Αγωνιώδης προειδοποίηση δέκα πρώην Αρχηγών Γενικών Επιτελείων: «Οι ΕΔ έχουν εγκαταλειφθεί – Πάμε για νέο 1897»!

Λίγα εικοσιτετράωρα μετά την παταγώδη αποτυχία των Ευέλπιδων στον διαγωνισμό sandhurst Military Skills Competition, το παγκόσμιο πρωτάθλημα των διεθνών ακαδημαϊκών στρατιωτικών δεξιοτήτων που διεξήχθη μεταξύ 12-13 Απριλίου, δέκα Ελληνες πρώην Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων Στρατού, Αεροπορίας και Ναυτικού σε κοινή ανοικτή επιστολή τους προς την πολιτική ηγεσία της χώρας, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, εκφράζουν την αγωνία τους για τις πραγματικές δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων και συνακόλουθα τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Ευθέως τονίζουν ότι «η υποχώρηση της σχετικής μαχητικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων μπορεί να οδηγήσει σε εθνικές απώλειες, που μπορεί να φθάσουν μέχρι και το επίπεδο της εθνικής καταστροφής με τον πιο άμεσο και απόλυτο τρόπο, όπως έγινε το 1897».

Την ανοικτή επιστολή υπογράφουν οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, Κωνσταντίνος Γκίνης, Αθανάσιος Τσέλιος και Βασίλειος Τελλίδης, οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΝ Κοσμάς Χρηστίδης και Γεώργιος Γιακουμάκης, οι Επίτιμοι Αρχηγοί ΓΕΑ Βασίλειος Κλόκοζας και Αντώνιος Τσαντηράκης, ο Επίτιμος Αρχηγός Στόλου Κωνστα­ντίνος Μαζαράκης – Αινιάν και ο Επίτιμος Υπαρχηγός Στόλου, Σπυρίδων Κονιδάρης.

Οι «10» στο κείμενο της ανοικτής επιστολής τους, καταγράφουν τους κινδύνους που εγκυμονεί η υποβάθμιση της αμυντικής ισχύος της χώρας μας: «Δυστυχώς, οι δυνατότητες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων την τελευταία δεκαπενταετία βρίσκονται σε συνεχή διολίσθηση, με αποτέλεσμα η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας να μεταβάλλεται σταθερά υπέρ της δεύτερης.

Αν θέλουμε μια Ελλάδα η οποία να εξασφαλίζει ειρήνη και συνθήκες σταθερότητας, ασφάλειας, οικονομικής προκοπής και ευημερίας στους πολίτες της, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της άμυνας της χώρας. Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις κάνουν τη χώρα ευυπόληπτη στους φίλους και σεβαστή στους αντιπάλους.

Η συνειδητή επιμονή στην αντιμετώπιση του ζητήματος της εθνικής άμυνας και ασφαλείας με τους σημερινούς όρους σημαίνει ένα εκ των δύο: Είτε έχουμε αποφασίσει υποχώρηση σε αυτά που αποκαλούνται “ζωτικά συμφέροντα της χώρας” είτε παίζουμε με τη φωτιά, ελπίζοντας ότι, όπως άλλα προβλήματα, και αυτό θα “σκάσει στα χέρια των επόμενων”.

Η διέξοδος είναι στα χέρια μας. Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι κυβερνήσεις χωρίς ευρεία συναίνεση από την αντιπολίτευση δεν είναι ικανές να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το ζήτημα».

Η επιστολή είναι ουσιαστικά ένα «κείμενο αγωνίας» από τους γνωρίζοντες για τις εγκατάλειψη της ενίσχυσης της αμυντικής προσπάθειας της χώρας, ειδικά απέναντι στον φρενήρη εξοπλισμό της Τουρκίας.

Το σημείο-κλειδί του κειμένου είναι η φράση: «Είτε έχουμε αποφασίσει υποχώρηση σε αυτά που αποκαλούνται “ζωτικά συμφέροντα της χώρας” είτε παίζουμε με τη φωτιά, ελπίζοντας ότι, όπως άλλα προβλήματα, και αυτό θα “σκάσει στα χέρια των επόμενων”».

Εδώ λοιπόν τίθεται πλέον ανοικτά το ζήτημα της συνδιαλλαγής με τη Τουρκία σε επίπεδο εθνικής μειοδοσίας…