Όποιος ξεχνάει το παρελθόν του δεν μπορεί να έχει μέλλον λένε κι έχουν απόλυτο δίκιο.
Σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού το ΥΠΕΘΑ προχώρησε στην τοποθέτηση μαρμάρινων σταυρών στους τάφους Ελλήνων πεσόντων, κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940 – 1941, στην Χειμάρρα της Βορείου Ηπείρου.
Πρόκειται για στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους τον Απρίλιο του 1941, στη διάρκεια εχθροπραξιών με τους Ιταλούς, και ετάφησαν στο κτήμα της οικογένειας Μπρίγκου, έξω από την Χειμάρρα.
Πρόκειται για τους Παναγιώτη Αλογογιάννη, Ματθαίο Λαγό, Δημήτρη Σέλα, Νικόλαο Κτημαδάκη, Κέρκη Μωραΐτη και Ανδρέα Προβατά. Ο τελευταίος μάλιστα πριν ξεψυχήσει παρέδωσε το πορτοφόλι του στον Ιωάννη Μπρίγκο, προκειμένου να το παραδώσει σε συγγενικά του πρόσωπα.
Επί κομμουνιστικού καθεστώτος, ο Ιωάννης Μπρίγκος, βασανίστηκε και φυλακίστηκε προκειμένου να υποδείξει που είναι θαμμένοι οι Έλληνες στρατιώτες. Αυτός όμως κράτησε επτασφράγιστο το μυστικό, που ελάχιστοι γνώριζαν.
Ανάμεσά τους και η κόρη του Ερμιόνη, μόλις 8 χρονών κατά τον Β΄ Π.Π., που έως σήμερα είναι η «μάνα» των νεκρών ηρώων μας. Μια μυρτιά, που φυτεύτηκε στο σημείο, ήταν για δεκαετίες το «σημάδι» πως εκεί ήταν θαμμένοι οι έξι Έλληνες.
Το 1991 ο Νικόλοας Μπρίγκος, αμέσως μετά το άνοιγμα των συνόρων, ταξίδεψε στην Ελλάδα προκειμένου βρει τις οικογένειες των νεκρών στρατιωτών και να τους ενημερώσει που είναι θαμμένοι τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Λίγο αργότερα έφυγε και ο ίδιος από τη ζωή, με την ικανοποίηση πως έκανε το χρέος του προς την πατρίδα.
Το 2014 η κυρία Μπρίγκου, τιμήθηκε από τον τ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ.Κάρολο Παπούλια, που την είχε υποεχτεί στο Προεδρικό Μέγαρο. Η ίδια τότε είχε δηλώσει «Το σπίτι μου βρίσκεται ακριβώς στην πρώτη γραμμή που πολέμησαν οι Έλληνες. Εκεί τους γνώρισα, έφαγα μαζί τους, ήπια, τραγούδησα, αλλά και έκλαψα όταν τους χάσαμε. Στο σπίτι μας έμεναν οι αξιωματικοί και στο μαντρί που είχαμε τα γίδια οι στρατιώτες. Εγώ ήμουν μικρή τότε, είμαι γεννημένη το 1933, αλλά τους θυμάμαι, δεν τους ξεχωρίζαμε, ήμασταν όλοι μαζί σαν μια οικογένεια, 15 άτομα.
Ήταν όλοι τους παλικάρια. Θυμάμαι τον αγώνα τους και τη δύναμή τους στον πόλεμο, που δεν φοβηθήκανε. Ήταν άξια παλικάρια και έπεσαν σαν παλικάρια, αφού πρώτα πολέμησαν σαν τα λιοντάρια. Η μάνα μου τους μαγείρευε και εγώ το πρωί σηκωνόμουν και τους πήγαινα το τσάι, το νερό, τους φώναζα ‘ελάτε παιδιά να φάτε’. Δεν με υποχρέωνε κανείς να το κάνω, το έκανα από την ψυχή μου. Θα τους θυμάμαι για πάντα, γιατί έχασαν τη ζωή τους, τα νιάτα τους, για να απελευθερώσουν εμάς από τους Ιταλούς. Αυτά ήταν τα παλικάρια της Ελλάδος».
Πρόσφατα, με πρωτοβουλία του Γ.Γ. του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, κ. Αντώνη Οικονόμου, αντικαταστάθηκαν οι παλιοί ξύλινοι σταυροί με νέους μαρμάρινους, πάνω στους οποίους αναγράφονται τα ονόματα των Ελλήνων πεσόντων.