Πυραυλικά Συστήματα
Οι δυνατότητες του S-400 είναι η ευελιξία και η ικανότητά του να επιτυγχάνει ταυτόχρονα πολλαπλούς στόχους, σύμφωνα με αμερικανούς αναλυτές.
Ο στρατιωτικός παρατηρητής Peter Suciu, ανέφερε για προγραμματισμένες ασκήσεις αεροπορικής άμυνας με πυραύλους S-400 οι οποίες πρόκειται να περιλαμβάνουν ασκήσεις με πραγματικά πυρά και θα συνεχιστούν έως τα μέσα Απριλίου.
Το «Triumf» της Ρωσίας S-400 – Όνομα αναφοράς του ΝΑΤΟ: SA-21 Growler – είναι το τελευταίο σε μια σειρά πυραυλικών συστημάτων επιφανείας-αέρος μεγάλης και μεσαίας εμβέλειας και τέθηκε σε λειτουργία το 2007.
Το S-400 σχεδιάστηκε για να καταστρέφει αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους, ενώ μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε επίγειες εγκαταστάσεις. Οι πύραυλοι του μπορούν επίσης να δεσμεύσουν στόχους σε απόσταση έως 400 χλμ. Και σε υψόμετρο έως και 30 χλμ», γράφει ο Siciu.
Η Άγκυρα αρνήθηκε να σταματήσει τις αγορές των S-400 παρά την πίεση της Ουάσινγκτον, τελικά απομακρύνθηκε από το μαχητικό πρόγραμμα F-35 και της επιβλήθηκαν κυρώσεις.
Καθώς ο κατασκευαστής S-400 Almaz-Antey συνεχίζει να εργάζεται για τον διάδοχο του συστήματος – το S-500, ακόμη και όταν τα υπάρχοντα συστήματα συνεχίζουν να λαμβάνουν αναβαθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας ταυτόχρονης ανάπτυξης μιας ποικιλίας πυραύλων για την παροχή και των δύο δυνατοτήτων μεγάλης εμβέλειας και εξαιρετικά ακριβή άμυνα μικρής εμβέλειας με χρήση αυτόνομων πυραύλων.
Από την έναρξη των παραδόσεων το 2007, η Ρωσία συγκέντρωσε τουλάχιστον 71 τάγματα S-400, με εκτοξευτές και άλλα εξαρτήματα χωρισμένα σε 34 συντάξεις, για συνολικά 560 εκτοξευτές. Η Ρωσία διαθέτει επίσης 125 τάγματα του παλαιότερου S-300, συνολικά πάνω από 1.500 εκτοξευτές στο απόθεμά της, με αυτά τα συστήματα να λαμβάνουν επίσης αναβαθμίσεις .
Πέρυσι, ο ρώσος υφυπουργός Άμυνας Alexei Krivoruchko ανέφερε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη στρατιωτικός λειτουργικός έλεγχος του S-500 και ότι η πρώτη παρτίδα του συστήματος θα παραδοθεί το 2021, με προγραμματισμένη παραγωγή πλήρους κλίμακας για το 2025.
