Σε μια περίεργη δήλωση προχώρησε ο Ντένης Πλέσσας, περιφερειακός αντιπρόεδρος της Lockheed Martin, αναφορικά με το πρόγραμμα αναβάθμισης των μαχητικών F-16 Block 52+ και Adv. της Πολεμικής Αεροπορίας.
Δήλωσε συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο πλαίσιο της ΔΕΘ αυτό που είχε κυκλοφορήσει στους διαδρόμους του ΓΕΑ εδώ και αρκετούς μήνες: Οτι το ραντάρ τεχνολογίας AESA AN/APG-83, η «καρδιά» του προγράμματος αναβάθμισης των μαχητικών, δεν είναι συμβατό με το ολοκληρωμένο σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS II των ελληνικών μαχητικών!
Ο Ν.Πλέσσας είπε ότι «Πράγματι εγείρεται θέμα μεταξύ της λειτουργίας του συστήματος αυτοπροστασίας και του ραντάρ AESA APG-83 που θα εγκατασταθεί στα F-16 που αναβαθμίζονται στο επίπεδο V, καθώς όπως έχει διαπιστωθεί και από άλλους χρήστες παρόμοιο συστήματα δεν μπορούν να δουλέψουν παράλληλα με το ραντάρ»!
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι το ραντάρ προκαλεί προβλήματα στον παρεμβολέα του συστήματος AN/ALQ-187H, με αποτέλεσμα κατά την κρίσιμη φάση μιας αερομαχίας, όπου το ραντάρ και ο παρεμβολέας θα είναι σε λειτουργία, κανένα από τα δύο συστήματα δεν θα μπορεί να λειτουργήσει στο 100% των δυνατοτήτων του, σύμφωνα με τον Ν.Πλέσσα!
Αποτέλεσμα, είναι και με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα ότι θα έχουμε ή ραντάρ ή σύστημα αυτοπροστασίας, αλλά… όχι ταυτόχρονα!
Και το θέμα που ανακύπτει είναι «Αυτό δεν το εξέτασε η Πολεμική Αεροπορία όταν αποφάσισε να προχωρήσει στο πρόγραμμα τοποθέτησης ραντάρ AESA στα μαχητικά της και ειδικά στα F-16 Adv. στα οποία το σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS II έχει τοποθετηθεί εξ αρχής και κυριολεκτικά «το κάνει αόρατο» όπως διαβεβαιώνουν χειριστές της ΠΑ;
Γιατί η υπόθεση «ASPIS II» δεν είναι καθόλου απλή καθώς το σύστημα είναι ένα από τα ελάχιστα εθνικά μυστικά που ακόμα παραμένουν «μυστικά και άκρως απόρρητα».
Και η προσέγγιση του Ν.Πλέσσα μπορεί να ακούγεται ως καθησυχαστική, αλλά μόνο τέτοια δεν είναι: Το ότι «Ηδη η Lockheed Martin ασχολείται με το θέμα, αλλά δε θα μπορεί να έχει πλήρη εικόνα πριν αναβαθμιστεί το πρωτότυπο F-16 και γίνουν οι απαραίτητες δοκιμές» δεν είναι καθόλου καλό νέο.
Διότι είναι βέβαιο ότι θα ζητηθούν από την αμερικανική εταιρεία οι πηγαίοι κωδικοί του συστήματος, οι οποίοι, αν και αυτό αναπτύχθηκε από την Raytheon, είναι στην κατοχή της Ελλάδας, που επαναπρογραμμάτισε το σύστημα για να είναι μόνο στην κατοχή της Ελλάδος οι κωδικοί του!
Αυτή ήταν και η βασική αιτία που το αξίας 242 εκατ. δολ. ASPIS II άργησε κάπου πέντε χρόνια να τοποθετηθεί στα F-16 Block 52+ λόγω ακριβώς της αμερικανικής «υπόγειας» αντίδρασης όταν διακρίβωσαν ότι το σύστημα «έκανε παπάδες», ανώτερους από τα δικά τους συστήματα.
Κάπου πέντε χρόνια αποθηκευμένα στην Ελευσίνα ήταν τα συστήματα, μέχρι να αρχίσει η τοποθέτησή τους στα Block 52+, κάτι στο οποίο επέμεινε ο πρώην γενικός διευθυντής της ΓΔΑΕΕ και πρώην χειριστής F-16, αντιπτέραρχος Δ.Γεωργιόπουλος, το 2012.
Με υποσυστήματα από το παλαιό ASPIS I πετούσαν τα ολοκαίνουρια Block 52+ (καιρός να ειπωθούν αυτά), καθώς κάποιες «υπόγειες δυνάμεις» υποστήριζαν ότι «Δεν πληροί τις προδιαγραφές το ASPIS II».
Το αστείο ήταν ότι τα νέα 30 F-16 Adv. της έσχατης παραγγελίας του 2005, όταν ήρθαν στην Ελλάδα περί το 2009 και άρχισαν τις συνασκήσεις με τα λοιπά μαχητικά έκαναν απίστευτα πράγματα: Ιπτάμενοι της 335ης Μοίρας του Αράξου από όπου επιχειρούν αναφέρουν ότι σε όλα τα σενάρια που εκτελέστηκαν στον αέρα, με την συμμετοχή αεροσκαφών του ίδιου τύπου (F-16 Block 52+ Adv. εναντίον F-16 Block 52+ Adv) ή και με την συμμετοχή άλλων τύπων (Mirage 2000-5Mk.2, F-4E AUP, Block 52+) σε όλες τις διασταυρώσεις, τα μαχητικά Block 52+ Adv. παρέμεναν κυριολεκτικά αθέατα!
Ακόμη και σε σενάρια που κάλυπταν αποστάσεις μεγαλύτερες των 20-25 μιλίων δεν εντοπίζονταν από το αμερικανικό ραντάρ AN/APG-68V(9).
Δεν μιλάμε για απλό «θόρυβο» ή «σπάσιμο» του εγκλωβισμού, αλλά για μαχητικά που ήταν σαν να μην υπάρχουν!
Ακόμη και σε Stand By Μode ο παρεμβολέας του ASPIS II, σε μικρές αποστάσεις εμποδίζει το ραντάρ του αντιπάλου από το να “δει” το στόχο αποτρέποντας έτσι τον εγκλωβισμό ακόμη και σε συνθήκες για βολές αέρος-αέρος από βλήματα AIM-9X, όπου το ραντάρ χρησιμοποιείται σαν αισθητήρας!
Οι χειριστές της 335ης Μοίρας, με τα ίδια μαχητικά επιχείρησαν δεκάδες φορές να εγκλωβίσουν τα «αδελφά» Adv. που είχαν το ASPIS II σε Stand By λειτουργία, χωρίς ποτέ να τα καταφέρουν!
Ολα αυτά είναι έργο των Ελλήνων τεχνικών που δούλεψαν πολύ επάνω στο σύστημα και κατάφεραν να του προσδώσουν αυτές τις μοναδικές δυνατότητες.
Και τώρα έρχονται οι Αμερικανοί και λένε ότι «Δεν είναι συμβατό με το ραντάρ της αναβάθμισης» και «Θα δούμε τι θα κάνουμε».
Να πούμε εμείς τι θα κάνουνε: Θα ζητήσουν τους πηγαίους κωδικούς για να γίνει «συμβατό» με το AESA AN/APG-83 και βέβαια θα τους πάρουν.
Ολα αυτά θα τα δούμε σε 9 μήνες από τον ερχόμενο Νοέμβριο που θα ξεκινήσουν οι δοκιμές, δηλαδή σε ένα χρόνο περίπου από σήμερα, για να δούμε τι προβλήματα υπάρχουν και πως θα αντιμετωπιστούν, εάν αντιμετωπιστούν.
Μέχρι στιγμής τρία είναι τα ενδεχόμενα: Ή παίρνετε νέο σύστημα ή δεν θα λειτουργείτε τον παρεμβολέα όταν έχετε ανοικτό το ραντάρ ή μας δίνετε τους πηγαίους κωδικούς!
Μια μικρή λεπτομέρεια: Η παράδοση των πηγαίων κωδικών του ASPIS II συνιστά βαρύ ποινικό αδίκημα…
Η υπογραφή της σύμβασης ύψους 242 εκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη του ASPIS II έγινε τον Απρίλιο του 2003 για την προμήθεια 60 ολοκληρωμένων συστημάτων ASPIS II (παρεμβολέας AN/ALQ-187H, RWR τύπου AN/ALR-93(V) και εκτοξευτές αναλωσίμων ΑΝ/ALE-47), που θα εξόπλιζαν τα Block 52+, 29 παρεμβολέων AN/ALQ-187H με ενσωματωμένη ψηφιακή μονάδα καταγραφής και αποθήκευσης συχνοτήτων (DRFM-Digital Radio Frequency Memory) και την αναβάθμιση των αναλογικών παρεμβολέων του ίδιου τύπου που ήδη είχαν εγκατασταθεί στα Βlock 30 και -50.
Στη σύμβαση προβλεπόταν η συμμετοχή πέντε ελληνικών εταιριών στο πρόγραμμα (INTRAKOM, EAB, SONAK, MilTech Hellas και ISI), οι οποίες ανέλαβαν υποκατασκευαστικό έργο.
Προέβλεπε επίσης έναρξη εγκατάστασης των συστημάτων στα Block 52+ κατά τον 31ο μήνα από την ενεργοποίηση της σύμβασης και ολοκλήρωση της διαδικασίας κατά τον 45ο μήνα.
Δεδομένου ότι η σύμβαση ενεργοποιήθηκε με την προκαταβολή από ελληνικής πλευράς ποσού ύψους 64,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Οκτώβριο του 2003, η έναρξη των εργασιών έπρεπε να γίνει τον Απρίλιο του 2006 και η ολοκλήρωσή τους τον Σεπτέμβριο του 2008. Τίποτα από αυτά δεν έγινε.
Στο πλαίσιο της Φάσης 1 του προγράμματος, το ελληνικό υπουργείο Αμυνας υπέγραψε επιπλέον συμβόλαιο ύψους 96 εκατομμυρίων δολαρίων για την προμήθεια επιπλέον 33 συστημάτων ASPIS II μαζί με πλήρη εξοπλισμό υποστήριξης και υπηρεσίες εκπαίδευσης. Τα F-16C/D Adv. παραδόθηκαν με το σύστημα ASPIS II πλήρως εγκατεστημένο και λειτουργικό.