Ο Α.Τσίπρας πάει σε λύση «Β.Μακεδονίας» Αιγαίο & ΑΟΖ: Σταμάτησαν να αναζητούν το έγγραφο της συμφωνίας του 1958 με ICAO

Η μη ανάκτηση της χαμένης απόφασης ICAO 1958 μεγιστοποιεί τον κίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα

Μετά το πρώτο σοκ της αποκάλυψης ότι από το 1993 έχει πιστοποιηθεί η απώλεια από το Ελληνικό ΥΠΕΞ αλλά και από τα αρχεία του αρμόδιου Διεθνούς Οργανισμού Αεροναυτιλίας ,(ICAO), ολόκληρος ο φάκελος με την απόφαση του ICAO 1958, με τις ισχύουσες συντεταγμένες των ορίων των FIRs Αθηνών, Κων/λης, Λευκωσίας και Άγκυρας, ανατολικά του Καστελόριζου, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα για την ανάκτηση του σημαντικού αυτού εγγράφου, ακολουθώντας την πεπατημένη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Η Αθήνα έκανε μια δειλή και ανεπίσημη προσπάθεια να ζητήσει το έγγραφο της απόφασης ICAO 1958 από την Ουάσιγκτων, η οποία δεν κατέληξε επιτυχώς.

Αυτό που προκαλεί έκπληξη και απορία μαζί είναι γιατί η κυβέρνηση , σε απόλυτη σύμπλευση με όλες τις προηγούμενες, δεν ζητά επισήμως την εμπλοκή του ICAO στην ανεύρεση/ανάκτηση του σημαντικού αυτού, για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα εγγράφου της εν ισχύ απόφασης του 1958 ,δεδομένου ότι τόσο ο ICAO , όσο και η Ελλάδα είναι και οι δύο θύματα απωλείας/κλοπής του εγγράφου από τα αρχεία τους.

Ο ICAO έχει πιστοποιήσει ο ίδιος την απώλεια /κλοπή ολόκληρου του σχετικού φακέλου , ήτοι της απόφασης ICAO 1958, αλλά και των πρακτικών των συνεδριάσεων των συμβαλλομένων μερών , Ελλάδας , Τουρκίας , Βρετανίας.

Ο ICAO δηλαδή, πιστοποιεί την ύπαρξη αλλά και την ισχύ της απόφaσης του 1958 και στην συνέχεια παραδέχεται την κλοπή ολόκληρου του φακέλου από τα αρχεία του.

Επομένως ο Διεθνής Οργανισμός αυτός, είναι υποχρεωμένος να κινηθεί ο ίδιος επισήμως για την ανάκτηση της επικυρωμένης από τις άλλες ενδιαφερόμενες χώρες απόφασης του 1958, ύστερα και από σχετικό επίσημο αίτημα της Αθήνας , το οποίο όμως ουδέποτε έχει γίνει από το 1993.

Διαφορετικά, ένας Διεθνής Οργανισμός (ο ICAΟ) και μια χώρα μέλος ( Ελλάδα) κινδυνεύουν να πάρουν βραβείο Γκινες διεθνούς ρεζιλέματος , αφού έχουν υποστεί ριφιφί και δεν έχουν ανακτήσει τα κλοπιμαία, δηλαδή την απόφαση του 1958.

Η ανάκτηση της απόφασης του ICAO 1958 από την ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη προσλάβει μορφή κατεπείγουσας ανάγκης, διότι αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα διεθνή έγγραφα απόφασηςγια την αναχαίτιση της εξόφθαλμης τουρκικής παρανομίας σε βάρος των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή Ρόδου- Καστελόριζου και των ομοίως αυθαίρετων υπερβολικών διεκδικήσεων της Τουρκίας στην υφαλοκρηπίδα δυτικά της Πάφου..μέχρι τα όρια της ΑΟΖ Αιγύπτου.

Η Τουρκία, που έχει εγκρίνει και υπογράψει και αυτή την απόφαση ICAO 1958, από το 1993 και εντεύθεν – και τα τελευταία δύο χρόνια μετ επιτάσεως- «ξέχασε» – δεν έχασε- την απόφαση ICAO 1958 ,που ορίζει τα FIRs Κων/λης – Αθηνών με συντεταγμένες 3605Ν 30000 E.

Αντιθέτως χρησιμοποιεί κατ’ αποκλειστικότητα την προγενέστερη- και επομένως τροποποιημένη-απόφαση του ICAO 1950 με συντεταγμένες 3555Ν 3000Ν. Η μετακίνηση των συντεταγμένων των FIR με τηναπόφαση του 1958, βόρεια και εγγύτερα προς τις ακτές της Τουρκίας,-διορθώνοντας το λάθος της απόφασης του 1950- αφαιρεί από την Τουρκία 10νμ, πολύτιμα για την τουρκική επικράτεια, με δεδομένο ότι τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας απαραιτήτως συμπίπτουν με τα όρια του FIR Κων/λης.

Ετσι από το 1993 και καθημερινώς τα δυο τελευταία χρόνια, με επίκληση τους απόφασης ICAO 1950, η Τουρκία έχει μετατρέψει την περιοχή Ρόδου Καστελόριζου σε τουρκική επικράτεια(πετώντας με τις κλωτσιές από την περιοχή τον πρωθυπουργό και υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης) έχει δημιουργήσει μόνιμες περιοχής ασκήσεων στην ίδια περιοχή, έχειστραγγαλίσει την ΑΟΖ του Καστελόριζου και επομένως διεκδικεί ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου , δυτικά της Πάφου.

Με την αδράνεια της Αθήνας, η Άγκυρα παρουσιάζει διεθνώς τους χάρτες της με την παράνομη τουρκική ΑΟΖ στην Αν Μεσόγειο, στοχεύοντας στην διεθνή αποδοχή της.

Επομένως η ανάκτηση της απόφασης ICAO 1958 είναι υψίστης εθνικής σημασίας για την ελληνική κυβέρνηση. Παρ όλα αυτά και αν ακόμα δεν καταστεί δυνατή η ανεύρεση της απόφασης αυτής, υπάρχουν και άλλα σοβαρά στοιχεία , με την υπογραφή και της Τουρκίας που αποδεικνύουν τις εν ισχύ συντεταγμένες των FIRs του 1958 , αλλά και τις παρανομίες της Τουρκίας, με την Αθήνα να μην έχει συνειδητοποιήσει καν την ύπαρξη τους