Βρέθηκε στην Αθήνα το βέλος που λείπει από το θρυλικό άγαλμα του Αχιλλέα στην Κέρκυρα

Στη Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού στην Αθήνα βρίσκεται το περίφημο βέλος που λείπει από το άγαλμα του ομηρικού ήρωα στο Αχίλλειο της Κέρκυρας. Το γιατί δεν έχει τοποθετηθεί στη θέση του, αποτελεί ένα ακόμα παράδοξο του τρόπου λειτουργίας του Δημοσίου.

Ο «Θνήσκων Αχιλλέας» που δημιούργησε ο διάσημος γερμανός γλύπτης Ερνστ Χέρτερ το 1884 κατόπιν παραγγελίας της αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισάβετ, της καταγεγραμμένης στην κοινή γνώμη ως θλιμμένης Σίσυ, είναι το άγαλμα που ταυτίστηκε όσο κανένα άλλο με την «ψυχή» του Αχίλλειου στην Κέρκυρα και με την ψυχή της ίδιας της Σίσυ. Η αυτοκράτειρα είδε στο πρόσωπο του ομηρικού ήρωα όλη την ομορφιά, την ρώμη, αλλά και την απόγνωση, την συντριβή του Αχιλλέα πριν το τέλος. Η προσπάθειά του να τραβήξει το βέλος αποτυπώνεται στην έκφραση του προσώπου με τρόπο αφοπλιστικό. Η Σίσυ συγκλονίστηκε από αυτή την αποτύπωση. Μόνο που το κοινό που επισκέπτεται το Αχίλλειον και συναντά το άγαλμα στους κατάφυτους κήπους του, βλέπουν την έκφραση, το τεντωμένο χέρι, όχι όμως και το βέλος.

Μια εικόνα λειψή, μια εικόνα σε κενό, αφού το βέλος έχει αφαιρεθεί μετά από ζημιές που υπέστη και απλά… δεν τοποθετήθηκε ξανά στη θέση του. Σύμφωνα με το iefimerida.gr, αναφέρουν ότι το βέλος βρίσκεται σε καλή κατάσταση και φυλάσσεται όχι στην εφορεία αρχαιοτήτων του νησιού, αλλά στη Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού στην Αθήνα. Έχει ζητηθεί να παραδοθεί μια πλήρης μελέτη για την κατάστασή του και τις διαδικασίες που χρειάζεται για να επανατοποθετηθεί. Γιατί όμως αυτό το απλό εγχείρημα δεν έχει προχωρήσει;

Η απάντηση δεν κρύβει κάποια αξεπέραστη τεχνική δυσκολία ή κάποιο σενάριο καταστροφής. Η αλήθεια είναι ότι το Αχίλλειον ανήκει στο Υπουργείο Τουρισμού. Το βέλος βρίσκεται στο Υπουργείο Πολιτισμού. Και έτσι η αυτονόητη τοποθέτηση του βέλους, καθυστερεί ή δεν θεωρείται υψηλής προτεραιότητας καθώς θα πρέπει να συνεννοηθούν υπηρεσίες διαφορετικών υπουργείων. Και είναι αυτή η κακοδαιμονία του τρόπου λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού στη λήψη αποφάσεων: όταν εμπλέκεται περισσότερο από ένα υπουργεία, τότε τα πάντα ακολουθούν άλλους ρυθμούς. Ακόμα και όταν υπάρχουν επείγουσες καταστάσεις.

Το γεγονός ότι ο Αχίλλειον αποτελεί έναν τόπο όχι μόνο μοναδικής ομορφιάς, αρχιτεκτονικής αξίας και εξαιρετικής τέχνης, αλλά και παγκόσμιο ιστορικό σύμβολο ταυτισμένο με προσωπικότητες που δεν αγαπήθηκαν απλώς αλλά μυθοποιήθηκαν από το παγκόσμιο κοινό, θα έπρεπε προφανώς να επισπεύδει κάθε σχετική διαδικασία. Ένα τοπόσημο, ένας χώρος που αφηγείται ιστορίες, που είναι πόλος έλξης θα πρέπει να είναι και προτεραιότητα. Ακόμα και για ένα θέμα τόσο απλό: η αποκατάσταση και τοποθέτηση ξανά του βέλους. Ώστε η εικόνα, το έργο τέχνης να είναι πλήρες ξανά.