Στη δεκαετία του 1980, η αεροπορία των ΗΠΑ άρχισε να ψάχνει για έναν αντικαταστάτη των ήδη υπαρχόντων μαχητικών αεροσκαφών της, ιδίως για την αντιμετώπιση της ΕΣΣΔ, η οποία διέθετε τα προηγμένα για την εποχή εκείνη, Sukhoi Su-27 και MiG-Μικογιάν 29.
Η Northrop συνεργάστηκε με την McDonnell Douglas για την ανάπτυξη του YF-23, ενώ η Lockheed, η Boeing και η General Dynamics συνεργάστηκαν για την ανάπτυξη του YF-22.
Το μαχητικό ήταν ένας από τους φιναλίστ του διαγωνισμού που διοργάνωσε η αεροπορία των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1980 για το νέο μαχητικό της (πρόγραμμα Advanced Tactical Fighter(D/R) – ATF). Αντίπαλός του ήταν το πρότυπο αεροσκάφος ΥF-22 της Lockheed. Δύο μόνο πρωτότυπα F23 κατασκευάστηκαν, με τα χαρακτηριστικά ονόματα «Black Widow II» και «Gray Ghost».
Το YF-23 άφηνε μικρότερο ίχνος στα ραντάρ και ήταν πιο γρήγορο, αλλά λιγότερο ευέλικτο από τον ανταγωνιστή του, το YF22. Μετά από μια τετραετή ανάπτυξη και την ολοκλήρωση διαδικασίας αξιολόγησης, το YF-22 ανακηρύχθηκε ο νικητής του διαγωνισμού κερδίζοντας έτσι και την πολυπόθητη σύμβαση με την αεροπορία των ΗΠΑ και το 1991 άρχισε την παραγωγή του F-22 Raptor.
Η επικράτηση του F22 σήμανε το τέλος της προοπτικής για παραγωγή του F23 ενώ τα δύο και μοναδικά πρωτότυπα YF-23 που κατασκευάστηκαν Black Widow II (Μαύρη Χήρα ΙΙ) και Gray Ghost (Γκρι Φάντασμα) αποτελούν πλέον μουσειακό έκθεμα, από το 2009.