Η Φ/Γ ΛΗΜΝΟΣ, ο θυρεός και και το πρώτο πλοίο που έφερε το όνομα

Η φρεγάτα «Λήμνος» (F 451) του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ναυπηγήθηκε στην Ολλανδία μαζί με τη φρεγάτα «Έλλη» (F 450) κατόπιν παραγγελίας του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.

Η σύμβαση για την απόκτηση του σκάφους υπεγράφη στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1981 και η ύψωση της ελληνικής σημαίας έγινε στην Ολλανδία τη 18η Σεπτεμβρίου 1982, με πρώτο κυβερνήτη τον αντιπλοίαρχο Ν. Θεμελίδη.

Η φρεγάτα «Λήμνος» κατέπλευσε στην Ελλάδα στις 5 Νοεμβρίου 1982 και έκτοτε συμμετέχει ενεργά στις αποστολές του Πολεμικού Ναυτικού, στο πλαίσιο εθνικών και συμμαχικών ασκήσεων, αλλά και επιχειρήσεων.

Το συγκεκριμένο σκάφος είναι το τρίτο πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού που φέρει το όνομα «Λήμνος» (δόθηκε σε ανάμνηση της νικηφόρου για τον Ελληνικό Στόλο ναυμαχίας που διεξήχθη στις 5 Ιανουαρίου 1913, κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, πλησίον των ακτών του ομώνυμου νησιού).

Ο θυρεός της σύγχρονης φρεγάτας «Λήμνος» είναι ο ίδιος που χρησιμοποιήθηκε και από το πρώτο πλοίο που έφερε το όνομα αυτό.

Σε αυτόν απεικονίζονται δύο δελφίνια και, επάνω απ’ αυτά, η λύρα του λυρικού ποιητή Αρίονος.

Ο Αρίων, ποιητής και μουσικός από τη Μήθυμνα (Μόλυβο) της Λέσβου, ο καλύτερος κιθαρωδός της εποχής του, έκανε ευρέως γνωστό το όνομα του νησιού αρκετό χρόνο πριν από τον Αλκαίο και τη Σαπφώ.

Συνυφασμένη με τη ζωή του Αρίονος, ήδη από την αρχαιότητα, είναι η εξιστόρηση της διάσωσής του από ένα δελφίνι, που μοιάζει περισσότερο με θρύλο ή παραμύθι.

Σύμφωνα με τη διήγηση του Ηροδότου, ο Αρίων, αφού έζησε πολύ χρόνο στην αυλή του Περίανδρου, τυράννου της Κορίνθου, θέλησε να ταξιδέψει στην Κάτω Ιταλία και τη Σικελία. Εκεί, χάρη στο τραγούδι του, μπόρεσε να αποκομίσει πολλά χρήματα και πλούτη.

Όταν έλαβε την απόφαση να επιστρέψει στην Κόρινθο, ο Αρίων επιβιβάστηκε σε ένα καράβι που απέπλευσε από τον Τάραντα και είχε ως πλήρωμα άνδρες από την Κόρινθο. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τα μέλη του πληρώματος αποφάσισαν να τον ληστέψουν, να τον σκοτώσουν και να πετάξουν το πτώμα του στη θάλασσα.

Ο Αρίων, αφού προσπάθησε εις μάτην να μεταπείσει τους κορίνθιους ναυτικούς προσφέροντάς τους χρήματα, ζήτησε από αυτούς μια τελευταία χάρη: να του επιτρέψουν να τραγουδήσει πριν από το θάνατό του.

Αυτοί δέχτηκαν, καθώς ήθελαν να ακούσουν τον καλύτερο τραγουδιστή, κι εκείνος άρχισε πράγματι να παίζει τη λύρα του και να τραγουδά στην πλώρη του καραβιού. Όταν τέλειωσε το τραγούδι του, τα μέλη του πληρώματος τον έριξαν στη θάλασσα και συνέχισαν το ταξίδι τους προς την Κόρινθο.

Μαγεμένο από το τραγούδι του Αρίονος, ένα δελφίνι, ιερό ζώο του Απόλλωνα, που δεν άφησε αβοήθητο τον ψάλτη του στην ώρα της ανάγκης, πήρε στη ράχη του τον μουσικό και τον μετέφερε στο Ταίναρο ή, κατ’ άλλη εκδοχή, στη Λήμνο.