Διεθνής Ασφάλεια
«Εκτός από την αμφιλεγόμενη αγορά αντιαεροπορικού συστήματος S-400 από τη Ρωσία, την οποία δεν έχει ενεργοποιήσει ακόμη, η αεροπορική άμυνα της Τουρκίας είναι ως επί το πλείστον μικρής και μεσαίας εμβέλειας και σχετικά αρχαία», αναφέρει ο αναλυτής Paul Iddon στο Forbes την Τρίτη.
Στο Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, η Άγκυρα ανέπτυξε τους δικούς της πυραύλους αεροπορικής άμυνας MIM-23 – ένα παλαιότερο και πολύ λιγότερο αποτελεσματικό σύστημα από το Patrito PAC-3 που κατασκευάστηκε από τις ΗΠΑ.
Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης επικαλέστηκαν αξιωματούχο στις αρχές Μαρτίου να λέει ότι η Τουρκία θα εγκαταστήσει τους εγχώριους πυραύλους αεροπορικής άμυνας Hisar στο Ιντλίμπ, ωστόσο δεν είναι σαφές εάν κάποιος από αυτούς τους πυραύλους πράγματι αναπτύχθηκε, όπως αναφέρει το Ahval.
Ο τουρκικός Στρατός εμπλέκεται στη σύγκρουση στη Λιβύη, όπου υποστηρίζει την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ τουρκόφιλη κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας με έδρα την Τρίπολη (GNA) εναντίον του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ.
Η Τουρκία έχει αναπτύξει πυραύλους αεροπορικής άμυνας στα δυτικά της Λιβύης και προσπαθεί να δημιουργήσει ένα «θόλο» αεράμυνας γύρω από την Τρίπολη, σημειώνει ο Ίντον.
Αλλά η αεράμυνα της Τουρκίας έχει τους περιορισμούς της. Ενώ η Άγκυρα ανέπτυξε επίσης δύο συστοιχίες Hawk MIM-23 στην αεροπορική βάση Αλ Ουατίγια, δεν εμπόδισαν αεροπορική επίθεση στη βάση στις 3 Ιουλίου που πραγματοποιήθηκε από αγνώστου προέλευσης και εθνικότητας μαχητικά αεροπλάνα.
«Αυτό που θα ακολουθήσει στη Λιβύη βρίσκεται στη φαντασία του καθενός. Η Τουρκία είναι πιθανό να διατηρήσει την παρουσία της και να αυξήσει τον αριθμό των πυραύλων αεράμυνας στη Λιβύη, ειδικά εάν το GNA προχωρήσει περαιτέρω προς τα ανατολικά τις επόμενες εβδομάδες », καταλήγει ο Iddon.
