Η Lockheed Martin πρότεινε τη φρεγάτα «LCS plus» στο Πολεμικό Ναυτικό

Η Ελλάδα αναβαθμίζει το στόλο φρεγατών της και φαίνεται πως πολλές εταιρείες προσπαθούν να “μπουν στο παιχνίδι”.

Η αμερικανική εταιρεία Locheed Martin,πρότεινε το Πλοίο Παρακτίου Μάχης (Littoral Combat Ship) που έχει τεθεί σε υπηρεσία με το Ναυτικό των ΗΠΑ, ως κλάση FREEDOM.

Βεβαίως η συγκεκριμένη κλάση σε αμερικανική υπηρεσία είναι μία μονάδα επιφανείας με υποβαθμισμένο οπλισμό για την κατηγορία μεγέθους, επειδή η αρχική αντίληψη ήταν ότι επρόκειτο για μια φθηνή φρεγάτα προς αντιμετώπιση απειλών κυρίως από μικρά πολεμικά, που αναμένεται να δρουν σε παράκτιο περιβάλλον και όχι ανοικτό ωκεανό. Οι φρεγάτες αυτές θα προηγούνται των μεγαλύτερων φιλίων μονάδων, ακριβώς για να αντιμετωπίσουν τις όποιες απειλές και να μειωθούν οι κίνδυνοι για την κύρια δύναμη κρούσεως.

Ασφαλώς αυτό δεν ενδιαφέρει το Πολεμικό Ναυτικό και γι’ αυτό η Lockheed Martin προτείνει μια πιο βαριά εξοπλισμένη διαμόρφωση, που θα ανταποκρίνεται καλύτερα στις ελληνικές ανάγκες. Η βάση λοιπόν που προσφέρεται, είναι η έκδοση Μονάδος Μάχης Πολλαπλών Αποστολών (Multi–Mission Surface Combatant) όπως διαμορφώθηκε για τις ανάγκες της Σαουδικής Αραβίας, η οποία παρήγγειλε 4 τέτοια πολεμικά.

Το MMSC είναι μεγαλύτερου εκτοπίσματος σε σχέση με την κλάση FREEDOM -περί τους 4.000 τόννους- και κατά 3 μέτρα μεγαλύτερου μήκους, συνολικώς 118 μέτρα, επειδή φέρει επιπλέον εξοπλισμό προκειμένου να δύναται να εκτελέσει τόσο αποστολές Ανθυποβρυχιακού Πολέμου (ASW) όσο και Αντιαεροπορικού Πολέμου (AAW).

Η φρεγάτα φέρει Σύστημα Διαχειρίσεως Μάχης COMBATSS-21 της Lockheed Martin, ραντάρ επιτηρήσεως και προσκτήσεως στόχων TRS-4D τύπου AESA της γερμανικής Hensoldt (πρώην Airbus D&S)και ρυμουλκούμενο σόναρ, κατά πληροφορίες τύπου Thales CAPTAS.

Η Lockheed Martin έχει παρουσιάσει ήδη στο Πολεμικό Ναυτικό, από τις αρχές του 2019, την πρότασή της για την LCS/MMSC ωστόσο, οι τελικές αποφάσεις των Σαουδαράβων τροποποίησαν την συζητούμενη σύνθεση οπλισμού. Ως εκ τούτου, ενώ είχαν ενδιαφερθεί για την εγκατάσταση δύο Συστημάτων Καθέτου Εκτοξεύσεως Mk41 των 8 κυψελών πυραύλων, τελικώς περιορίσθηκαν σε ένα μόνο πίσω από το πλωριό πυροβόλο και μόνο για πυραύλους RIM-162 ESSM. Επιπλέον, αντί του πυροβόλου 76 mm στην πλώρη, προτίμησαν αυτό των 57 mm, που φέρεται σε αμερικανική υπηρεσία.

Κατά τα άλλα, περιλαμβάνονται 8 πύραυλοι επιφανείας – επιφανείας Harpoon, σύστημα εγγύς προστασίας SeaRAM και δύο σταθεροποιημένοι τηλεχειριζόμενοι σταθμοί οπλισμού Nexter Narwhal με πυροβόλο 20 mm.

Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι επάνω σε αυτή την πλατφόρμα, μπορεί να «χτισθεί» μια έκδοση που καλύπτει τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού, με περιορισμένες παρεμβάσεις, προκειμένου να μην επιβαρυνθεί το συνολικό κόστος. Ωστόσο, οι Έλληνες αξιωματικοί θέτουν τα δικά τους ζητήματα, αντιρρήσεις και προτιμήσεις.

Ένα μεγάλο μειoνέκτημα των συγκεκριμένων φρεγατών σε σχέση με τις “Belharra” είναι ότι δεν έχουν τα βλήματα cruise “SCALP NAVAL”, με ακτίνα δράσης τα 1000χλμ, επιπλέον δεν διαθέτουν ούτε σύστημα sonar τρόπιδας με αποτέλεσμα να είναι ευάλωτες σε επιθέσεις υποβρυχίων ενώ και τα αντιεροπορικά τους είναι αρκετά υποβαθμισμένα.