Ομολογία στρατιωτικής αδυναμίας απέναντι στην Τουρκία από την κυβέρνηση: Τι σημαίνει η δήλωση-σοκ του Μ.Βαρβιτσιώτη

Εντύπωση προκάλεσε η χθεσινή αποστροφή της ομιλίας του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, σε σχετική ερώτηση του προέδρου της Ελληνικής Λύσης Κυριάκου Βελόπουλου, αναφορικά με το αρνητικό για την Ελλάδα «ισοζύγιο» ένοπλης ισχύος απέναντι στην Τουρκία το οποίο, σύμφωνα πάντα με τον υπουργό, μας αναγκάζει να στηριχθούμε στην διπλωματία και το Δίκαιο, προκειμένου «να βρούμε το δίκιο μας» στην Α.Μεσόγειο απέναντι στην Τουρκία.

«Πρέπει να χρησιμοποιούμε τη διεθνή διπλωματία και το δίκαιο γιατί δεν αρκούν πάντοτε τα κανόνια, τα υποβρύχια τα αεροπλάνα και δεν είναι πάντοτε δυστυχώς στο δικό μας όφελος οι αριθμητικοί συσχετισμοί», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Σε σχετικό άρθρο του στη στήλη «Opinion Μakers» του pronews.gr με τίτλο «Ο μύθος του δυσμενούς αριθμητικού ισοζυγίου στο ελληνοτουρκικό σύστημα και η ανάγκη για μια νέα ελληνική αποτρεπτική στρατηγική» ο γεωπολιτικός αναλυτής Κωνσταντίνος Γρίβας δίνει την δική του προσέγγιση στις θεωρίες περί «ανατροπής του ισοζυγίου ισχύος».

Σημειώνει ότι είναι «εθνικά επικίνδυνη η μηδενιστικά ηττοπαθής αντίληψη ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να προτάξει μια αξιόπιστη αποτρεπτική ισχύ» τονίζοντας:

«Η ηττοπαθής αυτή άποψη προτάσσει μια υποτιθέμενη ανισορροπία ισχύος που προκύπτει από τη διαφορά των «αριθμητικών μεγεθών» μεταξύ των δύο χωρών και επιχειρεί να εμφανίσει τη διεθνή διπλωματία και το διεθνές δίκαιο ως υποκατάστατα της στρατιωτικής ισχύος.

Όμως, τόσο η διπλωματία όσο και το διεθνές δίκαιο αποκτούν υπόσταση και νόημα μόνον όταν εδράζονται πάνω σε μια βάση ισχύος. Μαζί με την αποτρεπτική ισχύ, λοιπόν, διαμορφώνουν ένα ενιαίο μέγεθος και δεν αποτελούν, ούτε μπορούν να αποτελέσουν, υποκατάστατό της.»

Έτσι με βάση το παραπάνω , ο Κώστας Γρίβας λέει πως αν οι ελληνικές πολιτικές ελίτ ενδιαφέρονται πράγματι να ενισχύσουν τη διπλωματική ισχύ της χώρας τότε θα πρέπει να ενισχύσουν πρώτα και άμεσα τις ΕΔ.

Και δεν είναι κάτι το ιδιαίτερα δύσκολο, όπως αναφέρει σχετικά:

«Για παράδειγμα, η επαναφορά σε πλήρη επιχειρησιακή ετοιμότητα του στόλου των Mirage 2000 και η αγορά βαρέων τορπιλών για τα υποβρύχια είναι ενέργειες που θα έπρεπε να είχαν γίνει …χθες και θα ενισχύσουν δραστικά την αμυντική ικανότητα της χώρας σε σύντομο χρονικό διάστημα και με μικρό σχετικά κόστος.», εξηγεί.

Σε ότι αφορά τα αριθμητικά μεγέθη που αναφέρθηκαν από τον Μ.Βαρβιτσιώτη, ο Κωνσταντίνος Γρίβας αναφέρει:

«Ειδικότερα τώρα, όσον αφορά τα κρίσιμα οπλικά συστήματα, ακόμη και σήμερα, με τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν έχει υπάρξει δραματική ανατροπή του ισοζυγίου ισχύος μεταξύ των δύο χωρών, ιδιαίτερα δε αν βάλεις στην εξίσωση και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016.»

Επιπρόσθετα, αναφέρει ο Κ.Γρίβας εάν ίσχυε το

«”Αριθμητικό πλεονέκτημα” και μόνο στις συγκρούσεις η Ελλάδα δεν θα είχε νικήσει στον ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940, το Ισραήλ δεν θα είχε νικήσει σε κανέναν από τους αραβοϊσραηλινούς πολέμους μέχρι το 1973 και ούτε θα είχε χάσει στον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου το 2006 από τη μικροσκοπική τότε Χεζμπολάχ.

Οι Φινλανδοί δεν θα είχαν ταπεινώσει τη Σοβιετική Ένωση στις πρώτες φάσεις του Πολέμου του Χειμώνα το 1939, ενώ οι αντάρτες του Τσαντ δεν θα είχαν νικήσει τις βαριές τεθωρακισμένες δυνάμεις της Λιβύης στην έρημο, κατά τη διάρκεια των περιβόητων «Πολέμων των Τογιότα» στη δεκαετία του 80. «

Τέλος ο Κ.Γρίβας καταλήγει λέγοντας:

«Εν κατακλείδι λοιπόν, οι αντιλήψεις περί «φυσικής υστέρησης» της Ελλάδας λόγω αριθμών, πέραν του ότι υπονομεύουν την ελληνική Αποτροπή, η οποία είναι η «λεπτή κόκκινη γραμμή» που διαφυλάττει την ειρήνη στο ελληνοτουρκικό σύστημα, είναι και εκτός πραγματικότητας.

Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι ρόδινα.

Κάθε άλλο. Πράγματι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα ενώ ο αντίπαλος δυναμώνει μέρα με τη μέρα και σε βάθος χρόνου αναμένεται όντως να υπάρξει μια δραματική ανατροπή στο ισοζύγιο ισχύος.

Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι η ανατροπή αυτή θα προκύψει κυρίως εξαιτίας του ότι η Τουρκία δείχνει να είναι πολύ πιο μπροστά από την Ελλάδα σε θέματα εγχώριας ανάπτυξης στρατιωτικών τεχνολογιών αλλά και στρατιωτικής επιστήμης.»