17η Ιουνίου – Ημέρα αντίστασης και αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών

«Αγαπητέ κύριε πρόεδρε της κοινότητας της Φλώρινας, κύριε πρόεδρε του Δημοτικού Διαμερίσματος Πισοδερίου, κύριε πρόεδρε του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Δασοκτημόνων Πισοδερίου, συνελληνίδες, συνέλληνες, σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε στη σημερινή εκδήλωση.

Ακριβώς πριν από δύο χρόνια, υπογράφηκε η Συμφωνία των Πρεσπών στο χωριό Ψαράδες, τριάντα πέντε χιλιόμετρα από εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Την ημέρα εκείνη απλοί Έλληνες πατριώτες, αυθόρμητα, στην προσπάθειά τους να φτάσουν στο σημείο υπογραφής της συμφωνίας και να διαμαρτυρηθούν για αυτήν, συγκεντρώθηκαν εδώ, στο Πισοδέρι.

Το Πισοδέρι, είχε επιλεγεί από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να είναι το όριο, το οποίο δεν θα έπρεπε να ξεπεράσει κανένας Έλληνας πολίτης, ώστε ο υπουργός εξωτερικών κ. Νικόλαος Κοτζιάς, ανενόχλητος να υπογράψει μία συμφωνία που δεν σεβόταν ούτε την ιστορία αλλά ούτε την εθνική μας αξιοπρέπεια. Την ώρα λοιπόν, κατά την οποία στους Ψαράδες υπογραφόταν αυτή η ανιστόρητη και αντεθνική συμφωνία, σε αυτό εδώ το χωριό, στο Πισοδέρι, λάμβανε χώρα η Αντίσταση και ο Αγώνας κατά αυτής της υπογραφής.

Επομένως, η ημέρα αυτή, μπορεί να είναι ημέρα ντροπής για την πατρίδα μας, επειδή μία ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε τη συγκεκριμένη συμφωνία, ταυτόχρονα όμως είναι και Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα, επειδή Έλληνες πολίτες αντιστάθηκαν εδώ και έδωσαν τον δικό τους αγώνα προκειμένου να μην επιτρέψουν την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά και της μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας στους Σκοπιανούς. Ο αγώνας αυτός –τους μήνες που ακολούθησαν– έμελλε να συνεχιστεί εντός αλλά και εκτός Ελλάδας.

Πέρυσι ήμασταν εδώ, καθιερώνοντας αυτή την ημέρα ως Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα και τιμώντας την για πρώτη φορά. Φέτος είμαστε πάλι εδώ, συνεπείς στο ραντεβού μας για να τιμήσουμε για μία ακόμα φορά την ημέρα αυτή, αλλά και για να εγκαινιάσουμε το Μνημείο που βλέπετε και το οποίο θα συμβάλλει στον αγώνα που δίνουμε για την ακύρωση αυτής της συμφωνίας.

Η ιδέα για αυτό το Μνημείο γεννήθηκε μέσα μου την ημέρα της υπογραφής της επαίσχυντης Συμφωνίας των Πρεσπών και υλοποιήθηκε μέσω της ομάδας μας «Μακεδόνες Δραμινοί – Σκίζουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών».

Όπως βλέπετε, είναι ένα λιτό αλλά καλαίσθητο Μνημείο, το οποίο φέρει την επιγραφή «ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΙΣ 17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018 ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ».

Η αδειοδότηση, η χρηματοδότηση, η κατασκευή και η τοποθέτηση αυτού του Μνημείου ήταν απαιτητική και κοπιώδης. Στην ολοκλήρωση αυτού του έργου συνέβαλαν πολλοί άνθρωποι. Από τη θέση αυτή θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος Πισοδερίου κ. Θωμά Μούσια και τον πρόεδρο του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Δασοκτημόνων Πισοδερίου κ. Παντελή Δάφα, οι οποίοι μαζί με ολόκληρη την τοπική κοινωνία του Πισοδερίου αγκάλιασαν αυτή την ιδέα και βοήθησαν στην υλοποίησή της.

Η τοποθέτηση του Μνημείου εγκρίθηκε, μετά από αίτημα της ομάδας μας «Μακεδόνες Δραμινοί» προς τον κ. Μούσια, ο οποίος με την σειρά του το προώθησε στον Δήμο Πρεσπών. Φυσικά, ευχαριστούμε και τους χορηγούς που χρηματοδότησαν αυτό το Μνημείο. Στο πίσω μέρος του Μνημείου υπάρχουν τα ονόματα αυτών των χορηγών, οι οποίοι έδωσαν χρήματα από το υστέρημά τους, προκειμένου να κατασκευαστεί και να τοποθετηθεί στη θέση που βλέπετε.

Ανάμεσα στους χορηγούς, βρίσκονται: Ο Συνεταιρισμός Δασοκτημόνων Πισοδερίου, μέλη της ομάδας μας «Μακεδόνες Δραμινοί», αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης του Νομού Δράμας, πρόεδροι μακεδονικών συλλόγων της χώρας μας, πρόεδροι συλλόγων της ομογένειας από τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, ένας Καναδός Φιλέλληνας, ντόπιοι Μακεδόνες, αλλά και απλοί Έλληνες πολίτες. Όλοι τους, έχουν ταχθεί υπέρ του αγώνα για την ακύρωση αυτής της συμφωνίας.

Ενδεικτικά, θα αναφερθώ σε τρία χωριά της Δράμας, στον Βώλακα, στην Πετρούσα και στο Δοξάτο, κάτοικοι των οποίων συμπεριλαμβάνονται στους χορηγούς. Ο Βώλακας και η Πετρούσα, είναι δύο –από εκείνα τα χωριά της Δράμας– που μέχρι σήμερα κατοικούνται ως επί το πλείστον από ντόπιους Μακεδόνες, ενώ το Δοξάτο είναι το χωριό του οποίου οι κάτοικοι σφαγιάστηκαν τρεις φορές από τους Βουλγάρους κατά την περίοδο 1913-1941. Επίσης, αυτά τα χωριά –όπως ολόκληρη η περιοχή της Δράμας– συμμετείχαν ενεργά στον Μακεδονικό Αγώνα και ανέδειξαν ήρωες, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό του Βωλακιώτη ήρωα Άρμεν Κούπτσιου.

Ο Άρμεν Κούπτσιος, σε ηλικία μόλις 20 ετών, σκότωσε τον Βούλγαρο αρχικομιτατζή Πλάτσεφ και στη συνέχεια μαρτύρησε αφού τον κρέμασαν οι Τούρκοι στην πλατεία της Δράμας, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1907. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Πλάτσεφ ήταν ο 33^ος κομιτατζής που φόνευσε ο ήρωας από τον Βώλακα. Ένας από τους χορηγούς του Μνημείου είναι ο Δημήτριος Άρμεν, απόγονος αυτού του ήρωα και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Βώλακα.

Επίσης, ένας άλλος χορηγός, ο επιχειρηματίας Άγγελος Κότιος από την Πετρούσα, είναι απόγονος του Θεόδωρου Κότιου, διακεκριμένου Πετρουσιώτη μακεδονομάχου. Η περιοχή της Δράμας, έδωσε πλήθος αγωνιστών κατά την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα και είμαστε υπερήφανοι που απόγονοί τους συμπεριλαμβάνονται στους χορηγούς αυτού του Μνημείου.

Δυστυχώς, η λίστα των χορηγών δεν μπορούσε να γίνει μεγαλύτερη, λόγω περιορισμένου χώρου του Μνημείου αλλά και επειδή πολύ γρήγορα συμπληρώθηκε το ποσό που απαιτούνταν για την αγορά του. Έτσι, δεν μπόρεσαν να προστεθούν πολλοί ακόμα –από την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό– που εκδήλωσαν την επιθυμία να συνεισφέρουν οικονομικά και να συμπεριληφθούν σε αυτήν.

Ζητούμε συγγνώμη για αυτό, αλλά τα ονόματα της συγκεκριμένης λίστας είναι απλώς ενδεικτικά. Στην πραγματικότητα σε αυτή τη λίστα –νοητά– συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα όλων όσοι αγωνίζονται για την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Το Μνημείο αυτό τοποθετήθηκε σήμερα συμβολικά, για να δείξει ότι, όχι μόνο δεν ξεχνούμε τον αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών –την ίδια ημέρα της υπογραφής της– αλλά τον εντείνουμε κιόλας.

Ούτε όμως το σημείο όπου τοποθετήθηκε είναι τυχαίο, αφού εδώ –έξω από το κοινοτικό κατάστημα του Πισοδερίου– εκείνη την ημέρα η αστυνομία και τα ΜΑΤ των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ άσκησαν βία και εκτόξευσαν χημικά εναντίον των Ελλήνων πολιτών που διαμαρτύρονταν. Αυτά, τα βιώσαμε όσοι βρεθήκαμε εδώ στις 17 Ιουνίου του 2018. Όσοι δεν είχαν καταφέρει να έρθουν, τα είδαν από φωτογραφίες και βίντεο μέσω του διαδικτύου και των τηλεοπτικών καναλιών.

Ο αγώνας μας λοιπόν ενισχύεται, αφού πέραν της καθιέρωσης της Ημέρας Αντίστασης και Αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, πλέον διαθέτουμε και το Μνημείο, του οποίου μόλις πριν λίγο κάναμε τα αποκαλυπτήρια και εφεξής θα αποτελεί σημείο αναφοράς αυτού του αγώνα.

Έτσι, ο αγώνας αντί να φθίνει, φουντώνει όλο και περισσότερο και στο χέρι μας είναι να τον διατηρήσουμε σε αυτό το υψηλό επίπεδο, μέχρι την τελική νίκη! Αυτούς δε, που νομίζουν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία θα ξεχαστεί και θα σταματήσουν οι αντιδράσεις εναντίον της, τους πληροφορούμε ότι πλανώνται πλάνην οικτράν.

Τιμούμε λοιπόν την 17^η Ιουνίου ως Ημέρα Αντίστασης και Αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, όπως επίσης τιμούμε το Μνημείο του αγώνα μας στο Πισοδέρι και ΣΚΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ!

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!

ΖΗΤΩ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

Υ.Γ.: Μόλις πριν από λίγο, σε απόσταση μερικών μέτρων από το Μνημείο βρήκα μία βομβίδα χημικών από αυτές που εκτόξευσαν τα ΜΑΤ των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εναντίον μας πριν από δύο χρόνια. Επίσης, η Νεκταρία Τσαγκαλίδου και ο Νικόλαος Παρασίδης σε μία μικρή βόλτα που έκαναν στην περιοχή, βρήκαν μία βομβίδα χημικών και έναν κάλυκα φωτοβολίδας ασφυξιογόνων αερίων. Τέτοιες βομβίδες και κάλυκες θα φιλοξενηθούν στο μουσείο που έχει προγραμματιστεί να γίνει στο Πισοδέρι.

Επίσης, το μουσείο αυτό θα φιλοξενήσει την αιματοβαμμένη μακεδονική σημαία του Πισοδερίου η οποία βάφτηκε με το αίμα του Χρόνη Κεφαλά. Ο Χρόνης είναι σήμερα μαζί μας, όπως και η σημαία του. Το Μνημείο που σήμερα τοποθετήσαμε και το μουσείο που κάποια στιγμή θα ολοκληρωθεί θα συμβάλουν στη διατήρηση της μνήμης για την προδοσία που συντελέστηκε και θα εντείνουν την Αντίσταση και τον Αγώνα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών».

*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Ιατρικού Τμήματος του ΔΠΘ και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης.