Η αεροφοβία, ο φόβος για τις πτήσεις, αποτελεί μία σύγχρονη μορφή φοβίας που έχει ως αποτέλεσμα, είτε να αποτρέψει το ταξίδι με το αεροπλάνο, είτε να το μετατρέψει σε μια δυσάρεστη εμπειρία. Η φοβία αυτή απασχολεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού και αξίζει να την προσεγγίσουμε με μία διαφορετική οπτική.
Το αεροπορικό ταξίδι προσφέρει γρήγορη και ασφαλή μετακίνηση, είναι μία μοναδική εμπειρία. Κυρίως όμως προσφέρει το έναυσμα για στοχασμούς. Δίνεται στον ταξιδιώτη η ευκαιρία να κατανοήσει το πόσο «μικρός» είναι, να «δει» τις συνθήκες της ζωής του από ψηλά (αποστασιοποιημένα), απλώς κοιτώντας έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου. Του δίνεται η ευκαιρία να συνειδητοποιήσει ότι εμπιστεύεται τη ζωή του στα χέρια πολλών ανθρώπων που δε γνωρίζει (πιλότοι, μηχανικοί, τεχνικοί) και ίσως να αναγνωρίσει ότι αυτό το κάνει και στην καθημερινότητά του.
Η πτήση με το αεροπλάνο είναι μια ευχάριστη, γεμάτη συγκινήσεις διαδικασία που πρέπει να είναι απολαυστική.
Τα στατιστικά αποδεικνύουν ότι είναι το ασφαλέστερο μεταφορικό μέσο. Παρόλαυτα, ατυχήματα και δυστυχήματα συμβαίνουν. Τα αεροπλάνα πέφτουν και αυτό κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται. Κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι το αεροπλάνο δεν μπορεί να πέσει.
Για να απελευθερωθεί ο άνθρωπος από τους φόβους του χρειάζεται να αποκτήσει μια νέα οπτική στην ζωή του, μια νέα νοοτροπία πέρα από στερεότυπα. Τον σκοπό αυτόν βοηθάει και η γνώση επί των τεχνικών θεμάτων, διαδικασιών, εκπαίδευσης πιλότων και τεχνικών.
Γιατί εμπλεκόμαστε στις συνθήκες της καθημερινότητάς μας και τις θεωρούμε ανυπέρβλητες, είναι άραγε τόσο σημαντικές; Γιατί δεν εμπιστευόμαστε ανθρώπους που έχουν την ίδια προσδοκία με μας (π.χ. μία ασφαλή πτήση); Γιατί θέλουμε να ελέγχουμε τα πάντα, ενώ στην ουσία δε μπορούμε να ελέγξουμε τίποτα, παρά μόνο την στάση μας στη ζωή;
Όταν κατανοηθούν οι νόμοι της Φυσικής που διέπουν την πτήση, τότε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το αεροπλάνο, θα απογειωθεί, θα διανύσει μία συγκεκριμένη απόσταση και θα προσγειωθεί, επιτελώντας τον προορισμό του. Όταν κατανοηθούν οι νόμοι της Φυσικής που διέπουν τη ζωή, τότε δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο άνθρωπος θα «απογειωθεί», θα διανύσει μία συγκεκριμένη απόσταση και θα «προσγειωθεί» επιτελώντας τον προορισμό του.
Είθε αυτό να γίνει με απόλαυση και όχι με φόβο…
Του Νικόλαου Διβινή