T-6A Texan II για αναχαίτιση τουρκικών UAV: Είναι εφικτή λύση;

Με τα τουρκικά UAV να οργώνουν κυριολεκτικά το Αιγαίο πραγματοποιώντας ακόμη και παραβιάσεις, τίθεται το θέμα πως μπορούν να αντιμετωπιστούν με λύσεις χαμηλού κόστους, χωρίς να είναι αναγκαία η απογείωση ενός μαχητικού με κόστος χιλιάδων ευρώ ανά ώρα.

Μια τέτοια -οικονομική- λύση θα μπορούσε να είναι το εκπαιδευτικό αεροσκάφος Τ-6 Texan II για την αναχαίτιση των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Ο κίνδυνος των τουρκικών UAV, έχει υποβαθμιστεί, όπως είναι φυσικό, από το ελληνικό αμυντικό σύστημα, είναι μεγάλος καθώς συλλέγουν πληροφορίες για την ελληνική αμυντική διάταξη, ενώ σε περίοδο κρίσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φορείς όπλων.

Η απόκτηση των 45 T-6A Texan II στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είναι ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια μας. Αυτό γιατί 20 (Τ-6Α ΝΤΑ) από τα 45 αεροσκάφη έχουν τη δυνατότητα να φέρουν όπλα.

Αυτό γίνεται μέσω της αξιοποίησης των ατρακτιδίων πολυβόλων HMP-400 συνεπάγεται ότι αναγνωρίζεις το στόχο παίρνοντας οπτική επαφή και κατόπιν τον καταρρίπτεις…

Είχαν πιστοποιηθεί για το σκοπό αυτό κατά απαίτηση της ελληνικής πλευράς (η Πολεμική Αεροπορία ήταν ο δεύτερος χρήστης του τύπου μετά την USAF και το USN!), η οποία φυσικά είχε επωμιστεί και το κόστος των δοκιμών και της διαδικασίας πιστοποιήσεων. Οι επιδόσεις του αεροσκάφους είναι απόλυτα επαρκής για αυτό το ρόλο, ενώ δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει και το γεγονός ότι, όπως και τα μαχητικά, διαθέτει συμπιεζόμενους θαλάμους διακυβέρνησης, κάτι που σημαίνει ότι μπoρούν να πετάξουν σε μεγάλο ύψος.

Τα εκτινασσόμενα καθίσματα US16LA του αεροσκάφους προσφέρουν τη δυνατότητα ασφαλούς εγκατάλειψης σε εύρος ταχυτήτων από 0 έως 370 κόμβους (0 έως 680 χ.α.ω.) και από τα 0 πόδια έως την οροφή του αεροσκάφους (31.000 πόδια).

Το θερμικό και το ηλεκτρομαγνητικό του ίχνος είναι επίσης σημαντικά μικρότερα από τα αντίστοιχα ενός μαχητικού, ενώ το όριο των δυναμικών φορτίσεων που μπορεί να δεχθεί κυμαίνεται από +7 έως -3,5G…

Η δε ταχύτητα πλεύσης του αεροπλάνου φτάνει τα 515 χ.α.ω. και η ακτίνα του τα 1600 χιλιόμετρα.

Στο οπλικό φορτίο που μπορεί να φέρει το Τ-6Α ΝΤΑ περιλαμβάνονται, δύο ατρακτίδια πολυβόλων των 0.50 ιντσών, τύπου ΗΜP-400. Τα ατρακτίδια βέβαια χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με σκοπευτικό το οποίο τοποθετείται στο εμπρός πιλοτήριο.

Εδώ όμως σταματούν τα θετικά. Υπάρχουν δύο βασικά προβλήματα.

Πρώτον οι απίθανα χαμηλές διαθεσιμότητες των αεροσκαφών. Από τα 45 αεροσκάφη πετούν λιγότερα από 10 ενώ πόσα από αυτά είναι ΝΤΑ είναι ένα πολύ καλό ερώτημα.

Πηγές άλλωστε της ΠΑ είχαν διαρρεύσει το πρόσφατο παρελθόν ότι δεν χρειαζόμαστε και τα 45, γιατί… οι ανάγκες εκπαίδευσης είναι μικρές!

Το δεύτερο, ίσως και σημαντικότερο πρόβλημα είναι η επιχειρησιακή οροφή των αεροσκαφών. Ναι μεν τα 31.000 πόδια δεν είναι μικρό ύψος αλλά το νέο εξοπλισμένο UAV Akinci θα πετά στα… 40.000 πόδια.

Αλλά όλα τα άλλα θα μπορεί να τα καταρρίπτει!