Εσωτερική Ασφάλεια
Η χρυσή Ολυμπιονίκης της ιστιοπλοΐας, Σοφία Μπεκατώρου μίλησε για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη και τα όσα ακολούθησαν στην Ελλάδα.
«Οφείλουμε να βοηθήσουμε τα νέα κορίτσια να έχουν καλύτερες συνθήκες ζωής. Τα μικρά παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τα στερεότυπα. Αισθάνομαι ικανοποιημένη, σαν να έφυγε ένα βάρος από επάνω μου που κουβάλαγα χρόνια. Το θετικό είναι ότι όσο βλέπω να δημιουργούνται κοινωνικές αλλαγές και να αλλάζουν οι θεσμοί, μου δίνει περισσότερο κουράγιο», προσέθεσε.
«Αυτό που δεν έχει ισχύει στην Ελλάδα είναι το γεγονός πως οι αρμόδιοι φορείς όταν τους δίνεται μια πληροφορία δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους ώστε να προχωρήσει το επόμενο στάδιο που είναι το πιο δύσκολο», τόνισε ακόμη.
Για το κίνημα #Metoo: «Το #Metoo δεν είναι ένα κίνημα που αφορά τη δημοσιότητα σε μια έξαρση ψυχολογικής εκτόνωσης. Έχει να κάνει περισσότερο με την αναγκαιότητα να εκσυγχρονιστούν οι νόμοι και οι δομές που έχουμε στη χώρα μας, ώστε να συμβαδίζουμε με τις ανάγκες του 21ου αιώνα. Μπορεί να μην συμβαδίζουμε με την ευρωπαϊκή ένωση σχετικά με την ισότητα των δυο φύλων, αλλά υπάρχει ένα πλαίσιο, υπάρχει η βάση. Αυτό που δεν έχει ισχύει στην Ελλάδα είναι το γεγονός πως οι αρμόδιοι φορείς όταν τους δίνεται μια πληροφορία δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους ώστε να προχωρήσει το επόμενο στάδιο που είναι το πιο δύσκολο. Οι κοινωνία μας είναι σαν μια αλυσίδα, η οποία σπάει από τον οποιονδήποτε κρίκο της…».
Για την αντιμετώπιση από την οικογένεια της: «Τα παιδιά μου έχουν αντιληφθεί τα όσα έχουν συμβεί και νιώθουν υπερήφανα κάτι το οποίο με χαροποιεί ιδιαίτερα. Παρόλα αυτά λόγω των υποχρεώσεων μου, αλλά και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, με τον εγκλεισμό λόγω του κορωνοϊου (τηλεκπαίδευση κλπ), διαταράσσονται οι δεσμοί μεταξύ μας κάτι που δεν βοηθά την κανονικότητα μας. Φαντάζομαι πως πολλές οικογένειες αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα».
Για τα μηνύματα που δέχεται καθημερινά: «Είναι πολύ όμορφο το μοίρασμα των συναισθημάτων όσο και αν είναι επώδυνα αυτά. Ωστόσο όταν σου λέει κάποιος ότι κατάφερα και μίλησα, είναι σαν να κερδίζω έναν τεράστιο αγώνα, νιώθω και εγώ τη χαρά. Πλέον με όσους μιλάω μέσω μηνυμάτων είναι σαν να μας δένει κάτι το οποίο δημιουργεί μια οικειότητα και ο ένας προσπαθεί να βοηθήσει τον άλλον συναισθηματικά δείχνοντας του τρυφερότητα. Βέβαια πολλοί είναι οι άνδρες οι οποίοι μου έχουν στείλει ότι ντρέπονται που κάποιοι άλλοι έχουν συμπεριφερθεί κατ’ τα αυτό τον τρόπο».
Για τις πιέσεις που δέχεται μέσα στην Κοινωνία η γυναίκα και τα δικαιώματα της: «Πρέπει να αγωνιστούμε έτσι ώστε τα δικαιώματα των γυναικών να γίνονται σεβαστά αυτό πρέπει να κρατήσουμε. Όλες οι γυναίκες πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας, δεν υπάρχουν διαφορετικές ατζέντες. Οφείλουμε να βοηθήσουμε τα νέα κορίτσια να έχουν καλύτερες συνθήκες ζωής. Τα μικρά παιδιά δεν αντιλαμβάνονται τα στερεότυπα. Μέσα από τη νοοτροπία που αναπτύσσεται, δηλαδή χωρίς να ακούν τους μεγαλύτερους να εκφράζονται (μη λεκτικές συνήθειες), παρατηρούμε ότι η γυναίκα όλο και περισσότερο μαζεύεται και στο τέλος φτάνει να νιώθει ότι δεν είναι ικανή και δεν μπορεί να προχωρήσει. Πρέπει να αλλάξουμε αυτό το κατεστημένο, ο αθλητισμός μας δίνει την δύναμη να παλεύουμε ακόμα και όταν ο αγώνας είναι άνισος».
