Oruc Reis: Ο εξωμότης από τον οποίο πήρε το όνομά του το τουρκικό ερευνητικό πλοίο

«Ορούτς Ρέις» είναι το όνομα του ερευνητικού πλοίου, το οποίο το πρωί της Παρασκευής πέρασε εντός της ελληνικής Υφαλοκρηπίδαςμε στόχο τότε να συνδράμει στις παράνομες δραστηριότητες του «Μπαρμπαρός».

Το άκουσμα του ονόματός του παραπέμπει ευθέως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο Ορούτς από τον οποίο πήρε το όνομά του το πλοίο ήταν μπέης του Αλγερίου και Μπεηλέρμπεης της Δυτικής Μεσογείου. Ήταν ο πρώτος αδερφός με το προσωνύμιο Μπαρμπαρός (όπως επίσης και το Μπαμπά Ορούτς, με το οποίο έμοιαζε ηχητικά), το οποίο πέρασε στον μικρότερο αδερφό του, από τον οποίο πήρε το όνομά του και το τουρκικό πλοίο Μπαρμπαρός.

Ο Χιζρ (Χαϊρεντίν Μπαρμπαρός) ήταν ναύαρχος και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα που πέρασαν από τον οθωμανικό στόλο, ενώ έμεινε στην ιστορία για τη βαρβαρότητα και τις σφαγές του (περιλαμβανομένων και χιλιάδων Ελλήνων). Σήμερα θεωρείται ο πατέρας του τουρκικού ναυτικού.

Ο Ορουτς Ρέις γεννήθηκε στη Μυτιλήνη όταν ο πατέρας του, που υπήρξε Ελληνας γενίτσαρος, παντρεύτηκε στο νησί τη μητέρα του Κατερίνα. Η Κατερίνα, που ήταν χήρα παπά, από αυτό τον γάμο απέκτησε δύο κόρες και τέσσερις γιους, μεταξύ των οποίων ο Χαϊρεντίν και ο Ορουτς.

Από τους δύο αδελφούς Μπαρμπαρόσα ο μεγαλύτερος, ο Ορούτς, ήταν ο ο πρώτος που ακολούθησε τον δρόμο της πειρατείας, γινόμενος μέλος σε μια κουρσάρικη γαλέρα που είχε ως βάση της το νησί της Λέσβου, κρησφύγετο για τους Έλληνες και μουσουλμάνους πειρατές, σύμφωνα με τη Wikipedia. Αιχμαλωτίστηκε από τους Ιππότες της Ρόδου και υποχρεώθηκε να υπηρετεί ως σκλάβος, μέχρις ότου τον αγόρασε ένας Αιγύπτιος εμίρης. Τα αδέλφια ξανάσμιξαν στην Αλεξάνδρεια και με τη βοήθεια του εμίρη αποδείχθηκαν επιτυχημένοι επιδρομείς.

Οι δυο τους μετέφεραν τις επιχειρήσεις τους στη δυτική Μεσόγειο το 1505 και επανεγκατεστάθηκαν στη νήσο Ντζέρμπα, στην Τυνησία. Από εκεί ασκούσαν πειρατεία ενάντια στα χριστιανικά έθνη, συλλαμβάνοντας παπικές γαλέρες, ισπανικά πολεμικά πλοία και εμπορικά. Κατόπιν, εξαιτίας μιας διαφωνίας τους με τον Μπέη της Τυνησίας, αναγκάστηκαν να αλλάξουν ορμητήριο, τραβώντας για το Ντζιντζελί, κοντά στο Αλγέρι, το 1511.

Το 1512 ο Ορούτς έχασε το ένα του χέρι σε μια προσπάθεια να καταλάβει ένα ισπανικό οχυρό στη βορειοαφρικανική ακτή, ενώ νικήθηκε πάλι μετά από δύο χρόνια. Από τότε σημειώθηκε αλλαγή στη δραστηριότητα των δύο αδελφών. Οι επιθέσεις τους εστιάζονταν όλο και περισσότερο στον ισπανικό στόλο και τις παράκτιες εγκαταστάσεις του. Όταν ο σουλτάνος του Αλγερίου απέτυχε να ανταποκριθεί κατάλληλα στην ισπανική απειλή το 1516, ο Ορούτς τού επιτέθηκε με μια κουρσαρική δύναμη και αφού τον σκότωσε, αυτοανακηρύχθηκε σουλτάνος.

Το 1518 οι μάχες με τους Ισπανούς εντάθηκαν. Σε μια επίθεση εναντίον των ισπανικών εγκαταστάσεων στο Οράν, ο Ορούτς δέχθηκε αιφνιδιαστική επίθεση και αναγκάστηκε να κλειστεί στην αλγερινή πόλη Τλέμτσεν. Προσπαθώντας να σπάσει τον κλοιό σκοτώθηκε.