Πυραυλικά Συστήματα
Το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι μια αναβαθμισμένη έκδοση του συστήματος Iron Dome εξολόθρευσε επιτυχώς όλους τους «εχθρικούς» στόχους που αντιμετώπισε σε μια πρόσφατη σειρά δοκιμών.
Ο ισραηλινός «σιδηρούς θόλος» δεν πρόκειται για ένα αντίστοιχο των Patriot, των S-300 και των Arrow, αλλά για ένα σύστημα σχεδιασμένο να αναχαιτίζει ρουκέτες μικρής εμβέλειας (όχι βαλλιστικούς πυραύλους) και πυρά πυροβολικού οι επονομαζόμενες απειλές C-RAM.
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία, το Iron Dome αποτελεί μία «αποτελεσματική και πρωτοποριακή φορητή λύση» απέναντι σε επιθέσεις μικρής εμβέλειας ρουκετών και βλημάτων πυροβολικού διαμετρήματος 155 χιλιοστών, με εμβέλεια μέχρι 70 χιλιομέτρων, υπό κάθε είδους καιρικές συνθήκες, ημέρα ή νύχτα. Το σύστημα χρησιμοποιεί έναν πύραυλο αναχαίτισης με ειδική κεφαλή για την γρήγορη κατασκευή στόχων εν πτήσει, ενώ μπορεί να αντιμετωπίσει πολλαπλές απειλές. Η εταιρεία το χαρακτηρίζει ως «οικονομικό».
Γενικότερα, το Iron Dome αποτελεί ένα από τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας που προστατεύουν το Ισραήλ, απαρτίζοντας μία αντιπυραυλική «ομπρέλα» αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η εγκατάσταση κάθε πυροβολαρχίας κοστίζει 50 εκατομμύρια δολάρια, και επί της παρούσης σε επιχειρησιακή λειτουργία βρίσκονται πέντε πυροβολαρχίες, ενώ σχεδιάζεται η εγκατάσταση άλλων οκτώ μέσα στο επόμενο έτος.
Το κόστος του κάθε πυραύλου Tamir ανέρχεται στα 60.000 δολάρια, ωστόσο η κατασκευάστρια εταιρεία επιμένει στον χαρακτηρισμό του ως οικονομικού, λόγω της ιδιότητάς του να εξακριβώνει ποιες ρουκέτες απειλούν στʼαλήθεια κατοικημένες περιοχές και ποιες όχι, και να στοχεύει τις πραγματικά επικίνδυνες.
Ένα σύστημα Iron Dome αποτελείται από τρία βασικά τμήματα: το σύστημα ραντάρ, το οποίο κατασκευάζεται από την Elta, το BMC (Battle Management & Weapon Control – σύστημα ελέγχου πυρός), που έχει αναπτυχθεί από την mPrest Systems και η μονάδα εκτόξευσης πυραύλων, από όπου εκτοξεύονται τα βλήματα Tamir, που κατασκευάζει η Rafael. Όταν ανιχνευθεί ένας πύραυλος, το ραντάρ παρακολουθεί την πορεία και την ταχύτητά του και μεταδίδει τα δεδομένα στο BMC, όπου προσδιορίζεται το σημείο πρόσκρουσης. Εάν θεωρηθεί ότι ο πύραυλος είναι όντως απειλητικός, εκτοξεύεται βλήμα. Μία πυροβολαρχία αποτελείται από μία μονάδα ραντάρ και τρεις εκτοξευτές, με τον κάθε εκτοξευτή να περιέχει 20 αναχαιτιστικούς πυραύλους. Κάθε πυροβολαρχία θεωρείται πως είναι ικανή να προστατέψει μία αστική περιοχή έκτασης περίπου 150 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Την επανδρώνουν περίπου εκατό άτομα, συμπεριλαμβάνων των χειριστών, των τεχνικών και του προσωπικού ασφαλείας.
