Διεθνής Ασφάλεια
Μπορεί ο κίνδυνος μιας άμεσης γενικευμένης σύρραξης μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ να φαίνεται ότι απομακρύνεται, όπως φάνηκε από τον τόνο που επέλεξε ο Ντόναλντ Τραμπ στο διάγγελμά του προς τους Αμερικανούς μετά τις πυραυλικές επιθέσεις στις βάσεις στο Ιράκ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ειπωθεί η τελευταία λέξη.
To Iράν «πιεζόταν να κάνει κάτι γρήγορα. Κι οι πυραυλικές επιθέσεις του κατά των Αμερικανών στο Ιράκ ήταν χαμηλού κόστους», λέει στο Bloomberg ο Καμράν Μποχαρί του Center for Global Policy στην Ουάσιγκτον, συμφωνώντας με την άποψη αμερικανικών πηγών και ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Ωστόσο, όπως σημειώνουν διεθνή ΜΜΕ επικαλούμενα αναλυτές δυτικών μυστικών υπηρεσιών και διπλωμάτες , το Ιράν μπορεί να εξαπολύσει διάφορες, λιγότερο θεαματικές αλλά πιο επικίνδυνες επιθέσεις μέσω των διάφορων πολιτοφυλακών και δυνάμεων που ελέγχει στη Μέση Ανατολή, σημειώνοντας ότι στο παρελθόν η Τεχεράνη κι οι σύμμαχοί της περίμεναν μέχρι και τέσσερα χρόνια για να δώσουν την «απάντηση» που επιθυμούσαν.
O ανώτατος ηγέτης του Ιράν, αγιατολάχ Αλί Χαμενεϊ κατέστησε σαφές ότι οι επιθέσεις στις δύο αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ δεν είναι αρκετές. Ο Χαμενεϊ, που έχει τον τελευταίο λόγο στην Τεχεράνη όσον αφορά σε πολιτικά ζητήματα, επεσήμανε ότι ο στόχος του καθεστώτος πρέπει να είναι ο τερματισμός της αμερικανικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή και μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο έπλεξε το εγκώμιο του ψηφίσματος του ιρακινού κοινοβουλίου που αξίωσε την αποχώρηση όλων των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα μετά την εξόντωση του Ιρανού υποστρατήγου Κασέμ Σουλεϊμανί.
Το Ιράν θα προσπαθήσει να πιάσει στον ύπνο τους Αμερικανούς
Το μήνυμα του Χαμενεϊ καθιστά σαφές ότι το Ιράν δεν πρόκειται να περιοριστεί στις χθεσινές πυραυλικές επιθέσεις, αλλά θα προσπαθήσει να χτυπήσει σε ανύποπτη στιγμή πιάνοντας στον ύπνο του Αμερικανούς. Η Τεχεράνη, σημειώνουν αναλυτές, προτιμά να αποφύγει μια απευθείας στρατιωτική αντιπαράθεση με την υπέρτερη τεχνολογικά, αριθμητικά και ποσοτικά αμερικανική πολεμική μηχανή και να χρησιμοποιήσει – όπως κάνει χρόνια τώρα – συμμάχους όπως τη λιβανέζικη Χεζμπολάχ ή τους σιϊτες αντάρτες Χούτι της Υεμένης για να επιτεθεί στους αντιπάλους της.
Η Χεζμπολάχ περίμενε κάποτε τέσσερα χρόνια για να εκδικηθεί τον φόνο συναδέλφου του Σουλεϊμανί
Μετά τον φόνο το 2008 ενός ηγετικού στελέχους της Χεζμπολάχ και συναδέλφου του Σουλεϊμανί στη διάρκεια, όπως λέγεται, κοινής επιχείρησης της CIA με την ισραηλινή Μοσάντ, Iράν και Χεζμπολάχ ορκίστηκαν εκδίκηση κατά του Ισραήλ. Χτυπήματα που εξαπέλυσε η λιβανέζικη οργάνωση κατά ισραηλινών στόχων από την Ταϊλάνδη μέχρη την Κύπρο τα επόμενα χρόνια απετράπησαν, αλλά το 2012 μια επίθεση αυτοκτονίας κατά Ισραηλινών τουριστών στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας προκάλεσε τον θάνατο πέντε Ισραηλινών και του Βούλγαρου οδηγού του λεωφορείου και τον τραυματισμό άλλων 32 Ισραηλινών.
«Οι αμερικανικές διπλωματικές αποστολές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις ανά την υφήλιο θα είναι σε συναγερμό επί μήνες αν όχι επί χρόνια φοβούμενες μια επίθεση που θα οδηγήσει το μακρύ χέρι του Ιράν. Στην Τεχεράνη δεν νιώθουν την πίεση να χτυπήσουν ο,τιδήποτε – αυτό το έκαναν ήδη με τις πυραυλικές επιθέσεις κατά των αμερικανικών βάσεων στο Ιράκ. Η επόμενη επίθεση θα είναι πιο σκληρή, φονική και κατά πάσα πιθανότητα σχεδιασμένη έτσι ώστε να μπορούν οι ιρανικές Αρχές να αρνηθούν κάθε ανάμειξη», δήλωσε διπλωμάτης στο Business Insider.
Μακροπρόθεσμος στόχος του Ιράν η αποχώρηση των Αμερικανών από τη Μέση Ανατολή
Φιλο-ιρανικές πολιτοφυλακές στο Ιράκ κατέστησαν σαφές, ότι ανεξάρτητα από τα αντίποινα του Ιράν για τον φόνο του Σουλεϊμανί θα πάρουν την δική τους εκδίκηση για τον θάνατο του Αμπού Μάχντι αλ Μουχάντις, διοικητή της σιιτικής Καταϊμπ Χεζμπολάχ στην ίδια αμερικανική επίθεση.
Ταυτόχρονα το ιρανικό κοινοβούλιο αύξησε την Τρίτη κατά 200 εκατ. δολάρια τον προϋπολογισμό των Φρουρών της Επανάστασης, κίνηση που δείχνει από τη μία ότι το καθεστώς στην Τεχεράνη θέλει να επεκτείνει τη δράση του στην ευρύτερη περιοχή κι από την άλλη ότι ο Ντόναλντ Τραμπ απέτυχε στον διακηρυγμένο στόχο του να υποχρεώσει το Ιράν να δείξει μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση στη Μέση Ανατολή με την εξόντωση του Σουλεϊμανί. Ο διοικητής της Δύναμης Κουντς θεωρείτο αρχιτέκτονας της περιφερειακής πολιτικής του Ιράν με αδιαμφισβήτητη δύναμη και επιρροή στην περιοχή. Αλλά δεν είναι αναντικατάστατος. Τα δίκτυα που έχουν στήσει οι Φρουροί της Επανάστασης στην περιοχή παραμένουν ενεργά μετά τον θάνατό του και ικανά να χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή…
