Ανάληψη ευθύνης για την επίθεση κατά αστυνομικών στα Εξάρχεια στις 7 Νοέμβρη

Σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου αναρτήθηκε κείμενο στο οποίο γίνεται ανάληψη ευθύνης για την επίθεση κατά αστυνομικών στα Εξάρχεια, στις 7 Νοεμβρίου 2019.

Ακολουθεί το κείμενο αυτούσιο καθώς και φωτογραφίες που αναρτήθηκαν στον ιστοχώρο:

Το βράδυ της Πέμπτης 7 Νοέμβρη 2019, επιλέξαμε να επιτεθούμε στην κλούβα των ΜΑΤ που στρατοπεδεύει στα γραφεία του ΚΙΝΑΛ, και στη μηχανοκίνητη ομάδα ΔΙΑΣ που τη συνόδευε την ώρα της αλλαγής βάρδιας. Η επιλογή μας αυτή δεν ήταν διόλου τυχαία.

Σε μια συγκυρία όπου η κυβέρνηση της ΝΔ έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό εναντίον όσων αγωνίζονται, σε μια συγκυρία εκκένωσης προσφυγικών και πολιτικών-κοινωνικών χώρων αγώνα, σε μια συγκυρία έμπρακτης κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου και εισβολής ΜΑΤ και ΟΠΚΕ μέσα σε σχολές – σε αυτή τη συγκυρία επιλέξαμε να στήσουμε καρτέρι στα κωλόπαιδα των ΜΑΤ και στα τσουτσέκια της ομάδας ΔΙΑΣ, και να τους επιτεθούμε εμπρηστικά από δύο σημεία, καταστρέφοντας τις μηχανές τους, τραυματίζοντας τρεις απ’ αυτούς, κι επιχειρώντας παράλληλα να κάψουμε και την κλούβα που ακινητοποιήθηκε στην οδό Ερεσσού.

Η ενέργεια αυτή πραγματοποιήθηκε εντός της περιοχής των Εξαρχείων για να καταστήσει σαφές ότι η συνέχιση της όξυνσης της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους θα έχει και τις ανάλογες απαντήσεις. Τα όσα επακολούθησαν της δράσης, απλώς επαλήθευσαν τη δικαιοπραξία της απόφασής μας να αναμετρηθούμε -νικηφόρα- με τους βασανιστές της ΕΛ.ΑΣ: προσαγωγές στο σωρό, απόπειρα εισβολής στο καφενείο της πλατείας, βασανιστήρια κατά αγωνιστών, πνίξιμο της γειτονιάς στα χημικά.

Η αστυνομία έδειξε ακόμη μια φορά το πραγματικό της πρόσωπο, όταν μια χούφτα αγωνιστριών κι αγωνιστών -με αυτοσχέδια μέσα πάλης- επιτέθηκαν στους πάνοπλους φρουρούς της τάξης, καταφέρνοντας να τσαλακώσουν την επίπλαστη εικόνα παντοδυναμίας τους στην περιοχή. Κατορθώνοντας, επίσης, να υπενθυμίσουν πως οι «χειρουργικές» επεμβάσεις της αστυνομίας του Μ. Χρυσοχοϊδη πραγματοποιούνται δίχως αναισθητικό, όταν πρόκειται ν’ αντιμετωπίσει την αντίσταση που ξεμπροστιάζει την καταστολή και σφυγμομετρά τα όριά της. Υπενθυμίζοντας, εν τέλει, ότι, χωρίς δυναμικά αντανακλαστικά και όξυνση των κοινωνικών-ταξικών αντιστάσεων, είναι βέβαιο πως οι κατασταλτικές αυτές επεμβάσεις θα επιτυγχάνουν το μούδιασμα και την παράλυση του κινήματος, το οποίο απλώς θα συνηθίσει την καταστολή, εσωτερικεύοντας τον φόβο και την παραίτηση.

Η επίθεση στο κίνημα είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας ευρύτερης επίθεσης στα δικαιώματα και τα κοινωνικά κεκτημένα που κερδήθηκαν με κόστος κι αυτοθυσία απ’ την αγωνιζόμενη κοινωνία. Το υποτιθέμενο πέρασμα προς την καπιταλιστική ανάπτυξη, ως μια ύστατη προσπάθεια του συστήματος ν’ αντιμετωπίσει τη βαθιά δομική κρίση του Κεφαλαίου, σηματοδοτεί την ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου στα χέρια των πλουσίων, το βάθεμα της εκμετάλλευσης των ταξικά αδύναμων, την αναδιανομή της φτώχειας και της ανέχειας, την εντατικοποίηση της επισφαλούς, κακοπληρωμένης κι υποτιμημένης εργασίας.

Γι’ αυτό και ο καπιταλισμός αναβαθμίζει διαρκώς το κατασταλτικό του οπλοστάσιο. Γι’ αυτό θωρακίζεται νομικά απέναντι στην εξέγερση που, νομοτελειακά, θα ξεσπάσει τα επόμενα χρόνια και στην Ελλάδα. Γι’ αυτό επιτίθεται βεβιασμένα και λυσσαλέα στις δομές και στον κόσμο του αγώνα, αντιμετωπίζοντας το κίνημα σαν «εγκληματική οργάνωση» που πρέπει άμεσα να εξαρθρωθεί.

Για να μην περάσει η προληπτική στρατηγική της αντιεξέγερσης, οφείλουμε να ορθώσουμε απέναντί της το τείχος της κινηματικής αυτοάμυνας και της κοινωνικής-ταξικής αντιβίας.

ΥΓ.: Δύναμη στον αναρχικό σύντροφο Β. Σταθόπουλο, προφυλακισθέντα έπειτα από μαζική κατασταλτική επιχείρηση ενορχηστρωμένη απ’ τα καθάρματα της αντιτρομοκρατικής στις 8 και 9 Νοέμβρη 2019.

Σύντροφοι, Συντρόφισσες