξετάσω την επόμενη φορά!
Αυτά είναι τα δύσκολα και έρχεται τώρα ένα νέο έθνος, το οποίο βεβαίως το αγκαλιάζουν οι πολλά παθόντες από την βουλγαρική κατοχή κατά την διάρκεια του πολέμου Σλαβομακεδόνες της ΠΓΔΜ οι οποίοι είπαν «ναι, είμαστε Μακεδόνες μια ένδειξη ιστορία, μια ένδοξη φυλή, έτοιμη ιστορία, δεν χρειάζεται να κάνουμε κανένα κόπο». Είναι μια εθνογένεση και εθνογενέσεις έχουμε δόξα τω Θεώ στην ιστορία, η Αμερική. Τι είναι η Αμερική; Μια εθνογένεση είναι. Αλλά χωρίς διεκδικήσεις στο παρελθόν. Αυτή είναι η διαφορά.

Οι μεν Αμερικάνοι δεν διεκδικούν τίποτε από την αγγλική καταγωγή τους, οι Σλαβομακεδόνες οι καημένοι προσπαθούν και είναι κατανοητό να αρπαχτούν από διάφορα και ένα βέβαια από τα πιο επιφανή είναι η αρχαία Μακεδονία.

Εν πάση περιπτώσει δεν θα σας κουράσω άλλο, αλλά θέλω να σας πω ότι η αφετηρία είναι το 1924-’25 που διέλυσε τότε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, επανακατασκευάστηκε με ενδιαφέροντες ανθρώπους, όπως ο Πουλιόπουλος, ο οποίος άλλαξε γνώμη. Στην αρχή ήταν υπέρ του αλάνθαστου της Σοβιετικής Ένωσης, μετά είδε το φως και είπε «όχι…» και άλλαξε γνώμη, έγινε και Τροτσκιστής μάλιστα για να επιβεβαιώσει την αλλαγή και με ορισμένους άλλους και βέβαια τον Ζαχαριάδη ο οποίος έγινε ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος ελέω της Σοβιετικής Ένωσης το 1935. Άργησε, αλλά έγινε.

Και από εκεί αρχίζει μια άλλη ιστορία μεγάλη και πονεμένη. Εκεί βρισκόμαστε με αυτό το παρελθόν και λέω ότι όποιος ασχολείται με αυτό το θέμα πρέπει να κάτσει κάτω να βάλει τον πισινό του σε μια καρέκλα και να διαβάσει πάρα πολύ. Γιατί όλα αυτά αλλάζουν. Αλλάζει το ΕΜΕΟ, το οποίο ξεκινάει ως βουλγαρικό, γίνεται μετά κομμουνιστικό, μετά γίνεται άκρως δεξιό Κόμμα και άντε να βγάλεις άκρη. Το σημερινό VMRO είναι η άκρα Δεξιά, η οποία πιστεύει ότι ο Θεός ήταν Μακεδόνας, ότι η αρχή του κόσμου έγινε από τους Μακεδόνες. Δεν βγάζεις άκρη.

Μέσα στο χάος αυτό πρέπει να συγχαρώ το Ποτάμι και τους παρόντες διότι επιτελούν…αν ήμουν παλιός ρήτορας θα έλεγα «εθνικό έργο» μπράβο σας πάντως, εμένα με κάνετε υπερήφανο».