Στο Παρίσι έχω πάει τρεις φορές. Στη Notre Dame δύο.
Δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα κάποιο ιδιαίτερο δέος αντικρίζοντάς την -τόσο απέξω όσο κι από μέσα. Απλώς μου ‘ρχονταν συνεχώς στο μυαλό οι φιγούρες της Εσμεράλδας και του Κουασιμόδου.
Η αλήθεια είναι ότι περισσότερο δέος ένιωσα στο Λούβρο και στο τελευταίο πάτωμα του Άιφελ. Όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία, η Notre Dame δεν παύει να είναι ένα παγκόσμιο ιστορικό μνημείο.
Διαβάστε τη συνέχεια στο sdna.gr
Tο pronews.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το pronews.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.
Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus. Εάν δεν έχετε ήδη επιβεβαιώσει το email σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας αποσταλεί νέο email επιβεβαίωσης από το disqus.com
Όποιος χρήστης της πλατφόρμας του disqus.com ενδιαφέρεται να αναλάβει διαχείριση (moderating) των σχολίων στα άρθρα του pronews.gr σε εθελοντική βάση, μπορεί να στείλει τα στοιχεία του και στοιχεία επικοινωνίας στο [email protected] και θα εξεταστεί άμεσα η υποψηφιότητά του.