Forbes: «Η Ελλάδα με τα Rafale θα κυριαρχήσει στο Αιγαίο»

Κατακόρυφη αναβάθμιση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας έναντι της Τουρκικής, βλέπει το περιοδικό Forbes λόγω της αγοράς των Rafale και την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16 τα οποία θα αποδώσουν σημαντικό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο.

Η αλήθεια είναι πως τα Rafale μπορούν να δώσουν τέτοιο πλεονέκτημα στην ΠΑ καθώς είναι κάτι που η νυν τουρκική Αεροπορία δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει και μπορεί να παραδοθεί αρκετά σύντομα κάτι που δεν μπορεί να ισχύσει για το αμερικανικό F-35.

Σε άρθρο του συντάκτη αμυντικών και αεροδιαστημικών θεμάτων στην ιστοσελίδα του περιοδικού, προβάλλεται ο στόχος της Ελλάδας να αποκτήσει νέα πολεμικά αεροσκάφη και να εκσυγχρονίσει τα υπάρχοντα, ο οποίος, θα προσδώσει, ένα πολύ σημαντικό ποιοτικό πλεονέκτημα στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έναντι της Τουρκικής, έως το τέλος της δεκαετίας 2020 με την προϋπόθεση βέβαια ότι η τουρκική Αεροπορία δεν θα έχει ενισχυθεί ανάλογα εκείνα τα χρόνια.

Εδώ υπάρχει το ερωτηματικό του τι θα γίνει με τα τουρκικής παραγγελίας F-35.

Εν μέσω των αυξανόμενων εντάσεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, όπως γράφει, η Αθήνα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με την σύμμαχό της Γαλλία, για την απόκτηση αμυντικού εξοπλισμού συμπεριλαμβανομένου και του πολεμικού αεροσκάφους Rafale «4.5 γενιάς».

«H απόκτηση των Rafales, θα προσδώσει σημαντικό πλεονέκτημα στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία που ήδη χρησιμοποιεί και τα γαλλικά Mirage 2000-5. Σύμφωνα με αναφορές ελληνικών ΜΜΕ, Ελλάδα και Γαλλία συμφώνησαν ήδη για την προμήθεια 18 Rafales, αν και η πληροφορία αυτή δεν επιβεβαιώνεται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά φέτος που η Ελλάδα έχει επιδείξει την πρόθεση της για ουσιαστικό εκσυγχρονισμό των πολεμικών της αεροσκαφών, καθώς ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος δήλωσε τον περασμένο Ιανουάριο-έπειτα από το ταξίδι του Έλληνα Π/Θ στην Ουάσιγκτον-ότι η Ελλάδα σχεδιάζει να αποκτήσει από τις ΗΠΑ 24 αεροσκάφη F-35 5ης γενιάς με τεχνολογία Stealth, έναντι $3 δις με την μακρόχρονη διαδικασία παραλαβής να ξεκινά έπειτα από το 2024», αναφέρει ο αρθρογράφος.

Εμείς όμως στο pronews, οφείλουμε να πούμε ότι το «έπειτα από το 2024» είναι σκοπίμως ασαφές. Έπειτα σημαίνει κάπου μετά το 2024…

Η αλήθεια είναι ότι η αμερικανική γραμμή παραγωγής μπορεί να αποδώσει μαχητικά για την Ελλάδα περί το… 2028. Αυτός είναι και ο λόγος που η απόκτηση των Rafale τώρα, αυτή την χρονική περίοδο θα απέδιδε σημαντικό πλεονέκτημα στην ΠΑ.

Το άρθρο συνεχίζει, αναφέροντας ότι «ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας δήλωσε μάλιστα ότι η απόκτηση των F-35 θα προσδώσει στην Ελλάδα αεροπορική υπεροχή έναντι της Τουρκίας στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Το ίδιο ισχυρίζεται και ο τούρκος δημοσιογράφος Haluk Özdalga, τονίζοντας ότι η απόκτηση F-35 από την Ελλάδα, θα μετατρέψει το Αιγαίο σε “ελληνική λίμνη” και θα ανατρέψει τις ισορροπίες σε Ανατολική Μεσόγειο, Κύπρο και Μέση Ανατολή.

Η Ελλάδα που διαθέτει λίγο περισσότερα από 150 F-16 (έναντι 245 της Τουρκίας), προσανατολίζεται και στον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος στόλου των πολεμικών αεροσκαφών της.

Ο Έλληνας Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος δήλωσε τον περασμένο Δεκέμβριο ότι μέχρι το 2027, θα προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός 84 F-16 στην έκδοση “Viper”, έπειτα από την συμφωνία ύψους $1,5 δις με την Lockheed Martin.

Έπειτα από την ολοκλήρωση και του εκσυγχρονισμού αυτού, η Ελλάδα θα διαθέτει αναμφισβήτητα ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι του ποσοτικού πλεονεκτήματος της Τουρκίας που χρησιμοποιεί τις εκδόσεις F-16, Block 30, 40, και 50».

Σύμφωνα με την Lockheed Martin, η Ελλάδα θα διαθέτει τότε, τα πλέον προηγμένα F-16 στην Ευρώπη. Η Ελλάδα σύναψε ακόμη, συμφωνίες και με γαλλικές αεροδιαστημικές εταιρείες ύψους $300 εκατ., για την αναβάθμιση του μικρότερου στόλου της των Mirage 2000-5.

Όπως γράφει το Forbes, «Όλα τα παραπάνω, συμβαίνουν τη στιγμή που η Τουρκία αντιμετωπίζει προβλήματα την προμήθεια νέων αεροσκαφών και τον εκσυγχρονισμό των υπαρχόντων της.

Οι ΗΠΑ απέβαλαν την Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35 λόγω της προμήθειας από την Άγκυρα του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Δεν υπάρχει περίπτωση να παραλάβει η Τουρκία F-35 αν δεν απομακρύνει όλο το σύστημα των S-400 από το έδαφός της και δεν φαίνεται πιθανό να το πράξει αυτό. Επίσης δε φαίνεται πιθανό να ολοκληρώσει μέχρι το 2030, το πρόγραμμα των 5ης γενιάς αεροσκαφών TAI TF-X με τεχνολογία stealth ούτε αναμένεται να προμηθευτεί 5ης γενιάς αεροσκάφη από άλλες χώρες όπως η Ρωσία την ίδια περίοδο.

Επίσης θα είναι δύσκολο να προβεί και στον εκσυγχρονισμό του υπάρχοντος στόλου πολεμικών αεροσκαφών της καθώς αποκαλύφθηκε πρόσφατα ότι το Κογκρέσο από το 2018 μυστικά έχει μπλοκάρει τις αμυντικές συμφωνίες με την Τουρκία στις οποίες συμπεριλαμβάνεται συμφωνία με την Lockheed Martin για τον εκσυγχρονισμό 35 F-16 -Block 30.

Την ίδια περίοδο, η Τουρκία ξεκίνησε να αποθηκεύει ανταλλακτικά για τα F-16 υπό το φόβο Αμερικανικών κυρώσεων λόγω της αγοράς των S-400.

Συνεπώς μπορεί να προκύψει μια κατάσταση όπου θα καθίσταται ολοένα και δυσκολότερο για την Τουρκία να συντηρεί τα 4ης γενιάς αεροσκάφη της, τη στιγμή που η Ελλάδα θα ολοκληρώνει επιτυχώς τον εκσυγχρονισμό του στόλου της και θα παραλαμβάνει πιο εξελιγμένα αεροσκάφη.

Σε αυτό το σενάριο, η τουρκική Αεροπορία θα υπολείπεται κατά πολύ της Ελληνικής και έτσι, θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο για την Άγκυρα να διευθετήσει στρατιωτικά με την Ελλάδα τις διάφορες αντιδικίες οριοθέτησης επί των θαλασσίων ζωνών».

Όπως αποκάλυψε το pronews.gr στις 14 Αυγούστου η Γαλλία προσέφερε στην Ελλάδα 12 μαχητικά αεροσκάφη Rafale σε μια μίξη παλαιότερων και νεότερων εκδόσεων του μαχητικού έναντι 1 δισ. ευρώ συν τα 19 παλαιά μαχητικά Mirage 2000EGM/BGM.

Οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν έφεραν την ΠΑ να απαιτεί τουλάχιστον 18 μαχητικά προκειμένου να συμπληρωθεί μία Μοίρα και να υπάρξει αντικατάσταση σχεδόν 1:1 στα αποσυρθέντα μαχητικά με πολλαπλασιαστική βέβαια ισχύ λόγω των μεγάλων ικανοτήτων των Rafale που θα αντικαθιστούσαν ως ισχύ ακόμα και μέρος των A-7 Corsair.

Μέχρι το 2025 θα έχουν αποσυρθεί τα 17 Mirage 2000EGM/BGM από την Τανάγρα και τα 36 F-4E PI από την Ανδραβίδα, και προφανώς θα έχουν πουληθεί τα 32 F-16 Block 30.

Με τρομακτικό κόστος χρήσης του F-35, ακόμα και αν η αγορά του ανά μονάδα συμπιεστεί στα 80 εκατ. ευρώ το 2025, η χρήση του θα κοστίζει άνω των 10 εκατ. ευρώ σε ανταλλακτικά κλπ. ανά μονάδα και ανά έτος!

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προμηθευτούμε F-35, αλλά ποτέ δεν θα αρκούν τα κονδύλια για την προμήθεια περισσότερων από 30 ή ιδανικά 40 μαχητικών, όταν η Πολεμική Αεροπορία, ακόμα και με οροφή 250 αεροσκαφών (έναντι των 300 που θεωρητικά είναι σήμερα) δεν θα μπορεί να παρατάξει περισσότερα από 150: Τα εκσυγχρονισμένα F-16, τα αναβαθμισμένα με τα κιτ των Adv. και 52+, F-16 Block 50 και τα Μirage 2000-5!

Αν υπάρξει και τοποθέτηση ραντάρ AESA και προμήθεια βλημάτων αέρος-αέρος Meteor (κοινή και για τα δύο μαχητικά), θα μπορούν να αποκαταστήσουν το μεγαλύτερο μέρος της απωλεσθείσας ελληνικής αεροπορικής ισχύος σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Αλλά και χωρίς το AESA ραντάρ, οι Meteor με ακτίνα δράσης 120 χλμ, και 6 Mach ταχύτητα, μπορούν να κάνουν τεράστια ζημιά στην τουρκική Αεροπορία

Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η ΠΑ θα αντιμετωπίσει οξύ πρόβλημα διαθεσιμότητας μαχητικών τα επόμενα χρόνια, ακόμα οξύτερο από το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα.

Το πρόγραμμα αναβάθμισης των 82 F-16 δεν θα ολοκληρωθεί πριν το 2028. Στα δύσκολα χρόνια μεταξύ 2020 και 2028 που τα F-16 θα αποσύρονται ανά δωδεκάδες για να αναβαθμιστούν, θα έχουν αποσυρθεί τα 17 Mirage 2000EGM/BGM από την Τανάγρα και τα 36 F-4E PI από την Ανδραβίδα και προφανώς θα έχουν πουληθεί τα 32 F-16 Block 30.

Η προμήθεια νέων μαχητικών, ανώτερων των τουρκικών F-16, όπως συνιστούν αυτή την ανωτερότητα τα EF-2000 Typhoon και τα Rafale θα είναι μονόδρομος.

Εκτός και αν υπάρξει δυνατότητα προμήθειας F-15C με την προοπτική να αναβαθμιστούν σε “E”, μια λύση που αναλύεται σε άλλο άρθρο του παρόντος τεύχους.

Η έκδοση F.1 των Rafale, σαφώς μειονεκτούσε της Tranche 1 του EF-2000. Δεν ήταν καλή ούτε σε αποστολές αέρος-αέρος, ούτε σε αποστολές αέρος-εδάφους, αφού π.χ. στο Αφγανιστάν απαιτούσε την αρωγή Mirage 2000, καθώς δεν έχει αποκτήσει ακόμα αυτόνομη δυνατότητα κατάδειξης στόχων.

Το αεροσκάφος «γεννήθηκε» από τις «στάχτες» της συνεργασίας με τους μετέπειτα αντιπάλους του Εurofighter. Οι γαλλικές ανάγκες «έδειχναν» προς ένα μαχητικό υψηλών επιδόσεων, εστιασμένο σε αποστολές κρούσης εδάφους, που θα αντικαθιστούσε το Mirage 2000N στις αποστολές πυρηνικής κρούσης, όπως και θα αποκαθιστούσε τις απωλεσθείσες ικανότητες στον ίδιο ρόλο, μετά την απόσυρση του Μirage IV.

Το Mirage 2000-5 εθεωρείτο αποτελεσματικό σε αποστολές αεροπορικής υπεροχής, ενώ το νέο αεροσκάφος, εστιασμένο σχεδιαστικά σε αποστολές κρούσης, θα έπρεπε να αντικαταστήσει και τα Super Etendard των αεροπλανοφόρων και συμπληρωματικά τα «αρχαία» F-8P Crusader.

Δηλαδή πρόκειται για ένα αεροσκάφος που εξαρχής σχεδιάστηκε ως πλατφόρμα μεταφοράς όπλων και συστημάτων για προσβολή στόχων επιφανείας.

Η πρώτη έκδοση του αεροσκάφους που εντάχθηκε σε υπηρεσία ήταν το Rafale Standard F1, το οποίο αποτελούσε παραγγελία του Γαλλικού Ναυτικού με σκοπό να αντικαταστήσει τα «κουρασμένα» F-8P Crusader.

Η συγκεκριμένη διαμόρφωση του Rafale Standard F1 αναπτύχθηκε κυρίως για αποστολές αέρος-αέρος, αξιοποιώντας συνδυασμό βλημάτων MICA EM (Elerctro-Magnetic) καθοδηγούμενων από το ραντάρ του αεροσκάφους, του μικρότερης εμβέλειας, υπέρυθρης καθοδήγησης Magic 2 (IR) και του πυροβόλου Nexter 30M791 των 30 χιλ.

Η επόμενη βελτιωμένη έκδοση του αεροσκάφους ήταν το Rafale Standard F2, το οποίο έχει τη δυνατότητα εκτέλεσης αποστολών κρούσης, χάρη στην αξιοποίηση του βλήματος cruise SCALP EG.

Επιπροσθέτως, το αεροσκάφος μπορεί να αξιοποιήσει και το νέο κατευθυνόμενο όπλο ακριβείας μακρού βεληνεκούς AASM (Armement Air Sol Modulaire) της Sagem. Ήταν η έκδοση, στην οποία το αεροσκάφος απέκτησε πραγματικές δυνατότητες πολλαπλού ρόλου, αφού αρχικά είχε σχεδιαστεί για αποστολές κρούσης, με δευτερεύοντα ρόλο την εναέρια υπεροχή.

Γενικότερα όμως οι δυνατότητες του αεροσκάφους Rafale Standard F2 αναβαθμίστηκαν με την εισαγωγή σε χρήση του υπέρυθρης καθοδήγησης βλήματος αέρος-αέρος MICA IR (Infra-Red), που αντικατέστησε το Magic 2, την τοποθέτηση συστήματος ψηφιακής διαμόρφωσης λειτουργίας που επιτρέπει την παρακολούθηση του αναγλύφου του εδάφους, καθώς και βελτιώσεις στο ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης RBE 2 της εταιρείας Thales. Επιπλέον, τοποθετήθηκε το νέο Σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου Spectra της ίδιας εταιρείας.

Μια ακόμα σημαντική εξέλιξη ήταν η υιοθέτηση για πρώτη φορά σε γαλλικό μαχητικό του Συστήματος Πολλαπλών Λειτουργιών Διανομής Πληροφοριών, του συστήματος Link16 MIDS, καθώς και το γεγονός ότι τα Rafale F2 θα είναι τα πρώτα που θα εφοδιαστούν με νέο σύστημα αποστολής MDPU (Modular Data Processing Unit), το οποίο θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό την ολοκλήρωση μελλοντικών οπλικών συστημάτων.

Η αποδοχή του Rafale F2, πραγματοποιήθηκε από τη Γαλλική Υπηρεσία Εξοπλισμών (DGA) τον Ιούνιο του 2006. Για την άμεση κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών αλλά και την ολοκλήρωση του αεροσκάφους ως οπλικού συστήματος πολλαπλού ρόλου, με ταχύτατες διαδικασίες, υιοθετήθηκαν οι κατευθυνόμενες βόμβες GBU-12, αυξάνοντας έτσι τις δυνατότητες του αεροσκάφους σε αποστολές προσβολής στόχων εδάφους.

Εκείνο που πιθανόν δεν θα μπορέσει να εκτελέσει με την ίδια αποτελεσματικότητα είναι οι αποστολές εναέριας υπεροχής, επιχειρήσεις για τις οποίες, όπως προαναφέραμε, δεν είναι σχεδιασμένο το αεροσκάφος.

Εδώ σημειώνουμε, ότι ενώ ένα μαχητικό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε πολλαπλού ρόλου, έστω και αν η αρχική του σχεδίαση είναι εναέριας υπεροχής, (όπως π.χ. τα αμερικανικά F-15 ή F-16), αν βέβαια συντρέχουν κάποια τεχνικά δεδομένα (ισχύς, χαμηλός πτερυγικός φόρτος κ.λπ.), το αντίθετο συμβαίνει με ένα μαχητικό που έχει σχεδιαστεί για αποστολές κρούσης εδάφους και καλείται στην πορεία να αποκτήσει δυνατότητες αέρος-αέρος. Και αυτό είναι κάτι που προβληματίζει ιδιαίτερα την Πολεμική Αεροπορία.