Η διάδοχος της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, στοχεύει στην ανάπτυξη ενός ευρωπαϊκού αεροπλανοφόρου σε συνεργασία με τη Γαλλία.
Η απόφαση της λήφθηκε με βάση γνωμοδότηση σχετικής με έκθεση του Εμανουέλ Μακρόν που αφορούσε την Ευρωπαϊκή Πολιτική.
Η ανάπτυξη και ενεργή λειτουργία αεροπλανοφόρων, προσδίδει νέες διαστάσεις και δυνατότητες στους σχεδιασμούς της Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας.
Για πρώτη φορά η Ευρώπη θα αποκτήσει δυνατότητες προβολής ισχύος σε μια άλλη ανώτερη και αναβαθμισμένη διάσταση, σε σχέση με τις σημερινές βασικές δυνατότητες που προσφέρουν οι, από πλοία και υποβρύχια, μεταφερόμενοι πύραυλοι κρούζ, ή οι αεροπορικές δυνάμεις των Ευρωπαϊκών κρατών.
Όσον αφορά τις τελευταίες, προκειμένου να δράσουν εκτός των συνόρων των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρειάζονται σε οποιαδήποτε περίπτωση την άδεια τρίτων κρατών. ναυτικές δυνάμεις που θα επιχειρούν με αεροπλανοφόρο στο επίκεντρο τους, θα επιτρέψουν την προβολή ισχύος στην Ένωση σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη, οποιαδήποτε στιγμή και χωρίς την απαίτηση συνεννόησης με τρίτα μέρη.
Θα απαιτήσουν όμως και ταυτόχρονα την ανάπτυξη και την κατασκευή όλων των επιμέρους ναυτικών μονάδων που απαιτούνται προκειμένου να επιχειρεί, να λειτουργεί και να υφίσταται μια ομάδα μάχης αεροπλανοφόρου.
Η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι αυτή της βιομηχανικής ανάπτυξης και κατασκευής αυτών των πλοίων. Επί του παρόντος μόνο η αποχωρούσα από την Ένωση Βρετανία και η Γαλλία έχουν αυτήν την δυνατότητα. Δηλαδή της σχεδίασης, ανάπτυξης και κατασκευής αεροπλανοφόρων.
Οπότε η όποια απόρροια κάποιας σχετικής πολιτικής απόφασης, θα πρέπει να κινηθεί με γνώμονα ότι η βάση του οποιαδήποτε πυρήνα σχεδίασης, ανάπτυξης και κατασκευής θα αποτελέσει η Γαλλική ή Βρετανική αμυντική βιομηχανία.
Η συνεργασία σε οποιαδήποτε περίπτωση θα είναι δύσκολη, αν και σίγουρα θα υπάρξουν αρκετές πρόθυμες χώρες, όπως η Ισπανία και η Ολλανδία που έχουν εμπειρία στην κατασκευή και λειτουργία μικρότερων αεροπλανοφόρων και ελικοπτεροφόρων.
Το όλο εγχείρημα θα είναι δύσκολο και πολυδάπανο. Ενδεικτικά η κλάση Ελισάβετ του Βρετανικού Βασιλικού ναυτικού έχει κοστίσει 6 δισεκατομμύρια ευρώ για τα δύο πλοία.
Το ερώτημα που θα αναπτυχθεί το πλοίο δεν αποτελεί καίριο ερώτημα, καθώς τα πλοία αυτά με τις μονάδες επιφανείας συνήθως περιπολούν σε μια περιοχή γενικού ενδιαφέροντος και μετακινούνται σε άλλα σημεία του πλανήτη που έχει αποφασισθεί δράση, έπειτα σχετικής απόφασης. Μεγαλύτερη πρόκληση θα αποτελέσει το όλο πολιτικό εγχείρημα, αλλά και η ίδια η απόφαση ως πρόκληση για το μέλλον, τις κινήσεις και τις αποφάσεις της Κοινής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας της Ένωσης.
Δηλαδή κατά πόσον τα μέλη της Ένωσης όπως και το πλαίσιο της Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας θα κινηθεί σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο από ότι μέχρι σήμερα.
Η πρόκληση μεγάλη, και αφορά ακόμα και την διαμόρφωση των υπαρχόντων σχετικών μηχανισμών της Ένωσης, όπως και πιθανότατα την δημιουργία άλλων.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση το τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με το συγκεκριμένο εγχείρημα, και εφόσον σε πρώτη φάση λάβει το δρόμο έπειτα της σχετικής λήψης πολιτικής απόφασης υλοποίησής του, είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό, καθώς ως τώρα το όλο θέμα παραμένει μόνο σε επίπεδο συζητήσεων.