Διεθνής Ασφάλεια
Η συμφωνία εκεχειρίας των δεκατριών σημείων που συμφωνήθηκε μεταξύ ΗΠΑ -Τουρκίας για να σταματήσει η τουρκική εισβολή στην Συρία στην ουσία εκπληρώνει όλους τους στόχους της Τουρκίας και αποτελεί ολοκληρωτική ήττα των Κούρδων αλλά και των Αμερικανών ενώ ακυρώνει τουλάχιστον για πολλά χρόνια την πιθανότητα ίδρυσης κουρδικού κράτους στην Συρία που να αποτελεί κάποια απειλή για την Άγκυρα.
Η ουσία της συμφωνίας είναι ότι οι ΗΠΑ χαρακτηρίζει «τρομοκράτες» τους μέχρι πρότινος συμμάχους των Κούρδων SDF και τους αναγκάζει εντός της «ζώνης ασφαλείας» των 30 χλμ από τα τουρκικά σύνορα, να παραδώσουν οπλισμό, οχυρώσεις και το ίδιο το έδαφος, το οποίο αφού θα επιτηρείται από τις τουρκικές Ένοπλες δυνάμεις, σημαίνει πως θα ανήκει αποκλειστικά στην Άγκυρα.
«Τουρκία και ΗΠΑ συμφωνούν πως οι αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις πρέπει να στοχεύουν αποκλειστικά τρομοκράτες και τα κρησφύγετά τους, αλλά και καταφύγια, οχήματα, όπλα και εξοπλισμό που οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν.»
Εδώ ξεκάθαρα οι Κούρδοι χαρακτηρίζονται τρομοκράτες. Οι Αμερικανοί μάλιστα αναφέρονται και στον εξοπλισμό και τα καταφύγια των Κούρδων τα οποία οι ίδιοι έχουν προμηθεύσει σε αυτούς στα πλαίσια της άλλοτε συμμαχίας τους.
«Οι δύο πλευρές συμφώνησαν για τη σημασία και τη λειτουργικότητα της δημιουργίας Ασφαλούς Ζώνης με στόχο την αντιμετώπιση των ανησυχιών της Τουρκίας για την εθνική της ασφάλεια, τη συλλογή των βαρέων όπλων των YPG και τη διάλυση των οχυρωματικών έργων και των πολεμικών θέσεών τους.»
Εδώ οι Αμερικανοί κάνουν ιδιαίτερη μνεία στην δημιουργία της Ασφαλούς Ζώνης των 30 χλμ από τα σύνορα ως απαραίτητη για την εθνική ασφάλεια της Άγκυρας. Δηλαδή οι Αμερικανοί δέχονται τις τουρκικές θέσεις και ότι οι Κούρδοι πρέπει να παραδώσουν τον βαρύ οπλισμό τους.
Παράδοση του μεγάλου οπλισμού σημαίνει και οριστική παράδοση των κουρδικών δυνάμεων και φυσικά του στόχου τους να έχουν δικό τους κουρδικό κράτος.
Χωρίς βαρύ οπλισμό δεν μπορούν να συγκρουστούν με τις τουρκικές δυνάμεις αλλά ούτε και να επιβάλουν το καθεστώς ημιαυτονομίας τους στην Δαμασκό.
Τονίζεται μάλιστα στην συμφωνία ότι θα καταστραφούν και όλες οι οχυρές θέσεις οι οποίες χρειάστηκαν μεγάλο χρονικό διάστημα για να γίνουν.
«Η Ασφαλής Ζώνη αρχικά θα φρουρείται από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις και οι δύο πλευρές θα συνεργαστούν σε όλες τις πτυχές της εφαρμογής της.»
Τι σημαίνει αυτό; De Facto απόσχιση των συριακών εδαφών και προσάρτησής τους στην Τουρκία, αφού οι μόνες οργανωμένες αρχές στα εδάφη αυτά πλέον θα είναι οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις οι οποίε και θα ασκούν ολοκληρωτικό έλεγχο. Οι Κούρδοι θα «συνεργάζονται» απ’έξω από την Ζώνη Ασφαλείας και φυσικά χωρίς μεγάλο μέρος του οπλισμού τους θα αποτελούν έρμαιο του Άσαντ και της Δαμασκού.
«Μόλις η Επιχείρηση Πηγή Ειρήνης σταματήσει, οι ΗΠΑ συμφωνούν να μην προχωρήσουν στην περαιτέρω επιβολή κυρώσεων με βάση το Εκτελεστικό Διάταγμα της 14ης Οκτωβρίου 2019 και θα εργαστούν μαζί με το Κογκρέσο ώστε να υπογραμμιστεί η πρόοδος που έχει σημειωθεί στις ειρηνευτικές διαδικασίας στη Συρία, σε συνέχεια της Απόφασης 2254 του ΟΗΕ. Όταν σταματήσει η Επιχείρηση Πηγή Ειρήνης, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 11, οι κυρώσεις που είναι σε ισχύ, σύμφωνα το προαναφερθέν Εκτελεστικό Διάταγμα, θα αρθούν.»
Οι κυρώσεις-χάδια θα αρθούν και οι αναμενόμενες «βαριές» κυρώσεις δεν θα έρθουν ποτέ. Η Τουρκία θα έχει εισβάλει σε ξένη χώρα, θα έχει σκοτώσει, θα έχει προσαρτήσει εδάφη που δεν της ανήκουν, χωρίς να τιμωρηθεί και με μια νομιμοποιητική συμφωνία από τις ΗΠΑ.
Αλήθεια οι ΗΠΑ τότε γιατί φωνάζουν για την Κριμαία; Στην τελική εκεί ψήφισε ο κόσμος και επέλεξε που θα πάει.
Σε 5 ημέρες θα πρέπει να πραγματοποιηθούν όλες οι επιταγές της Τουρκίας. Πιο κερδοφόρα συμφωνία δεν περίμενε ούτε ο Ερντογάν να «κλείσει» στην ζωή του.
Εν ολίγοις ποιοι χάνουν; Οι Κούρδοι έχασαν. Οι Αμερικανοί έχασαν σε αξιοπιστία και θα φανεί στο μέλλον ποσο θα στοιχίσει αυτό. Γεωπολιτικά έχουν δεχτεί μεγάλο πλήγμα στη Μέση Ανατολή και κυρίως έχει φανεί ότι έχουν αδυναμία έναντι της Τουρκίας.
Ποιοι κερδίζουν; Οι Τούρκοι πήραν ότι ήθελαν. Ο Άσαντ από το πουθενά απέκτησε πάλι σχεδόν όλο το κράτος του και οι Ρώσοι πλέον είναι το «αφεντικό» στην Μέση Ανατολή.
Απέκτησαν μόνιμη παρουσία στην Α.Μεσόγειο και προστατεύουν το μαλακό υπογάστριό τους από την πλευρά του Καυκάσου. Το δε σιιτικό-ορθόδοξο «τόξο» που έχουν δημιουργήσει από το Λίβανό μέχρι το Ιράν, όχι μόνο άντεξε αλλα βγήκε πολύ στέρεο και δείχνει να έχει εδραιωθεί ισχυρό στην «καρδιά» της Μέσης Ανατολής.
Εμφανίστηκαν οι Ρώσοι ως οι ρυθμιστές που έσωσαν την «παρτίδα» και αυτό σημαίνει ότι πολλοί στον πλανήτη θα ζητούν περισσότερο την διαμεσολάβησή τους από ότι των Αμερικανών.
Μόσχα και Άγκυρα έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν.
