Τι έλεγε ο πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Νίκος Κουρής για την κρίση των Ιμίων ένα χρόνο μετά

Ο πτέραρχος και επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Νίκος Κουρής ένα μόλις χρόνο (2/2/1997) μετά την κρίση των Ιμίων έδωσε συνέντευξη στο δημοσιογράφο Κυριάκο Ζηλάκο για την εφημερίδα «Ριζοσπάστης».

Ο Ν. Κουρής ήταν υφυπουργός Άμυνας την περίοδο της κρίσης στα Ίμια και στη θέση αυτή βρισκόταν την περίοδο Οκτώβρης ’93 – Σεπτέμβρης ’96. Επίσης έχει διατελέσει Αρχηγός ΓΕΕΘΑ το διάστημα 1984 – 1989. Το δε 1980 συμμετείχε σαν ανώτατος αξιωματικός στην ελληνική επιτροπή που διαπραγματεύθηκε τη συμφωνία επανένταξης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ.

Ο Ν. Κουρής επισημαίνει ότι η κρίση στα Ίμια ήταν προσχεδιασμένη, ενώ θεωρεί υπαρκτό τον κίνδυνο στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύγκρουσης, με στόχο τη Βοσνιοποίηση του Αιγαίου για την επιβολή της “PAX AMERIKANA”. Σημειώνει ότι μια ενδεχόμενη διαπραγμάτευση με την Τουρκία θα οδηγήσει σε νέο κύκλο τουρκικών διεκδικήσεων και μιλάει για τις παγίδες που επιφυλάσσει για την Κύπρο ένα μορατόριουμ στις πτήσεις μαχητικών αεροσκαφών. Επισημαίνει επίσης ότι με βάση τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που προωθείται, τα νησιά του Αιγαίου θα περάσουν υπό τουρκικό επιχειρησιακό έλεγχο. Όσον αφορά το ΝΑΤΟ αναφέρει ότι δεν έχει λόγο ύπαρξης, παρά μόνο σαν εργαλείο για τη διατήρηση της αμερικανικής επικυριαρχίας σε Ευρώπη και Ασία.

Προσχεδιασμένη η κρίση στα Ίμια
– Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την κρίση στα Ίμια, πώς εκτιμάτε σήμερα την κατάσταση;
– Εκείνο που χαρακτηρίζει την περίοδο που άρχισε με τη διεκδίκηση της Τουρκίας πάνω στα Ίμια, είναι η προβολή φανερά πλέον των εδαφικών της βλέψεων. Για πρώτη φορά η Άγκυρα προβάλλει ξεκάθαρα εδαφικές διεκδικήσεις με τη διακοίνωση που έκανε στις 29 Δεκεμβρίου του 1995, όπου ανέφερε ότι όσα νησιά, νησίδες ή βραχονησίδες του Αιγαίου δεν ανήκουν στην Ελλάδα, με βάση ρητές διατάξεις διεθνών συνθηκών, είναι υπό αμφισβήτηση.

– Τελικά τι έγινε τότε, επειδή πέπλος μυστηρίου καλύπτει την όλη υπόθεση;
– Δεν υπήρξε κανένα μυστήριο. Προεκλήθη από την Τουρκία μια κρίση, προσχεδιασμένη κατά τη γνώμη μου. Η προσάραξη του τουρκικού φορτηγού το βράδυ της 25ης Δεκεμβρίου του ’95 ήταν προσχεδιασμένη για να επακολουθήσουν όσα γνωρίζουμε.

– Περισσότερο γίνεται συζήτηση για τους ελληνικούς στρατιωτικούς χειρισμούς…
– Κατ’ αρχήν δεν υπήρξε ούτε πόλεμος, ούτε δόθηκε κάποια μάχη. Εκείνο το βράδυ, με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή ήταν εύκολο για μια μικρή ομάδα καταδρομέων να βγει σε οποιαδήποτε ελληνική ή τουρκική βραχονησίδα. Αυτό έγινε εκείνο το βράδυ.

– Ακόμα και παρουσία του συνόλου σχεδόν του ελληνικού στόλου;
– Το σύνολο του στόλου μας δεν ήταν εκεί. Ο στόλος ήταν αναπτυγμένος σε όλο το Αιγαίο. Στα Ίμια ήταν ένα μικρό τμήμα το οποίο αντιστάθμιζε την παρουσία της τουρκικής δυνάμεως που ήταν στην περιοχή, γύρω στα επτά καράβια από κάθε πλευρά.

– Από κάποιους διατυπώνεται η άποψη ότι η κατάληψη της μικρής Ίμια από τους Τούρκους ήταν σικέ παιχνίδι για να δοθεί διέξοδος και να εκτονωθεί η κατάσταση.
– Αυτό είναι φαντασία.

Άλλα τα συμφέροντα των συμμάχων

– Πόσο ισχύει η εκτίμηση ότι η Ελλάδα σήμερα, ένα χρόνο μετά τα Ίμια, βρίσκεται σε ακόμα πιο δύσκολη θέση;

– Σε δύσκολη θέση έχουμε βρεθεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1940, όταν ελληνικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή χτυπήθηκαν από τους Άγγλους. Ακολούθησαν τα Δεκεμβριανά, ο εμφύλιος πόλεμος, τα Κυπριακά και η επιδείνωση των σχέσεων με τη “φίλη” και σύμμαχο Τουρκία που μας έφερε πολλές φορές στα πρόθυρα πολέμου.

– Το παράξενο είναι ότι αυτοί που ονομάζονται σύμμαχοί μας είναι αυτοί που μας δημιουργούν τα προβλήματα…
– Η ιστορία των τελευταίων 50 χρόνων δείχνει ότι τα εθνικά μας συμφέροντα, τα νόμιμα εθνικά μας συμφέροντα, δεν ταυτίζονται με εκείνα των μεγάλων δυτικών δυνάμεων. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Τουρκία σαν στρατηγικό “χωράφι”, έχει για αυτούς μεγαλύτερη σημασία, καθορίζει και την ποιότητα των σχέσεων μεταξύ της χώρας μας και των μεγάλων αυτών δυνάμεων.

Δεν υπάρχουν περιθώρια υποχώρησης

– Αυτές οι παρεμβάσεις που γίνονται, με τις οποίες μας ζητάνε να καθίσουμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, πού πιστεύετε ότι μπορεί να οδηγήσουν;

– Η θέση της ελληνικής πλευράς, και αυτό υποστηρίζεται λίγο πολύ από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, είναι ότι η κατευθείαν διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο πλευρών, και δεδομένων των διεκδικήσεων της Άγκυρας, θα οδηγήσει ή σε επιδείνωση της καταστάσεως, όταν δεν προκύψει συμφωνία από τη διαπραγμάτευση ή σε κάποιας μορφής υποχώρηση εκ μέρους της χώρας μας.

– Υπάρχουν περιθώρια υποχώρησης;
– Νομίζω όχι. Η φύση των θεμάτων, που προβάλει η Άγκυρα σαν δήθεν προβλήματα, είναι τέτοια που δεν επιτρέπει καμία υποχώρηση, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, μετά από μια σειρά παραχωρήσεων που θα κάνουμε με την ελπίδα, ενδεχομένως, να επιτύχουμε ένα “modus vivendi” μεταξύ των χωρών μας, να προχωρήσει η Τουρκία σε ένα νέο κύκλο διεκδικήσεων από προωθημένες πλέον θέσεις.

– Πάντως γινόμαστε μάρτυρες μιας διαρκούς διολίσθησης θέσεων από την ελληνική πλευρά.
– Διολίσθηση θέσεων σε πολιτικό επίπεδο δεν έχουμε. Έχουμε απλώς μια αυξημένη επιθετικότητα, μια έντονη στρατιωτική πίεση εκ μέρους της Τουρκίας, η οποία δημιουργεί κινδύνους διατάραξης της ειρήνης με τη δημιουργία θερμών επεισοδίων.

– Ένα κλασικό ερώτημα: Πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει πόλεμος;
– Θερμά επεισόδια μπορούν να γίνουν είτε από τυχαίο γεγονός ή πολύ πιο πιθανό, από κάποιο σχεδιασμό της άλλης πλευράς. Επομένως ο κίνδυνος είναι πάντα υπαρκτός.

Το ενιαίο αμυντικό δόγμα

– Κατά τη διάρκεια της δικής σας θητείας στο υπουργείο Άμυνας τέθηκε σε εφαρμογή το δόγμα περί ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας – Κύπρου. Εντέλει περί τίνος πρόκειται;

– Από τη στιγμή που οι μεγαλύτερες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα τα οποία εναλλάσσονται στην εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά και άλλες πολιτικές δυνάμεις, έχουν διακηρύξει ότι κάθε νέα επίθεση εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας εκ μέρους της Τουρκίας συνιστά αιτία πολέμου, το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου είναι φυσική συνέπεια της πολιτικής αυτής διακήρυξης. Το γεγονός δε, θα προσέθετα, για εκείνους που αμφισβητούν το δόγμα, ότι βάλλεται και υπονομεύεται από τον ξένο παράγοντα και την Τουρκία, δείχνει ότι η σταδιακή ισχυροποίηση της άμυνας της Κύπρου τείνει να ανατρέψει τη δυσμενή για την Κυπριακή Δημοκρατία ισορροπία δυνάμεων, η οποία βοηθά να διαιωνίζεται το σημερινό διχοτομικό καθεστώς.

– Δηλαδή είναι πιο πολύ στρατιωτικό το ζήτημα της επίλυσης του Κυπριακού;
– Όχι, αλλά η ισχυροποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η μεταβολή της ισορροπίας στρατιωτικής ισχύος υπέρ της ελληνοκυπριακής πλευράς θα συμβάλει ασφαλώς στην πολιτική επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

– Από την άλλη όμως βλέπουμε, όσον αφορά τον παράγοντα της στρατιωτικής ισχυροποίησης, ότι στο Αιγαίο, παρά την ισχυρή ελληνική στρατιωτική παρουσία, η Ελλάδα βρίσκεται όλο και σε πιο δυσμενή θέση.

– Είναι φανερό ότι μια δυσμενής πολιτική λύση στο Κυπριακό και στο Αιγαίο, μπορεί να επιβληθεί ευκολότερα αν η δική μας πλευρά βρίσκεται σε κατάσταση στρατιωτικής αδυναμίας. Με την ισχυροποίηση της άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας δημιουργούνται καλύτερες προϋποθέσεις για μια δίκαιη και μόνιμη λύση.

Η παγίδα του μορατόριουμ

– Η συζήτηση μας φέρνει κοντά και στο ιδιαίτερα επίκαιρο θέμα του λεγόμενου “μορατόριουμ” στις πτήσεις ελληνικών και τουρκικών μαχητικών στην Κύπρο. Μια τέτοια συμφωνία σε τι θα ωφελούσε;

– Η εφαρμογή και υλοποίηση του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου αποσκοπεί στην επίτευξη τελικώς μιας πολιτικής λύσης. Με την έννοια αυτή το μορατόριουμ θα μπορούσε να ισχύσει εάν από την άλλη πλευρά υπήρχαν κάποιες κινήσεις οι οποίες θα οδηγούσαν τελικά στην αποστρατιωτικοποίηση της νήσου. Εάν δηλαδή θα μπορούσε το μορατόριουμ να συνδυαστεί με ένα χρονοδιάγραμμα σταδιακής απομάκρυνσης των ξένων στρατευμάτων από τη νήσο.

– Πόσο πιθανό το θεωρείτε να το επιβάλουν αυτοί που το προωθούν χωρίς να υπάρξουν οι προϋποθέσεις που προαναφέρατε;

– Τόσο η Άγκυρα, όσο και ο λεγόμενος διεθνής παράγων, δεν είδαν με καλό μάτι από την αρχή το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου, επομένως εάν η ελληνική και η ελληνοκυπριακή πλευρά πειθαναγκαστούν να αποδεχθούν το μορατόριουμ, χωρίς αυτό να έχει σαν συνέπεια την εφαρμογή και άλλων μέτρων που θα οδηγούν σταδιακά στην αποστρατιωτικοποίηση της νήσου, αυτό θα είναι μια εξέλιξη δυσμενής για τη δική μας πλευρά.

Τα ΜΟΕ στο Αιγαίο

– Ένα ανάλογο μορατόριουμ είχαμε και στο Αιγαίο το καλοκαίρι, ενώ από την αμερικανική πλευρά με κάθε ευκαιρία προωθούνται τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

– Το μορατόριουμ που εφαρμόστηκε αφορούσε τους δύο καλοκαιρινούς μήνες, Ιούλιο και Αύγουστο, την αιχμή της τουριστικής περιόδου, και είναι σε εφαρμογή μιας συμφωνίας που έγινε από τον Κ. Παπούλια και τον Μ. Γιλμάζ το 1988 και από τότε μπορώ να πω τηρείται ανελλιπώς. Δεν ήταν επομένως κάτι το καινούριο.

– Στη διάρκεια όμως του μορατόριουμ αυτού για τις ασκήσεις, ειδικά φέτος το καλοκαίρι, είχαμε σωρεία τουρκικών αεροπορικών παραβιάσεων.

– Αυτό ισχύει πράγματι, γιατί το μορατόριουμ που έχει συμφωνηθεί από το 1988 προέβλεπε τη διακοπή εκείνων των στρατιωτικών ασκήσεων που απαιτούν την έκδοση ΝΟΤΑΜ και όχι τις συνήθεις πτήσεις των δύο πλευρών.

Οι ΗΠΑ σε ρόλο επικυρίαρχου στο Αιγαίο

– Σε περίπτωση που τελικά βρεθεί ο τρόπος προώθησης κάποιων ΜΟΕ ή ενός μορατόριουμ στο Αιγαίο θα χρειαστεί κάποιος να το επιβλέπει, αυτό δε θα δημιουργήσει μια κατάσταση εδραίωσης της αμφισβήτησης;

– Είναι γεγονός ότι οι προτάσεις που έγιναν στο παρελθόν και από μεριάς του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ και κυρίως τις ΗΠΑ, πράγματι προέβλεπαν την ύπαρξη ενός “επιδιαιτητού”, ενός καθεστώτος επιβλέψεως, το ρόλο αυτό τον επιφυλάσσουν οι ΗΠΑ για τον εαυτό τους.

Η πρόταση αυτή είχε υποβληθεί και σε μένα στην τελευταία συνάντηση που έγινε στην Αμερική, τον Απρίλιο του 1996, με τον ομόλογό μου υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ και έχει απορριφθεί από την ελληνική κυβέρνηση.

– Αυτό μπορεί να γίνει αποδεκτό από κάποια άλλη ελληνική κυβέρνηση;

– Η κυβέρνηση στην οποία ανήκα κι εγώ τότε το ‘χε απορρίψει.

– Κάτι τέτοιο θα σημάνει αμερικανική κυριαρχία στο Αιγαίο;

– Η αποδοχή ενός τέτοιου καθεστώτος επιβλέψεως των στρατιωτικών πτήσεων και όχι μόνο, στην περιοχή του Αιγαίου, σημαίνει ότι υποκαθίστανται οι αρχές εναερίου κυκλοφορίας, στο FIR Αθηνών. Αυτό σημαίνει κατ’ επέκταση και υπονόμευση των αρμοδιοτήτων της Ελλάδας που έχουν εκχωρηθεί από το αρμόδιο όργανο του ΟΗΕ, τον ΙCΑΟ.

“Ο λύκος φυλάει τα πρόβατα”

– Μια τέτοια κατάσταση δε θα δημιουργηθεί και με τις προβλεπόμενες ρυθμίσεις στα πλαίσια της νέας δομής του ΝΑΤΟ;
– Η πάγια ελληνική θέση, η οποία ακολουθείται από την εποχή της πρωθυπουργίας του Γ. Ράλλη, επί κυβερνήσεων Α. Παπανδρέου, αλλά και από τη σημερινή κυβέρνηση, μέχρι τώρα τουλάχιστον απ’ ό,τι γνωρίζω, είναι ότι για να δημιουργηθούν τα δύο ΝΑΤΟϊκά στρατηγεία στη Λάρισα, χερσαίο και αεροπορικό, πρέπει η περιοχή ευθύνης των Ελλήνων στρατιωτικών διοικητών, με το ΝΑΤΟϊκό τους καπέλο, που θα εδρεύουν στη Λάρισα, να εκτείνεται σε όλο το Αιγαίο, δηλαδή να καλύπτει όχι μόνο τον εθνικό χώρο που καταλαμβάνει σχεδόν 50% του όλου χώρου του Αιγαίου, αλλά και τις προσβάσεις, θαλάσσιες και εναέριες, που οδηγούν από την ηπειρωτική χώρα προς τα νησιά και τ’ ανάπαλιν. Αυτό όμως δε γίνεται αποδεκτό γι’ αυτό έχουν κολλήσει και τα στρατηγεία.

– Με βάση όμως τη νέα δομή του ΝΑΤΟ αυτό δεν προσπερνιέται;

– Με βάση τη νέα δομή υπάρχει φόβος να υπάρξει ένα ασαφές καθεστώς, στο οποίο κάποιος τρίτος μπορεί να μεταβιβάζει τον επιχειρησιακό έλεγχο ad hoc σε Έλληνες ή Τούρκους στρατιωτικούς διοικητές. Η Νάπολη δηλαδή θα μπορεί, κατά περίπτωση, να μεταβιβάζει τον επιχειρησιακό έλεγχο των δυνάμεων που δρουν στο Αιγαίο σε Έλληνες ή Τούρκους στρατιωτικούς διοικητές, που σημαίνει ότι ενδεχομένως τα νησιά μας στο Αιγαίο, καθώς και οι προσβάσεις προς αυτά, θα ελέγχονται και από Τούρκους,δηλαδή θα έχουμε μια κατάσταση που ο λύκος φυλάει τα πρόβατα.

– Από τη στιγμή που θα δεχθούμε τη νέα δομή, θα μπορούμε να αντιδράσουμε σε μια τέτοια περίπτωση;
– Εύχομαι να μη βρεθούμε σε αυτή τη θέση.

– Πόσο κοντά είμαστε σε αυτό;
– Δεν έχει ακόμα συμφωνηθεί. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ βρίσκεται ακόμα στο στάδιο των διαβουλεύσεων.

– Στο μεταξύ οι εγκαταστάσεις στη Λάρισα είναι έτοιμες για το στρατηγείο, από τη στιγμή όμως που με βάση τη νέα δομή δε θα υπάρχουν υποστρατηγεία τι θα γίνουν;
– Θα παραμείνουν αχρησιμοποίητες. Όπως και στο Τυμπάκι, πριν από αρκετές δεκαετίες έγιναν εγκαταστάσεις με ΝΑΤΟϊκή χρηματοδότηση για την εγκατάσταση ενός πεδίου βολής που ποτέ δε λειτούργησε.

Το ΝΑΤΟ εργαλείο επικυριαρχίας των ΗΠΑ

– Το ΝΑΤΟ τελικά χρειάζεται να υπάρχει, ποιος ο λόγος ύπαρξής του, ειδικά μετά και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας;

– Το ΝΑΤΟ είχε δημιουργηθεί, χωρίς αυτό να μνημονεύεται ρητά στο ιδρυτικό του οργανισμού, για την ανάσχεση της Σοβιετικής απειλής τότε, πραγματικής ή εικαζομένης δεν έχει σημασία. Εφόσον έπαψε να υπάρχει Σοβιετική Ενωση και Σύμφωνο της Βαρσοβίας θεωρητικά το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να πάψει να υπάρχει. Δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Πιστεύω όμως ότι το ΝΑΤΟ και στη μεταψυχροπολεμική εποχή είναι ένα εργαλείο για την κυριαρχία των ΗΠΑ στην περιοχή της Ευρασίας και γι’ αυτό εφευρέθηκαν οι άλλες αποστολές ΝΑΤΟ, οι “εκτός άρθρου 5”, σαν κι αυτές που είδαμε στη Γιουγκοσλαβία, όπως είναι το δόγμα του “συνεταιρισμού για την ειρήνη”. Αυτό εξασφαλίζει τη διατήρηση της πολιτικής επικυριαρχίας των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

– Η Ελλάδα πρέπει να είναι στο ΝΑΤΟ;

– Δυστυχώς, ο πραγματικός κόσμος δεν είναι όπως θα θέλαμε να είναι. Η άποψή μου είναι ότι μπορούμε ευχερέστερα να υπερασπίσουμε τα νόμιμα εθνικά μας συμφέροντα όταν είμαστε μέσα στο ΝΑΤΟ παρά να είμαστε εκτός, τότε οι δυσκολίες μας θα ήταν μεγαλύτερες. Ευρισκόμενοι μέσα στο ΝΑΤΟ έχουμε φωνή, έχουμε και δικαίωμα βέτο, μπορούμε επομένως να αποτρέψουμε καταστάσεις οι οποίες είναι βλαπτικές για τα νόμιμα συμφέροντά μας.

– Η αίσθηση, ωστόσο, που υπάρχει είναι ότι πρόκειται για ένα βλαπτικό, έναν εχθρικό οργανισμό για τα ελληνικά συμφέροντα.

– Ας πάρουμε το θέμα της λεγόμενης νέας δομής του ΝΑΤΟ, εάν ήμασταν έξω από το ΝΑΤΟ θα είχαν επιβάλει ήδη μια δομή η οποία θα ήταν καταστροφική για τα νόμιμα συμφέροντά μας, ενώ ευρισκόμενοι μέσα στο ΝΑΤΟ “πολεμάμε” το πράγμα για να επιτύχουμε ρυθμίσεις οι οποίες θα είναι όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητικές, υποφερτές, θα λέγαμε.

– Για το λιγότερο κακό…

– Αν θέλετε πέστε το έτσι.

Για να επιβάλουν την PAX AMERIKANA

– Σε ομιλία σας από τη θέση του υφυπουργού Άμυνας στη Σχολή Πολέμου είχατε πει ότι πρέπει στα σχέδια που υπάρχουν να λαμβάνεται υπόψη και ένας άλλος ρόλος τον οποίο μπορεί να παίξει το ΝΑΤΟ σε μια ενδεχόμενη σύρραξη στο Αιγαίο, ένας ρόλος ανάλογος με αυτόν που έπαιξε στη Βοσνία με τους επιλεκτικούς βομβαρδισμούς στο όνομα της επιβολής της ειρήνης.

– Νομίζω ότι η πολιτική λύση που έδωσε η κυβέρνηση Σημίτη πριν από ένα χρόνο στην κρίση στα Ίμια απέτρεψε ακριβώς αυτό τον κίνδυνο. Τη βοσνιοποίηση ή τη γιουγκοσλαβοποίηση του Αιγαίου, με την έννοια ότι μια ανάφλεξη, μια θερμή σύγκρουση ανάμεσα στις δύο χώρες θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις επεμβάσεως άλλων δυνάμεων στην περιοχή του Αιγαίου για να επιβάλουνε την PAX AMERIKANA.

– Το ΝΑΤΟ δηλαδή έχει και ένα τέτοιο σχέδιο στρατιωτικής επέμβασης σε μια ενδεχόμενη σύρραξη στο Αιγαίο;
– Δεν ξέρω και δε νομίζω ότι η Συμμαχία αυτή τη στιγμή έχει τέτοια σχέδια, αλλά πιστεύω ότι η ανάγκη για επέμβαση εξωτερικών δυνάμεων, και σε διπλωματικό και σε στρατιωτικό επίπεδο, θα προκύψει αν υπάρξει σύγκρουση ανάμεσα στις δύο ΝΑΤΟϊκές χώρες.

– Ανησυχείτε για κάτι τέτοιο, μπορεί να συμβεί;
– Είναι μέσα στα ενδεχόμενα.

– Τα όπλα τα οποία προμηθεύεται η Ελλάδα κατά πόσο θα μπορέσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε την κρίσιμη ώρα; Για παράδειγμα, όταν τα ιπτάμενα ραντάρ του ΝΑΤΟ από το Άκτιο κατασκοπεύουν όλο τον ελληνικό χώρο, για ποια άμυνα μπορούμε να μιλάμε;
– Η αντίληψη αυτή δεν είναι σωστή, γιατί εφόσον έχουμε τα συστήματα, το προσωπικό είναι δικό μας και τα ανταλλακτικά που διαθέτουμε επαρκούν για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, ασφαλώς μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Όσο δε για τα ιπτάμενα ραντάρ νομίζω ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα διακοπεί η λειτουργία και των αμερικανικών και των ΝΑΤΟϊκών βάσεων στη χώρα μας. Το προβλέπουν και οι συμφωνίες, σε περίπτωση πολέμου η λειτουργία των ξένων βάσεων στην Ελλάδα διακόπτεται.