Ελληνοτουρκικά
Η προμήθεια των 36 μαχητικών 4++ γενιάς από την τουρκική Αεροπορία, η οποία όπως έγινε γνωστό σήμερα βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωσή της, φέρνει την ΠΑ προ μιας εξαιρετικά δυσάρεστης εξέλιξης.
Η τουρκική Αεροπορία διαμορφώνει ένα σύνολο με τους ρωσικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους και μαχητικά που η ΠΑ δεν έχει απάντηση.
Και είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα μπορέσει να διαμορφώσει μια ικανή αποτρεπτική ισχύ όχι απλώς στο επόμενο κρίσιμο διάστημα, αλλά ακόμα και σε διάστημα δεκαετίας.
Βασικά λόγω της οικονομικής καταστροφής των Μνημονίων, αλλά και της απροθυμίας των πολιτικών ηγεσιών της χώρας να «δουν» το θέμα των εξοπλισμών στις ΕΔ όχι ως επένδυση ασφαλείας, προτιμώντας την οπτική της «περιττής δαπάνης» με αποτέλεσμα να το θέσουν στην «κλίνη του Προκρούστη» των δανειστών.
Οι «περγαμηνές» του ρωσικού μαχητικού είναι λίγο έως πολύ γνωστές.
Εν τάχει να αναφέρουμε το ραντάρ ΝΙΙΡ Ν035 IRbis-E με εμβέλεια, για στόχο μαχητικού με RCS 3 τ.μ. που φτάνει τα 400 χλμ. (!) και βλήματα όπως το R-77 RVV-AE με εμβέλεια που μπορεί να φτάσει και τα 150 χλμ. το αεροσκάφος θα μπορεί να ελέγχει τεράστιες αποστάσεις.
Η ευελιξία του βασισμένη στους δύο πανίσχυρους κινητήρες 117S των 32.000 λιβρών, ο καθένας είναι άλλωστε παροιμιώδης για την ισχύ του.
Το σημαντικότερο είναι ότι με αυτό το αεροσκάφος η τουρκική Αεροπορία θα μπορεί να ελέγχει σχεδόν όλη την Ανατολική Μεσόγειο.
Σε καμία περίπτωση το F-16 ακόμη και στην αναβαθμισμένη έκδοσή του δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το ρωσικό μαχητικό, ούτε στην εμβέλεια αποκάλυψης και προσβολής στόχων, ούτε στις κλειστές αερομαχίες.
Το ότι θα αντικαταστήσει το F-4E Terminator 2020, μόνο μελαγχολία φέρνει σε όσους γνωρίζουν ότι τα ελληνικά F-4E PI θα έπρεπε να είχαν αντικατασταθεί συνολικά μεταξύ 2015 και 2018, αλλά δεν πρόκειται να αντικατασταθούν ούτε το… 2028!
Έτσι καθίσταται σαφές πως η έλευση του Su-35 στο Αιγαίο θα ανατρέψει πολλές αντιλήψεις και θα ανησυχήσει τους «κατ΄ επάγγελμα εφησυχαστές».
Πώς θα απαντήσει η ΠΑ σε αυτή τη νέα απειλή;
Όλα τα δεδομένα λένε πως απλά ΔΕΝ θα απαντήσει.
Δυστυχώς στην Ελλάδα της “μετα-μνημονιακής” εποχής κυριαρχεί ένα κλίμα πρωτοφανούς ηττοπάθειας, στα πρόθυρα της συνδιαλλαγής με τον επιτιθέμενο, αδιαφορίας για την ασφάλεια της χώρας, καταφυγής για προστασία σε διεθνείς οργανισμούς και «συμμαχίες» και είναι τόσο έκδηλο που ακόμη και οι Κύπριοι αδερφοί μας έχουν αντιληφθεί την αδυναμία αυτή και σχεδιάζουν τις δικές τους στρατηγικές συμμαχίες.
Μέσα από αυτό το κλίμα παραίτησης και έλλειψης ενός εθνικής εμβέλειας οράματος (εκτός και εάν ως «όραμα» θεωρούνται δύο ουρανοξύστες και τρία καζίνα στο Ελληνικό ή πόσο ρεκόρ κάναμε φέτος στις αφίξεις τουριστών) η χώρα είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσει την συρρίκνωση.
Μπορεί να μην είναι εδαφική σε πρώτη φάση, αυτό θα το αποφύγουμε όσο υποχωρούμε και δίνουμε χώρα στην Τουρκία, αλλά θα είναι πλήρης δορυφοροποίηση στην ανεξέλεγκτη γείτονα.
Σε αυτό το περιβάλλον τίποτα δεν δείχνει πως οι ηγεσίες του τόπου έχουν αντιληφθεί τι πραγματικά πρόκειται να συμβεί.
Εκτός και αν το έχουν και προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο, αλλά με ποια προοπτική; Να καθυστερήσουν το αναπόφευκτο και να μην συμβεί επί δικής τους διακυβέρνησης, αλλά στην επόμενη ή την μεθεπόμενη;
Η Πολεμική Αεροπορία με διαθεσιμότητες απαράδεκτες για το υφιστάμενο περιβάλλον ασφάλειας, ακόμη προσπαθεί να αποκαταστήσει την ροή ανταλλακτικών για τα Mirage 2000 (ένα θέμα που δεν πρόκειται να λυθεί ούτε το 2019!) και με ένα πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 που θα ολοκληρωθεί το 2028 (και αν…), κάποιοι θεωρούν πως έχουμε έτσι εξασφαλισμένη αποτροπή σε ότι αφορά το εναέριο ισοζύγιο ισχύος, το οποίο είναι καλώς ή κακώς το στρατηγικά σημαντικότερο από τους τρεις Κλάδους των ΕΔ!
Σε ότι αφορά τα F-35 για τα οποία υπάρχει μια σχετική παραφιλολογία κανείς δεν γνωρίζει εάν και πότε θα παραγγελθούν, αλλά και πόσα. Αν και τα πράγματα είναι πολύ απλά: Αν δεν μα τα χαρίσουν δεν πρόκειται να τα προμηθευτούμε.
Όσο για το ΠΝ αυτό βρίσκεται ακόμη σε πιο δυσχερή θέση. Με την εγκατάλειψη του προγράμματος των φρεγατών FREMM και μαζί με αυτές πιθανόν και των πυραύλων cruise SCALP-Naval θα περιοριστεί σε ρόλο «κομπάρσου» ακόμη και αν προχωρήσει στην παραγγελία των δύο μικρομεσαίων «αναιμικών» φρεγατών Belharra, αλλά και χωρίς ούτε αυτό να είναι σίγουρο.
Τον Ελληνικό Στρατό. προς το παρόν, ας τον αφήσουμε εκτός κριτικής, προκειμένου να ολοκληρώσει το μεγαλεπήβολο σχέδιό του για την φιλοξενία των αλλοδαπών, στα στρατόπεδα που κλείνει και βέβαια στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και της Δωδεκανήσου (αλήθεια, σε μια αιφνιδιαστική τουρκική αεραπόβαση, πόσο θα αντέξουν οι μονάδες π.χ. της Σάμου που τώρα ασχολούνται ΜΟΝΟ με την φιλοξενία των αλλοδαπών;).
Και όμως ενώ όλοι βλέπουν μια Τουρκία που γιγαντώνεται κάθε μέρα εξοπλιστικά κοιτούν δεξιά ή αριστερά κάνοντας τους ανήξερους ή όταν πιέζονται κάνουν ανέξοδες δηλώσεις, περί «επάρκειας των ΕΔ» που δεν πείθουν όμως κανένα.
Εάν επομένως η Τουρκία παραλάβει και τα Su-35 σε συνδυασμό με τα S-400, κανένα μαχητικό της ΠΑ δεν θα πετάει στο Αιγαίο χωρίς να είναι στοχοποιημένο με τον ένα τρόπο ή τον άλλο, τα τουρκικά πλοία θα πραγματοποιούν ασκήσεις έξω από τη Σκύρο αι την Εύβοια και εμείς θα πανηγυρίζουμε γιατί φέραμε τόσο εκατομμύρια τουρίστες στη χώρα.
