Οι αστυνομικοί στη Νορβηγία είναι συνήθως άοπλοι και επιτρέπεται να χρησιμοποιούν όπλα μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Δεν είναι οι μόνοι. Συνολικά 19 χώρες του κόσμου κάνουν το ίδιο.
Αυτές οι χώρες είναι οι εξής:
- Ηνωμένο Βασίλειο (με την εξαίρεση της Βορείου Ιρλανδίας)
- Ιρλανδία
- Ισλανδία
- Νορβηγία
- Νέα Ζηλανδία
- Μποτσουάνα
- Φίτζι
- Τόνγκα
- Βανουάτου
- Σαμόα
- Νησιά του Σολομώντα
- Αμερικανικές παρθένες Νήσοι
- Ναουρού
- Μαλάουι
- Νησιά Μάρσαλ
- Τουβαλού
- Νησιά Κουκ
- Κιριμπάτι
- Νιούε
Όπως φαίνεται από την παραπάνω λίστα, οι περισσότερες χώρες βρίσκονται στον Ειρηνικό Ωκεανό. Υπάρχουν όμως τέσσερις στην Ευρώπη, μια στην Αφρική και μια στην Ωκεανία. Σε αυτές τις χώρες, υπάρχουν δύσκολα περιστατικά που αντιμετωπίζει η αστυνομία, αλλά οι αστυνομικοί είναι πολύ πιο απρόθυμοι και διστακτικοί να προβούν σε χρήση όπλων.
Αυτό έχει μια σειρά από ευεργετικά αποτελέσματα. Στη Νορβηγία το 2019 κανένας θάνατος δεν καταγράφηκε από χέρι αστυνομικού, όταν στις ΗΠΑ σκοτώθηκαν 1.090 άνθρωποι από της αστυνομικές δυνάμεις. Επίσης, οι αυτοκτονίες των μελών των σωμάτων ασφαλείας είναι σχεδόν.
Οι 19 χώρες που δεν έχουν ένοπλους αστυνομικούς, έχουν πολλές διαφορές όσον αφορά στην αστυνόμευση τους. Αλλά όλες μοιράζονται μια κοινή φιλοσοφία: την αστυνόμευση της συναίνεσης. «Αυτό που μπορούμε να δούμε σε αυτές τις χώρες είναι ότι οι άνθρωποι έχουν μια παράδοση και μια προσδοκία, ότι οι αστυνομικοί αστυνομεύουν με συναίνεση και όχι με βία», αναφέρει ο Guðmundur Ævar Oddsson, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Akureyri της Ισλανδίας.
Οι χώρες με αυτή τη φιλοσοφία πιστεύουν ότι η αστυνομία δεν πρέπει να κερδίζει την δύναμή της προκαλώντας φόβο στον πληθυσμό αλλά να αποκτά αξιοπιστία και εξουσία διατηρώντας τον σεβασμό και την αποδοχή του κόσμου. Αυτό το μοντέλο αστυνόμευσης υποστηρίζει ότι η χρήση βίας πρέπει να είναι συγκρατημένη και η επιτυχία δεν υπολογίζεται με τον αριθμό των συλλήψεων που πραγματοποίησαν οι αξιωματικοί, αλλά από την απουσία του ίδιου του εγκλήματος.
Σε αυτές τις χώρες όπου οι αστυνομικοί είναι τυπικά άοπλοι, οι κυβερνήσεις επενδύουν σε ειδική εκπαίδευση. Στη Νορβηγία περίπου 1 στους 6 αστυνομικούς που κάνουν αίτηση γίνονται δεκτοί στο σώμα.
Θα πρέπει να ολοκληρώσουν ένα τριετές πτυχίο, κατά το οποίο μελετούν την κοινωνία αλλά και την ηθική. Επίσης, συνεργάζονται με ψυχιάτρους για να ξέρουν πως να χειριστούν συγκεκριμένες περιπτώσεις και γενικότερα πρέπει να αποκτήσουν «κριτική σκέψη». Έτσι η συνεργασία και η εμπιστοσύνη μεταξύ πολιτών και αστυνομία είναι μεγαλύτερη και τα ποσοστά εγκληματικότητας πέφτουν κατακόρυφα.